Zoveel skiërs zoveel voorkeuren

. Ik ben een technische skiër met een hele grote voorkeur voor carven over strakke pistes. Dat vraagt om hele rustige gebieden, het liefst met rode pistes. Echt carven op zwart is voor mij niet weggelegd (net als voor 98% van de skiërs). Ik word dus bijvoorbeeld heel gelukkig van de Seiseralm, vaak omschreven als makkelijk en hoewel ik heel aardig kan skiën, stoor ik me daar niet aan.
Kronplatz is mooi, maar niet typisch Dolomieten. Het is echt ski industrie en dus maak je wel heel veel meters, hoef je nooit voor de lift te wachten, is er altijd een plekje voor de lunch te vinden en zijn er lange, mooie afdalingen zoals Ried. Kronplatz is goed te combineren met Drei Zinnen (via de trein) of Alta Badia (met de bus). Evt, maar dat is verder, een dagje met de auto naar Gitschberg of Cortina.
Mijn echte grote voorkeur is elke dag een ander, bij voorkeur kleim, gebied. Dus vanuit Moena Carezza, Val di Fassa, San Pellegrino, Obereggen of Alpe Lusia, allemaal zo tussen de 40 en 60 km, wat prima in een dag te skiën is. Of vanuit Bruneck Kronplatz, Drei Zinnen, Gitschberg en Alta Badia. Vanuit Eben Flachau (eens maar nooit meer), Kleinarl, Grossarl, Zauchensee, Radstadt, Hochkonig en Schladming.
Dit jaar in maart Val Cenis (en Bonneval, Valfrejus, La Norma) en wellicht Riesneralm, Tauplitz, Loser en Planneralm, al kan dat ook St Johan icm Steinplatte, Buchensteinerwand en Lofer worden. Wellicht een jaartje geen Dolomieten ivm ellende op de brenner en het feit dat ik bij hoge uitzondering eind januari kan, waardoor die Oostenrijkse opties aantrekkelijker zijn. Meestal ga ik voor kerst en half maart, dan is het misschien net te laag daar.
We gaan het zien. Ik ben blij dat ik weer kan na noodgedwongen een seizoen overgeslagen te moeten hebben, dus sluit een derde trip ook niet uit…