We moeten eigenlijk dit gaan becijferen, want nu zeggen onze ongequantificeerde statements allemaal niet zoveel.Dreamvoid schreef op woensdag 30 maart 2022 @ 10:36:
[...]
Idealiter gebruik je het idd lokaal, maar ook nu met olie/gas/etc is de realiteit dat de plekken waar de energie geproduceerd wordt niet altijd de plekken zijn waar de vraag is. Idem met offshore wind en kerncentrales - hoe groter de schaal, hoe verder ze van de verbruikers af staan, en hoe problematischer/duurder de transport issues worden.
Energetisch kan het op zich wel uit - als je bedenkt dat een zonnepaneel in de Sahara 3x zoveel stroom produceert als op een dak in Nederland, dan kan je een hele hoop efficiency verliezen permitteren in de conversie van stroom->waterstof. Idem met de transportkosten - mensen realiseren het niet altijd, maar een stroomkabel over langere afstand (bv naar een offshore windpark 500 km van de kust) is extreem duur.
Van wat ik aan daadwerkelijke projecten zie langskomen lijkt ammonia (NH3) de meest logische 'tussenvorm' voor transport per schip (er is sowieso een grote ammonia markt die vergroend moet worden, dus je hoeft niet eens terug naar waterstof), met methanol als nummer twee, en vloeibare waterstof, LOHC en methaan (LNG) als economisch lastiger opties.
Waterstof transport per pijpleiding (nieuw of bestaande gaspijpen) is verreweg het goedkoopst, maar daarvoor is eerst een commitment voor zeer grote schaal productie nodig, transport per schip is flexibeler en kan langzaam opgeschaald worden.
HVDC is idd kostbaar, maar als je verbindingen lang genoeg maakt kun je ook spreiden over tijdzones en weergebieden. China heeft al connecties van duizenden kilometers liggen.
Het feit dat je 30-50% roundtrip efficiëntie accepteerd, terwijl de apparatuur en opwek er nog niet eens zijn is eigenlijk gewoon te debiel voor woorden.
#hopium