Ik weet niet of het al gepost is.
Bij Lindybeige interviews over de ervaringen in de oorlog.
Het begon met regelmatig luchtalarm drillen in een basis 20km van de Poolse grens. Niemand wilt leuk om 's nachts in de koude (-15°C tot -20°C) en plotseling kwamen de Kalibr kruisraketten die een warhead tot 500 kg kunnen meebrengen. Een mortier- of artilleriegranaat is geen Hollywood-explosie, maar ondramatische stof- en rookwolkje, overdag geen vuur te zien. Paar honderd kg aan explosieven is wel zoals in de films en de lucht ziet eruit als een Afrikaanse zonsopgang.
Er was sprake van 21 ton aan explosieven en
60 or 70k spent trying to kill me which is nice coz noone spent that much money on me
Wat neem je mee naar het Oostfront?
1. He brought 8 wool merino socks , the Bamboo/ wool was just as good, As regular.
2. A week worth underwear. Two pairs of long warm underwear. (Pajama in summer)
3. A good pair of boots
4. two sets of warm clothes
5. Waterproof coat.
6. 2-3 mess tin and canteen cup & cateen
7. Ghillie or kelly kettle (makes fire to boil a bottle from twigs)
8. Two pint bottles (can hold boiling water). 9.Hot water bottles 3?
10. Bevy bag. Good gortex heavy duty. (If you need ground pad bring a light waterproof one)
11. Individual first aid kid . (IVAK) 4 tourniquet. At least two of each Hemostatic bandage and gauge . (As many as you think people will be be cut deeply )
12. Antibacterial biodegradable wet wipes (he prefers tea tree / cumber scent)
13. Couple of uniforms
14. Spork
15. One liter dry sacks of Yorkshire tea, sugar..
16. Shoes like crocs . feet need time to breath but the solider always needs to run.
14. Machete (saw tooth back) short machete he is specfic because a sharp tool is useful so suggest the one he recommends .
Two point sling sry for my lapses great vid
Je gaat daar in de eerste plaats tegen de natuur vechten. De koude, de nattigheid, lange tijd niet kunnen douchen, je voeten moeten uit de legerkisten kunnen om te ademen,... en zorg dat je eten en drinken kan opwarmen met het verbranden van takjes.

Breng geen waardeloze range finders, nachtkijkers, geluidsdempers, infraroodlasers of sniper scopes die niet tegen een schokje kunnen.
Hij omschrijft hoe de afstand ervaren wordt, hoe klinkt de inkomende munitie en wanneer vallen de takken van de bomen, gaat de grond trillen, springen de ramen bijna eruit, voel je de schokgolf en voel je een mep in je gezicht. Clustermunitie wordt ervaren als het regent handgranaten. Gewenning treedt in en hij kan inschatten of de mortiergranaten naar zijn positie gaat of niet. Wanneer gewoon blijven zitten en wanneer ren je naar de bunker.
Het is een loterij, een granaatscherf kan de verkeerde kant opgaan en het maakt niet uit hoeveel training/ervaring dat je hebt. Hoe gaan soldaten daarmee om? Sommigen kunnen niet accepteren dat ze door mortieren beschoten worden voordat ze de kans te krijgen om op de Russen te schieten. Soms is je taak in een loopgraaf schuilen en dood gaan. Als dat wat het leger en de oorlog nodig heeft, dan is het dat. De oorlog gaat niet over het verhaal van de individuele soldaten, het bestormen van posities, glorie,... Iemand moet in een loopgraaf staan, naar de overkant kijken om zeker te zijn dat de Russen het water niet oversteken en je wordt bestookt. Mortieren schieten graag in de ochtend als iedereen wilt plassen en tijdens etenstijd. Niks kan iemand trainen op hoe die gaat reageren onder vuur.
De troepen weten niet wanneer dat de M777 en HIMARS langskomen. Kritiek op het Amnesty International verslag. Als je dorpen wilt heroveren, dan zal je bij de burgers vechten.
Als je niet aan de artillerie gewend bent:
- 120mm mortier dat op 1km afstand schiet, klinkt alsof het "in the next room" gebeurt.
- Een Grad die al z'n raketten lanceert op een mijl afstand, klinkt alsof het naast je staat.
- Een M777 die op 2 km afstand schieten, doet de ramen trillen.
Als ze denken dat de artillerie in de dorpen staat te schieten, dan kan de artillerie in werkelijkheid 1 of 2 km verder staan.
Hoe reageert hij op "nuked" te worden en dacht dat hij dood gaat. In de buurt Kharkiv begon het offensief zomaar. Hij dacht dat het wel rustig zal zijn. Er zat een leger tussen zijn positie en de vijand. Plotseling een grote blauwe flits, veel groter dan Kalibr, 203mm of Smerch. 15 seconden later een grote knal (5 km afstand) en de bomen begonnen te schudden. Het bleek een elektriciteitscentrale dat door kruisraketten opgeblazen werd. Er zit veel energie in stoom onder druk.
Ik denk dat hij deze explosie meegemaakt heeft:
Wat leer je het best om een oorlog te overleven? Graven, overal waar je stilstaat, graven, diep genoeg en maakt het comfortabel. Minimale diepte is breedte van je hoofd, het opgegraven zand stapelen je rondom en aanstampen is al genoeg om de granaatscherven te beschermen. Tegen een schokgolf graaf je dieper.