Nou, ik moet vaststellen dat ondanks de wat sneue toespraak Poetin toch nog een doel bereikt, we weer zijn braaf onder zijn begeleiding aan het babbelen geweest over nucleaire zaken

. We beseffen toch wel dat alleen al eraan refereren in een toespraak een manipulatiemechanisme is? Dat we erover gaan posten is dus precies wat deze Russische toespraak wilde bereiken? We moeten misschien niet alles adopteren van de Britten, maar de de
Stiff upper lip kunnen we hier wat meer gebruiken: "Poetin, Ahhh whatever, get lost". Wij zijn toch te trots om onszelf te laten manipuleren?
Positief was deze toespraak ook wel, want behalve het bovenstaande bevatte ze weinig substantie. Poetin gaat door als een kapotte plaat. Maar dat wisten we hier allang. Schouders ophalen. Belangrijker: Poetin heeft geen antwoorden en grote vergezichten in de toespraak. Hij volstaat met een "het duurt langer...." Nou, zelfs bij Russen gaat dat niet veel inspiratie opleveren. Deze oorlog is langzaam (te langzaam..) aan het leeglopen.
Hubert Smeets deed op de
EenVandaag site de volgende observaties:
De 'speciale militaire operatie' in Rusland moet tot het bittere eind worden gevoerd, zei Poetin. "Daar ging de toespraak ook echt over. Hij zei steeds dat ze niet ophouden met de militaire operatie tot hun doelen zijn bereikt. Welke doelen dat zijn, liet hij in het midden", zegt Smeets.
Zo'n statement schittert van onduidelijkheid. Het duurt langer, maar waarvoor ook al weer precies? Zijn publiek heeft naasten verloren, dat publiek koopt niks voor een verhaal met wat gemeenplaatsingen. Zijn overwicht moet stapje voor stapje meer worden bereikt met repressie. Vooralsnog is de steun er nog wel, diverse artikelen duiden daarop. Smeets ziet wel een afname:
Maar die boodschap komt volgens Smeets steeds minder aan bij de Russen: "Als je kijkt naar de opiniepeilingen - in hoeverre die serieus genomen kunnen worden in deze militaire dictatuur - blijkt dat de meeste Russen zich aan het afwenden zijn van de oorlog. Ze gaan niet in de oppositie, maar kijken wel de andere kant op."
Deze vond ik wel interessant van Smeets:
"Maar dat er geen sprake van kan zijn dat er binnenkort onderhandeld gaat worden, is volstrekt duidelijk", denkt Smeets na de speech van Poetin. "Rusland heeft zichzelf van de onderhandelingstafel 'weggepraat' en Poetin lijkt zich daarbij neer te leggen. Zo hoorde ik in ieder geval de toespraak."
En dan bedoel ik niet zozeer dat Poetin nu voorlopig niet van plan is om te gaan onderhandelen, maar van de opmerking krijg ik de indruk dat Smeets op een zeker moment verwachtte dat Poetin dat van plan is geweest, en dat herken ik niet. Volgens mij is hij het nooit van plan geweest, suggesties daartoe waren in mijn ogen window dressing met voorstellen die Oekraïne wel moest weigeren.
Poetins onsamenhangende wereldbeeld laat ik even liggen. Ruis wat mij betreft.
Wat Smeets opvalt is dat hij nog steeds categorisch weigert het bestaan van Zelenskyy te erkennen:
Hij zegt wel dat de regering van Oekraïne het schoothondje van de Verenigde Staten is, maar verder noemt hij Zelensky niet bij naam. "Dat zijn ze niet waard voor hem", valt de deskundige op.
Een ander aspect dat aan de toespraak opvalt is het slachtofferschap dat hij gebruikte om de situatie te legitimeren. Hieronder enkele fragmenten van
RTLNieuws:
De schuld van de oorlog lag volgens ook niet bij de Russen. Poetin beweerde dat het Westen en Oekraïne al voor de inval, deze week een jaar geleden, afspraken hadden gemaakt over de bewapening van Oekraïne. Dat zou volgens hem bewijzen dat zou het Westen zou hebben aangestuurd op de oorlog.
[...]
De oorlog zou vooral bedoeld zijn om de bevolking van westerse landen af te leiden van 'corruptie en andere problemen'. Daarnaast wil het Westen de Russische bevolking laten lijden, zei Poetin. Poetin zei verder dat de meerderheid van de Russen achter de oorlog staat, en dankte het volk voor de vastberadenheid.
Het arme Russische volk wordt onrecht aangedaan door het kwade westen. Het westen als dankbaar alternatief voor de Oekraïners zelf. Die waren als vijand toch wat te ingewikkeld met alle familierelaties tussen Russen en Oekraïners.
Rusland gaat door met de oorlog, maar vermoeid en de geestdrift is inmiddels wel verdwenen.