Het is zeker frustrerend maar helaas wel begrijpelijk waarom het zich zo ontwikkeld heeft, alsmede waarom het zo moeilijk is (wrs onmogelijk) het landelijk te reguleren:
Bij gewone tankstations is de aanlevering van de energie (benzine enz), volledig in beheer van de tankstation-eigenaar. In geval van de grote oliemaatschappijen zelfs hetzelfde bedrijf die met de tankwagen komt voorrijden. Zeer voorspelbaar dus. De tariefstelling wordt volledig door hen bepaald door de kosten van locatie, drukte, concurrentie in buurt enz. Verder is 2/3 van de prijs belasting en accijns, dus dat dempt de variatie.
Bij AC laadpalen heb je te maken met netbeheerders en energiemaatschappijen. Dat netwerk in de straat staat weer onder beheer van regionale overheden. Dus om geen totale wildgroei te krijgen dwingen die met vergunningssystemen regionale consessies af (bijv 1 of 2 hoofdaanbieders (CPO) gedurende X jaren). Maar door verschillende looptijden van geplaatste laadpalen en soms verschillende CPOs in 1 gemeente kunnen de tarieven alsnog binnen dezelfde straat afwijkend zijn. Zeker in tijd waarin energieprijzen enorm op en neer bewegen zoals laatste 2 jaar. De meeste regionale overheden spreken met de aanbieder af welke prijs die mag hanteren en hoe vaak die wijzigt (bijv vast gedurende hele concessie periode = zekerheid, maar helaas ook een hogere prijs, net als wanneer je zelf een 3 jaars energie contract afsluit nu ipv variabel). Hier in Groningen rekent Allego een prijs die per kwartaal veranderd (dus variabel), die prijs is dus nu redelijker (44-48ct) maar was gedurende een jaar rond de 70 cent.
Daarbovenop komt dan nog weer een systeem van MSPs, de laadpas/app-aanbieders met allemaal hun eigen tariefstructuur en businessmodel. Per minuut, per maand of per sessie betalen, alles is mogelijk vaak met hoge kortingen om klanten te lokken (verlieslatend wrs) en daarna prijzen flink verhogen (Bonnet bijvoorbeeld).
[
Voor 12% gewijzigd door
davidov2008 op 20-12-2023 11:29
]