Hardlopen - deel 9

[Stefangrp]

Zo, vandaag dus de marathon. Mijn eerste, leuk in Amsterdam waar ik met veel plezier 2x de halve heb gelopen.
Werd ook wel tijd inmiddels dat de dag aanbrak. Na een half jaar goed trainen had ik me krap een jaar geleden al Ingeschreven. Daarna mijn artrose-knie overbelast. Vanaf april-mei kon ik weer gaan trainen en ging de focus definief op de marathon.

Trainingen gingen prima, piek van 58 km per week plus altijd 2 trainingen spinning en/of krachttraining erbij.
Mijn vers gelopen HM pr van 1u27 gaf me het vertrouwen er vol voor te gaan. Ondanks een Runna prognose van 3u47 (Garmin had een belachelijke 3.07 bedacht dankzij mijn hoge vo2max van 58), heb ik mijn Pacing plan ingericht op 3u15. Traditioneel te snel starten, middenstuk rond de 4.38 per km, en vanaf km 35 versnellen.

De dagen ervoor flink carbo loading met Pannekoeken, witte bolletjes, suikerbrood en Powerade. Was geen feest, vooral smaakloze bende proppen.

Rond 8.15 was ik bij het stadion. Nog even chillen, wat emoties wegslikken, afleiding zoeken, warmlopen en gaan.

Uiteraard gingen de eerste km's (zoals gepland) te snel, maar ook bij km 7 liep ik ik nog te hard. Achteraf heb ik in het begin de marge gepakt ten opzichte van mijn A-doel.

Na het rondje Zuidas liepen we alweer snel langs de Amstel. Heerlijk lopen vond ik, scheelt dat ik thuis ook vaak in the middle of nowhere loop. Zo ging Amstel dus snel voorbij.

Bij km26 voelde ik voor het eerst dat we al een tijdje onderweg waren. Bij 30 dacht ik "nu begint het" en onbedoeld ging ook het tempo al wat omhoog. En ik kreeg het ook niet naar beneden. Maargoed het liep wel lekker, dus maar door. De dood of de gladiolen. Ondertussen rekende ik in mijn hoofd uit dat ik prima op schema lag.

Bij km35 mocht ik van mezelf versnellen. Een mentale overwinning waren de tunnel+brug bij Amstel hotel (daar ben ik bij een van die hm's wel eens geparkeerd). Met een mooie peptalk voor mezelf vloog ik er overheen, en vanaf dat moment heb ik alleen nog op gevoel gelopen. Met als resultaat nog een paar hele snelle km's en eindsprint in het stadion. Die hielp me zelfs nog onder de 3u12. Eindtijd 3.11.54!
Supersupertevreden!

Hartslag bleef mooi stabiel zag ik, eigenlijk de hele race lang onder mijn threshold. Mooie mix van zone 3 en 4. Dat heeft me ongetwijfeld geholpen om "the wall" niet te ervaren.
6x Sis Beta gels zonder maagklachten was ook top.

Wat was dit een gave ervaring zeg! Dat gevoel van gecontroleerd hard kunnen gaan, niet kapot gaan (terwijl anderen om je heen dat wel doen), de energie van het publiek, je naam horen, de sfeer (ik vond het nergens langs saai), gewoon het besef "ik ben die marathon aan het killen". Echt supervet! Na de streep was het een mix van tranen en oerkreten.

Zeer tevreden. En dit was zeker niet de laatste. Ik denk dat er nog wel meer in het vat zit!

Garmin link naar details
https://connect.garmin.co...451957?share_unique_id=34

[Sport_Life]

Wat een snelle tijden allemaal zeg!

[ArmyOfQueens]

Ook ik heb vandaag Amsterdam gelopen.

Afgelopen april in Rotterdam enigszins teleurgesteld omdat mijn sub3 poging mislukt was: 3:03 door kramp in kuiten en hamstrings bij 35 km, daardoor een paar keer moeten wandelen en tempo laten zakken richting de 4:40.

Sindsdien weer een half jaar verder natuurlijk en voelde dat het nu toch echt moest gaan lukken die sub3. Zelfs richting de 2:55 als alles meezat.
Sinds vrijdag aan het carbloaden geweest, alleen nog maar witbrood met jam, pannenkoeken en kale pasta en sportdrank. Niet mijn favoriete onderdeel van de marathonvoorbereiding zullen we maar zeggen.

Ik deed vandaag mee met het NK omdat ik een wedstrijdlicentie van de Atletiekunie heb, grote voordeel is dat je niet mee hoeft te doen aan de gekte met startbewijzen bemachtigen want de NK inschrijving blijft gewoon tot 2 weken voor de start open.
Bijkomend voordeel is dat je in wave A1 white start, dus vlak achter de elite.
Handig als je een snelle tijd wilt lopen natuurlijk, maar je hebt er ook wat meer de ruimte voor een warming up enzo.

