Afgelopen zondag de 30km afstand bij de
Devils Trail Netl in Kraggenburg gelopen. Een beetje een last minute plan. Ik had nog niks te doen in het weekend en via via was een startnummer snel geregeld. Zaterdag trok helaas mijn keel helemaal dicht. En dan kan kijk je op de kaart, en dan is die Noordoostpolder toch best ver rijden. Maar goed, wie A zegt moet ook B zeggen. Dus vol goede moed vertrokken richting het noorden. We zien waar wel het schip strand. Het is toch altijd weer bijzonder wat een vlakke pannenkoek de wereld in deze (uit)hoek is
Prima startlocatie, lekker makkelijk parkeren en in no time het startnummer opgehaald. Aldus de deelnemerslijst was er een man of 200 ingeschreven. Met nummer 199 was ik duidelijk lekker op tijd

We vertrokken zowaar in twee waves om drukte op het parcours te voorkomen. Ik mocht starten in wave 1 en had na een kort rondje deelnemers al snel besloten om vrij vooraan te staan. Toen riep de starter nog iets over een single track na 700m en besloot ik maar om hard weg te gaan en te zien wie er verder meedeed.
En dat was maar goed ook, na een eerste zandduin en grofweg 100m doken we al een single track op en vonden we zowaar wat heuveltjes. Twee jongens voorop trokken écht door dus ik trok met een goede kilometer in de benen de conclusie om te temporiseren en eigen tempo te gaan lopen. Voor mij een gaatje dat langzaam groter werd, achter mij een dubbel zo groot gat. Mijn inschatting was dat ik misschien nog wel wat te hard gestarten zou oprapen, maar dat er van achter niet heel veel meer zou komen. Kortom, lopen maar. Ik mikte op grofweg marathontempo qua gevoel. Vrolijk muziekje aangezet en begonnen aan het eindeloze geslinger door het bos. Ik denk niet dat ik overdrijf als ik zeg dat je de verste twee punten in de trail in een rondje van 10km had kunnen aantikken. Wij kregen er iets meer voorgeschoteld...
Na een half uurtje zat er een verbindingsstuk (~1 km) over een lang recht fietspad in (we moesten om een nest van een zeearend heen geloof ik). Toen ik bij het einde daarvan achterom keek was er welgeteld 1 persoon nog in zicht. Daarna doken we het
Waterloopbos in. Hier liggen allerlei 'veldproeven' van het Waterloopkundig Laboratorium met onder andere de Deltawerken. Best grappig om door heen te slingeren. Hoewel ik allerlei houten bruggetjes met een beetje gaas erover niet vertrouw. En terecht, ze waren best glad -zeker als je er haaks op gelopen komt- en veerden lekker mee.
Vlak voor het verlaten van dit bos nog even twee pijlen goed gehangen en de zo-onschuldig-mogelijk-kijkende wandelaar direct daarna maar verzocht om ze gewoon netjes te laten hangen. Pannenkoek.
Vervolgens weer het fietspad op gedraaid voor de verbinding terug. Wind vol op de snufferd in de open polder. En spontaan zag ik dat ik in begon te lopen op 'oranje-shirt' die de hele dag al gestaag van mij weg was gelopen. Mooi doel om naar te lopen en misschien kon ik nog wel een plekje opschuiven.
Zodra we weer het bos indraaiden kwamen we ook samen met de kortere afstand. Dat was wel even schakelen. Van nagenoeg niemand in de buurt, naar stapels mensen. Wat nog best een leuke uitdaging geeft op smalle single tracks. Zeker met die hele handige noise-cancelling oortjes in hun hoofd waardoor ze helemaal niets horen. Ik heb geen medelijden als je schrikt als ik door de berm langs gestoken kom

Ik schakelde de muziek op mijn shokz maar naar wat enthousiastere herrie (Kneecap) om het laatste stuk nog even lekker door te halen. Het mooiste was er wel van af namelijk. Dus alle beetjes helpen.
Ik zat al snel in de rug van oranje-shirt en ging er vlot langs. Om 200m verder de afslag te missen en rechtdoor te lopen. Omdraaien dus en hij zat precies weer in mijn rug. Maar goed, hij kon simpelweg niet meer volgen. En zeker in de laatste 2km waar we nog een paar keer fijntjes bult op en af gestuurd werden, werd het gat heel snel groot. Laatste stukje over het strandje en binnen in 2:16 (
Strava voor de liefhebbers). Bij binnenkomst werd ik door iemand van de organisatie gevraagd of ik de 1e van de 30km was. Nou nee, maar wel een mooie 6e plek. Dik tevreden mee! Zeker gezien ik de afgelopen tijd eigenlijk niets anders heb gedaan dan rustige kilometers maken
Via Strava achteraf ontdekt dat @
Gaargod (denk ik?) een minuut of 10 achter mij gefinisht was. Was leuk geweest om even hoi te zeggen, maar helaas. Next time
If you can see, look. If you can look, observe