Even los van de discussie rond linkdrops, daar is beleid voor, het is de moeite waard om er voor te gaan zitten.
Wel een aantal caveats. Hij is gruwelijk naïef, in de zin dat hij niet het probleem ziet met mafia technieken - maar het is dan ook een Amerikaan. Denk bijvoorbeeld aan effecten als normaliseren van dergelijk perspectief hier, de consequenties daarvan zijn bruut. We hebben kaders voor Internationale Betrekkingen, en daar hebben we verdomd goede redenen voor. Dergelijk normaliseren is ook aanwezig bij het niet benoemen van de psychologische aspecten, en het opzij stappen van de machtsdynamiek achter Trump.
Dat gezegd, het is absoluut van belang om de variabele en factor van gedrag centraal te houden. Trump is ongeschoold, niet enkel in dit soort zaken, anderen deden zijn huiswerk, zijn enige basis is wat hij van Roy Cohn geleerd heeft.
Dat wil dus zeggen dat er geen sprake is van een conforme politicus of leider, geen sprake van een professional of man met ervaring. Hij is geen sterke man of zogeheten Strong Man. Hij is een amateur theater speler die al decennia enkel mensen afperst.
Yup, en dat staat dus tegenover Zelensky. Ergens is het grappig. Goliath versus David, en David, nu ja, de analogie zal duidelijk zijn. Dit keer hoeft David geen steen te gebruiken, maar judo.
Dat wil dus zeggen dat Trump inderdaad voorspelbaar is, vanuit een positie van zwakte opereert, ontzettend afhankelijk is van het vorm kunnen geven aan (onze) perceptie, en in dit alles inherent toxisch is omdat hij enkel het script kent van de kringen waar hij altijd frontman voor geweest is. Mafia. Eerst de Genovese, toen Mogilevich, en verder.
Het punt van sequential observation of behaviour is valide. Het maakt niet enkel het spel van Trump zichtbaar, het maakt ook zichtbaar hoe kwetsbaar hij is, en hoe relatief zwak zijn positie in relatie tot de machtsdynamica die hij moet dienen wil hij in positie blijven. Zijn enige voordeel daarbij is dat het gros daarvan geen interesse heeft in versterking van Amerikaanse positie, maar afbraak ervan. Dat is waarom hij thuis er mee weg komt niet te kunnen leveren, zolang hij perceptie maar kan verwringen. Zoals bij het Mexico / border drama.
De cruciale vraag hier voor Amerikaanse context zit hem in wie, vanuit welke vector daar, aanwezig zal zijn om graantjes mee te pikken bij het drama. We hebben Rubio al gezien, van de Corporatisten, bijvoorbeeld. Dit soort brokers en fixers zijn net zo toxisch en destructief, maar ze zijn bruikbaar middels het ompalen van hun gedrag. Spiking the soup in the US, zogezegd.
Zelensky heeft eigenlijk in alles de positie van sterkte, en de ruimte voor initiatief. Helaas houdt daar de analyse op, maar dat is wel te begrijpen want in de VS is het botweg extreem, maar dan ook extreem, moeilijk geworden om nog inzage te hebben in informatiestromen die daar voor benodigd zijn. Van een State Department wat eigen toegang tot publicaties en papers opzegt tot academische centra die dat opgelegd hebben gekregen helemaal door tot aan private information / intelligence bureaus die in rap tempo opgekocht / uitgekocht / afgeknepen worden.
En nee, sociale media / contacten zijn geen alternatief daarvoor.
Het punt van Europese partners is valide. Zelensky snapt dat. Europa snapt dat. De VS van vectoren en chaotic actors snappen dat niet. Maar goed, het is de afgelopen tijd wel vaker duidelijk geworden dat als het er op aankomt de VS te weinig inzicht hebben in hoe Europa werkt en denkt en voelt. Hier zit een bankieren op potentieel van extreem rechts in Europa, en dat is wel iets om eens rustig over na te denken.
