Ik denk dat dit (verreweg) het belangrijkste is. School is leuk maar toch "maar" school. Uiteindelijk heb je als voorbeeld voor je kinderen - denk ik - veel meer invloed.
Wij hadden het vroeger thuis niet breed en ik leerde al vroeg dat ik moest sparen als ik iets wilde. Ik weet nog als de dag van gister dat ik eindelijk genoeg geld had gespaard voor het eiland van Thunderbirds
Dat is er dus ook altijd in gebleven. Ik leen vrijwel nooit, alleen de hypotheek en een kleine duurzaamheidslening voor de zonnepanelen destijds omdat de rente belachelijk laag was.
Verder weeg ik het altijd af maar is lenen het in mijn ogen zelden waard.
Kijk ik naar mijn vriendin, die komt uit een huishouden waarin geld nooit een probleem is geweest maar waar haar ouders ook nooit teveel uitgaven. Ook dat zie ik terug. Ze is heel zuinig op haar spullen en koopt zelden iets nieuws. Ook weer een kopie van wat ze vroeger gezien en meegekregen heeft.
Dezelfde lessen wil ik aan onze kinderen meegeven ook al heb ik het financieel inmiddels veel beter dan vroeger thuis en dan hoop ik dat er iets blijft hangen

Ze zijn nu 4 en 1 dus nog erg jong maar ze krijgen wel iedere week een klein beetje geld in de spaarpot.
De oudste heeft onlangs iets gekocht van zijn geld maar op betekent ook echt op.
Overigens zie ik er nog wel de nodige (toekomstige) uitdagingen in, vandaag de dag met bijvoorbeeld Klarna, en mocht heel dat Agentic AI echt zover komen dat je met een simpele (spraak)opdracht weer nieuw spul (op afbetaling) koopt dan voorzie ik in de toekomst echt nog wel problemen her en der.
Daar is als ouder (en overheid) echt wel een rol weggelegd, ik geloof niet dat ze dat vanuit school gaan leren. Bij mij was school toch wel vaak ene oor in, andere oor uit.