blissard schreef op vrijdag 6 augustus 2021 @ 22:01:
[...]
De “luxe” van nu bestaat bij de verboden voor anderen. Dat mag imho alleen bij voldoende degelijke onderbouwing. Met het verschuiven van doelen, maak je het geheel nogal onvoorspelbaar. Nu is zo’n virus van zichzelf al lastig zat. Als we ook de metertjes en de drempelwaarden blijven aanpassen, dan wordt het geheel nog meer ad hoc.
Mjah ik zou niet weten hoe je dat totaal kunt voorkomen, je houdt altijd verschillende fasen, waarbij je steeds zal moeten anticiperen wat er gebeurd, het is geen statisch geheel met duidelijke vaste spelregels, maar toch iets met een grillig verloop waarbij een hoop kennis pas gaandeweg wordt opgedaan.
Misschien is het voor ons ook wel weer wat wennen, dat we door een "natuurverschijnsel" weer eens terug gepakt worden in dit
koude natte kikkerlandje. Van nature is dit nou eenmaal vrij ad hoc, komt ook zelden voor, dus ook qua afgeleide problemen, waarvan je eerst nog de hoop kunt hebben dat ze meevallen omdat je hoopt dat het binnen afzienbare tijd voorbij is, maar dat kan ook wel eens niet uitkomen zoals we wel gemerkt hebben en daar heb je dan toch mee te dealen.
Nu het enigszins onder controle lijkt, anticipeert men op de problemen die ontstaan zijn tijdens het zoveel mogelijk onder controle krijgen van het eerste. Deze zijn nu beter zichtbaar en er zijn nu middelen en een marge beschikbaar om die aan te gaan pakken, dat je na de acute fase de drempelwaarde anders legt is dan ook minder gek dan het misschien lijkt.
De doelpalen vind ik daarom als metafoor de lading ook niet echt bepaald dekken, het suggereert een soort kwaad in de zin en dat lijkt me totaal niet matchen met de intentie. Ook het verschuiven van doelen dekt niet echt de lading, het originele doel is er immers nog steeds en wordt nog steeds nagestreefd, het lijkt vooralsnog alleen makkelijker haalbaar dan voorheen, waarbij er nu nieuwe doelen zijn bij gekomen en de focus nu daar wat heen verschuift, maar dat zou weer terug kunnen schuiven op het moment dat de nood toch weer aan de man is door eender welke ontwikkeling.
Dat gezegd hebbende ben ik het met je eens dat je dat wel moet kunnen onderbouwen en er een aanleiding moet zijn, maar dat lijkt me met de hoeveelheid uitgestelde zorg en de wachttijden niet zo heel moeilijk voor wat de zorg betreft.
Uiteraard blijft het een afweging tegenover andere aspecten in de maatschappij bijvoorbeeld de nering van anderen die nu (deels) onmogelijk is gemaakt, maar het uitstellen van het verder openen van bepaalde zaken, omdat er al een hoop min of meer onafwendbare gedragsveranderingen weer op til staan, lijkt mij niet zo heel gek. Zeker omdat het meeste al open is en het vooral nog om hele grootschalige festiviteiten gaat op dit moment en de "opprop" horeca. Dus ik zou zo'n afweging wel begrijpen, zeker om het risico om niet weer allerlei ad hoc maatregelen te moeten nemen te verkleinen. Uiteraard kun je daar het beeld in UK wel in mee laten wegen, maar dan zul je wel goed naar de details moeten kijken en vergelijken met de situatie hier en of de verwachting is dat dat in voldoende mate overeenkomt en alle randvoorwaarden ook hetzelfde zijn.
Risico daarvan is dat er steeds nieuwe belangen opduiken die de “normale” gang van zaken, zoals in 2019, onmogelijk maken. Krijg je straks de club ongevaccineerde Urker mannenkoor-leden die we moeten beschermen en daarna de gemankeerde dansleraren die bij nader inzien toch voor 0 covid willen gaan. Het maakt mij niet uit of ik 50 of 30 moet rijden, maar ik wil wel dat ik er vanuit mag gaan dat het niet morgen, en overmorgen en volgende week wijzigt. Dan verlies ik het vertrouwen in de basis.
Ik snap niet zo heel erg wat je met de voorbeelden probeert duidelijk te maken. Dat het soms heel frequent wijzigt komt volgens mij vooral omdat men toch zoveel mogelijk steeds mogelijk wil maken en daar mee experimenteert omdat niet geheel duidelijk is en dat zal ook wel nooit geheel duidelijk worden, wanneer bepaalde dingen wel of niet (geheel) blijken te kunnen. Daar voor zijn er te veel factoren die op voorhand niet geheel duidelijk zijn en soms elkaar ook ongelukkig kunnen versterken. Ik zie voor me zelf dan ook geen reden om vertrouwen te verliezen in enige basis, omdat de intenties er achter nog steeds min of meer hetzelfde zijn. En natuurlijk pakt er soms wat onhandig uit, wordt onhandig gedaan of gecommuniceerd vanuit de overheid maar ook vanuit burgers en media, maar dat doet wat mij betreft weinig af aan de poging om in een zekere balans deze crisis op alle vlakken zo goed mogelijk het hoofd te bieden aan iets wat totaal niet statisch is.
Niet in de ontwikkelingen van het virus zelf, niet in de ontwikkelingen in het buitenland, niet in het gedrag van de eigen burgers.
[
Voor 4% gewijzigd door
gekkie op 06-08-2021 23:45
]