Het ergste wat zou kunnen gebeuren in die setting is dat een Europeaan in positie van supranationale dan wel IB relaties de Quisling uit zou gaan hangen. Dit is een harde opmerking, maar dit is reëel. Zeker Mark Rutte is de afgelopen al flink onderwerp in menige wandelgang in deze context. Erg pijnlijk.
Maar goed, de crux hier is juist dat je nooit moet meewerken aan mafia tactics. Nooit. Je moet er niet eens mee aan tafel gaan zitten, want je speelt gewoon niet eens op het zelfde bord als hen. Je legt het af als je mee probeert te doen.
Vanuit de gedragskaders en sequentiële analyse volgt potentieel voor het vooruit laten struikelen in tirade van de wannabe tiran. Wel zal je thuis flink moeten investeren in processen van publieke perceptie en collectief bewustzijn, dat is kritiek, en dat ligt in de handen van voornamelijk de media.
Als je mensen in media kent, onderwijs hen in Poortwachter functie van Bestel, zou ik zeggen. Signaalmechanismen zijn in dit soort conflicten allesbepalend. De recente verkiezingen in de VS zijn een keiharde verkenning in deze.
Media kunnen niet neutraal zijn bij cycli van autoritarisme. Proberen ze dat, dan eindigen ze tegen de muur. Ja, harde uitspraak, maar pak er een geschiedenisboek bij. En niet enkel de boeken die over WOII of eeuwen geleden gaan. Ook die van autocratieën de afgelopen tien jaar, en tegenwoordig.
Media moeten de vertaalslag leveren, de weerstand, het bewustzijn, de impetus. Harde uitspraak, maar wederom, pak Meerlo erbij, Arendt, Zafirovski, Derber, Snyder, Richardson, Walter, Ben-Ghiat - ga zo door. En ja, ik besef dat zelfs nu nog, in het Nederlandse, het zeldzaam is om mensen in media tegen te komen die zelf al geïnformeerd zijn. Dit is geen verwijt aan hen pur sang. Wij zijn allemaal product van langzaam geinternaliseerde narratieven en condities die - als we terug lopen op de lijnen van moderne geschiedenis - hun oorsprong juist hebben bij de dynamica die de klok terug willen zetten naar autoritarisme.
Terug naar Trump.
De uitdaging daar ligt nu er in hem vooruit te laten struikelen, en hem terug te laten vallen op zijn thuisfront en perceptie toepassingen daar.
De uitdaging hier ligt in drie uitdagingen:
1. Immuniseren tegen dat soort perceptie toepassingen.
2. Investeren in eigen collectieve perceptie (en daar zit ook het afsnijden van extreem / radicaal faciliterende signaalmechanismen bij).
3. Het proces van disentanglement met de VS, waarbij twee zaken centraal staan;
- procesmatig partnerschap met Oekraïne voor domeinen van politieke economie, inlichtingen, industrie en kenniseconomie
- procesmatige schepping van een Europese defensie industrie in parallel met (en dit is meer kritiek dan nog vaak gedacht wordt) een industrieel-technologisch complex.
Dit is niet iets van magische knoppen. Onze kracht zit hem juist in complexiteit, diversiteit, proces, capaciteit, en … historische ervaring. Onze kwetsbaarheid zit hem in de illusie van conformiteit bij tegenstanders - er is geen ruimte meer voor Trumpverstehers of Putinverstehers.
Het wordt tijd dat wij ons realiseren dat zij in positie van zwakte staan, en het moeten hebben van onze overstap van spelvorm wat werkt, naar hun spelbord, wat enkel tot erger moet leiden.
Maar zoals al opgemerkt, het komt weer op tafel, de crux is ons gedrag, onze perceptie. Zeker in een forum in setting van technologie en informatie zou dat een onderwerp moeten zijn waar mensen eens stil bij staan.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.