Rubbergrover1 schreef op donderdag 7 juli 2022 @ 15:09:
[...]
Volgen mij is voor veel mensen de belangrijkste reden ook niet de schenkingsvrijstelling, maar is het meer als een onderdeel van de stapjes in de financiële opvoeding. Dat je kinderen hun 'eigen' beleggingen kunnen volgen. En daar eventueel ook invloed op kunnen uitoefenen.
Dat is voor ons in elk geval de overweging. Spelenderwijs je kinderen stapje voor stapje financieel wijs maken. Zodat ze ook weten hoe beleggen werkt, dat het niet eng is, maar dat het ook geen loterij zonder nieten is etc. En op hun 18de kunnen ze kijken wat ze er mee doen. Hopelijk nog een tijd laten staan (want dat brengen we ze natuurlijk ook bij, dat beleggen vooral op de lange termijn gunstig is)
Het vervelende / lastige vind ik in deze dat ik persoonlijk van mening ben dat je op je 18e eigenlijk gewoonweg nog niet volwassen bent. Voor de wet in Nederland is dit een mijlpaal. Maar neurobiologisch gezien ben je op 18-jarige leeftijd vaak nog lang niet uit ontwikkeld. Gemiddeld genomen ben je eigenlijk pas neurobiologisch gezien volwassen op circa 25-jarige leeftijd, en zelfs daar zit nog enige spreiding in, dus kan voor het individuele kind zelfs nog later zijn.
Voor dit bereikt is, ontbreekt het gewoon met name nog aan rationeel lange termijn visie, bestaat er een verhoogd impuls gedreven handelen, en is het dus ook maar geheel de vraag hoe een kind om zal gaan met een grote som geld waar het toegang toe krijgt op 18-jarige leeftijd, en of wat daar mee gedaan wordt achteraf niet met spijt op terug gekeken zal worden.
Geld is namelijk ontzettend makkelijk uit te geven indien je heerlijk spontaan leeft en niets te gek is. Een niet buitensporig hoog bedrag wat je aan een kind van 18 zou schenken, kan in het slechtste geval binnen een maand totaal verbrast zijn. Natuurlijk prima indien het kind daar 20 jaar later positief op terug krijgt, maar dit is ook weer niet altijd zo.
Het blijft dan ook lastig waar je goed aan doet. Beide heeft zijn voor- en nadelen. Is het kind er wel klaar voor, zit je bij niet op naam sparen met de belemmering van jaarlijkse schenkingen om niet met schenkbelasting te maken te krijgen.
Hielko schreef op donderdag 7 juli 2022 @ 20:26:
[...]
Het gaat om de omstandigheden denk ik. Als je aan een meerderjarig kind zeg maar waar je heen wilt, ik betaal de factuur, dan lijkt me dat persoonlijk gewoon een gift. En effectief ook gewoon identiek aan het schenken van een bedrag x in euro's. Gaat het echter om een gezamenlijke vakantie, dan lijk het mij anders. Als je ouders besluiten voor 100K naar een luxe resort in de Maldiven te gaan is dat leuk, maar vooral hun keuze en hun vakantie. Het feit dat jij dan mee mag representeert niet noodzakelijk een (vergelijkbare) geldelijke waarde voor jou. En als het gaat om minderjarige/21jaar kinderen is het plaatje natuurlijk ook weer anders, dan is een vakantie (ook al gaan ze individueel) gewoon onderdeel van de kosten van levensonderhoud.
Strikt genomen is dit een schenking in natura, en zou het dus opgegeven moeten worden. Waarbij de ouders uiteraard er ook voor kunnen kiezen om de schenkbelasting te betalen. In de praktijk gebeurd dit natuurlijk niet. Dit gaat natuurlijk op voor heel veel cadeaus. Des te vermogender dat je familie is, des te makkelijker je hier aan komt omdat cadeaus vaak al snel duurder zullen zijn.