Jan Lelie schreef op dinsdag 4 juli 2023 @ 23:22:
[...]
Zijn die gemeentes er toch weer mooi ingetrapt. Krokodillentranen van de energiebedrijven. Ze hebben ongetwijfeld lange termijn contracten tegen veel lagere prijzen en maken gebruik van prijsstijgingen door speculanten van de “inkoopprijzen”. Dat zijn “spotprijzen”. Ze wentelen hun korte termijn fluctuaties en risico’s af op elektrisch laden.
De gemeentes zijn er in "getrapt" door een contract aan te gaan met een partij zonder eigen (duurzame) energiebronnen. Dit zal ongetwijfeld Europees aanbesteed zijn, en dan zit je aan regels vast die je (deels) zelf VOORAF vaststelt. Total zal daar wel met de beste papieren uitgekomen zijn. Het zou goed kunnen dat de nieuwe prijsstructuur die nu geldt het gevolg is van een escape clausule (bijvoorbeeld de prijs op de markt is zoveel keer de afgesproken langjarige prijs). Er is dan de keuze tussen een nieuwe prijs onderhandelen op een manier waardoor de concurrenten geen nieuwe aanbesteding kunnen afdwingen of de palen uitzetten en een nieuwe aanbesteding doen (ben je zo een half jaar verder).
Wat betreft het langjarig inkopen: heb je zelf geprobeerd het afgelopen jaar een nieuw energiecontract af te sluiten? Het kan pas net weer, en dan ben je ongeveer even duur uit als de variabele prijs nu.
Er is trouwens een relatie tussen spotprijzen (die ook verder in de toekomst kunnen liggen) en langjarige contracten: prijshistorie, prijsverwachting en een risico opslag. Een lange termijn energiecontract is een soort verzekering; dit is ook waardoor een dynamisch energie contract goedkoper is op lange termijn, maar je moet wel tegen onzekerheid kunnen.
Prijzen dalen op lange termijn altijd (in constante euro of dollar) volgens een dubbel logaritmische leercurve. Af en toe komt er een nieuwe technologie, die aanvankelijk duurder lijkt, maar na verloop van tijd de leercurve volgt. Kijk bijvoorbeeld naar de kosten van windmolens en de prijs van windenergie.
In Den Haag hebben we een langlopend contract voor 33ct/kWh (incl. BTW). Gaat die leverancier nu failliet?
Kan niet vinden wie de leverancier is van de palen in den Haag. De backend wordt door LMS gedaan, en de palen hebben een GDH nummer. Ik gok dat dit onder eigen beheer van de gemeente Den Haag valt. Wel staat op de site van de gemeente Den Haag dat deze volledig met groene stroom worden gedaan.
Als het inderdaad onder de gemeente zelf valt is dat de partij die subsidieert/de leveringscontracen heeft. Gemeentes kunnen niet failliet, alleen onder curatele van het rijk gezet worden.
Prijzen van de meeste goederen dalen inderdaad volgens een relatief vast patroon. Dit geldt voor televisies, stofzuigers etc.
Er zijn ook goederen die op langere termijn alleen in prijs stijgen (anders zou er ook geen inflatie zijn!). Voorbeeld hiervan is huizen.
Tot slot zijn er goederen waarvan de prijs afhankelijk is van geopolitieke en economische factoren. Voorbeelden hiervan zijn goud, energie, voedsel
Stellen dat alles op langere termijn goedkoper wordt is wat kort door de bocht.
De hele problematiek is het gevolg van het privatiseren van een collectieve voorziening, de fictie van marktwerking. Concurrentie maakte nog nooit iets goedkoper, samenwerken maakt dingen goedkoper.
Ja en nee. Het idee van marktwerking is mooi, maar helaas wordt er regelmatig eenzijdig samengewerkt, anders had de ACM niets te doen.
Alles samenwerken gaat ook niet werken; zonder financiële prikkel tot kwaliteit en prijs wordt het ook een puinhoop. Voorbeelden genoeg in Rusland, China....
De energie en klimaatcrises kunnen we niet oplossen op de wijze van werken die het veroorzaakte. Het betreft een systemische transformatie. Ieder bedrijf werkt voor de eigen winst in een nulsomspel: mijn winst is jouw verlies. De concurrentie ontstaat over de verdeling van de “winst”.
De overheid moet samenwerking stimuleren, een niet-nulsomspel, we maken met elkaar winst.
Sorry, maar dit snap ik niet. Wat de 1 uitgeeft maakt de ander (tijdelijk) rijker. Dit is het hele concept van geld. Wil je dit dan maar afschaffen?
De transformatie die er moet komen is weg van de wegwerp maatschappij; beseffen dat er gevolgen zijn aan het uitputten van bronnen, en ook aan het gebruik ervan. Dit natuurlijk bij alle betrokken partijen: consument, leverancier, financier, overheid etc.
Ik heb het eerder gezegd: we hebben geen auto’s met accu’s, maar accu’s op wielen. De politiek moet verplichten dat de energievoorziening gebruik maakt van deze capaciteit en de gelegenheid bieden dat we kunnen terugleveren.
Eens, maar ik heb nu 55k euro in een accu op wielen gestoken. De slijtage aan de accu veroorzaak ik nu alleen zelf. Als dat ding als buffer continu aan het net hangt, wie betaalt dan de extra slijtage aan de accu?
(Even afgezien van het feit dat dit niet kan door een verbod op VPA's in mijn gemeente)
[
Voor 3% gewijzigd door
koboy op 05-07-2023 10:35
]
Ik zie ik zie wat jij niet ziet, en het is....... ach laat ook maar je ziet het toch niet!