Weggegaan op 4:08 pace wat zou moeten resulteren in een 2:55:00 marathon.
In het begin was het even tempo zoeken en was wat aan het boeren van alle koolhydraten, maar dat verdween gelukkig als sneeuw voor de zon.
De kilometers tikten erg makkelijk weg en kon erg genieten van het mooie weer een de sfeer.
Voor ik het wist waren we ook de Amstel alweer voorbij en gingen we richting het industrieterrein.
Niet echt de meest inspirerende plek, maar daarna kwam en een best lang stuk met lege brede wegen onder de bomen langs, deze weg ging volgens mij best lang vals plat naar beneden want ik liep opeens kilometers van rond de 4:02!
Rond de 30 km voelde het nog steeds allemaal erg makkelijk, dit had ik nog nooit gevoeld! Dit was namelijk al mijn 7e marathon, maar elke keer was er wel iets waardoor het niet meer lekker ging, maar vandaag (nog) niet dus!
Bij 35 km begon ik voor het eerst mijn hamstrings een beetje te voelen, nog niets om over in paniek te raken maar begon ze een beetje opkomen.
Ik had nog een plan om eventueel te versnellen, want conditioneel zou dat prima kunnen, maar toen ik iets versnelde voelde ik dat mijn hamstrings het daar zeker niet mee eens waren.
Iets voor 39 km schoot het er echt even in en moet ik even kort stretchen om weer verder te gaan.
Tempo zakte in naar rond de 4:15 en voelde continu dat de kramp er weer in kon schieten.
Dat gebeurde net voor het Olympisch Stadion dan ook weer, en liep als een half aangeschoten hertje het stadion in.
Ik probeerde nog door de kramp heen te lopen wat enigszins lukte, eindtijd: 2:55:08!

Superblij met dit resultaat en 8 minuten verbetering in een half jaar!
Op de laatste kilometers na hartstikke vlak gelopen, daar ook erg trots op.
Maar voor de volgende keer (NK Rotterdam volgend jaar) moet ik toch wel echt gaan werken aan die hamstrings, want als die mee zouden werken zou er echt meer in hebben gezeten.

Verder wilde ik nog zeggen dat ik de organisatie veel beter vond dan in Rotterdam (en dat zeg ik als Rotterdammer).
Toen ik aankwam kon ik nog makkelijk een dixi opzoeken, tas binnen 1 minuut inleveren en aan het eind had ik m'n tas ook zo weer terug.
Ook voelde alles druk, maar wel ruimtelijk, je kon overal nog best goed doorheen komen.
De finish in Rotterdam is namelijk best een drama, het duurt nog bijna een half uur voordat je na de finish overal doorheen bent.
Enige puntje van kritiek, ik vond de Maurten drink op het parcours veel te aangelengd, het smaakte meer naar water dan Maurten drink haha.

Wie weet tot volgend jaar!

[ThomH90]

Ook hier de Amsterdam marathon gelopen!

Na een mooie 18 weken training met Runna, met consequent 4x in de week lopen, mocht het dan toch eindelijk gebeuren.
Mijn tweede marathon ooit, na 2,5 jaar geleden die van Rotterdam te hebben gelopen met een tijd van 3:43.

De initiële insteek bij inschrijving van deze marathon was; sneller dan 3:30 lopen!
Runna gaf aan een tijd wel tussen 3:16 - 3:28, een mooie brede range.. .

Na mijn halve marathon van 3 weken geleden met een tijd van 1:35, begon ik wel meer in 3:20 te geloven, maar het game plan was nog niet helemaal zeker..

Afgelopen dagen ook mooie carbload gedaan met pannenkoeken, wit brood, pasta, isostar drink.
De ochtend zelf nog wat pancakes naar binnen en een taxi geregeld naar Amsterdam. De bus ging allemaal maar matig en ook laat, ik wilde daar geen stennis mee hebben, dus ik was er al relaxed met vrouwlief om 7:50.

Toen was het nog relaxed rondlopen rond het stadion, wat merch nog gekeken (niets gekocht). Nog lang in de rij gestaan voor de WC (voor het geval dat, maar was niet nodig, was ook al thuis geweest).
Vriendin van ons had mijn startbewijs opgehaald, dus gemeet om 08:30 en daarna rustig richting startvak, ik had degene van stadionweg ipv in het stadion starten. Eerste gelletje alvast naar binnen en op zoek naar startvak 'oranje'. Kon ik natuurlijk niet vinden, maar ik zag wel startvak 'roze' en 3:20 pacers, dus daar naar binnen gesneakt.

Gameplan was achter de 3:20 pacers blijven en wellicht versnellen wanneer dit goed voelde, deze pacers liepen de eerste kilometers een stuk door, waardoor mijn pace na 15km eerst nog bijna op 3:15 stond. Daarna begon het toch wat rustiger en meer in de 4:40 - 4:45 pace te komen.
Eigenlijk liep het allemaal wel lekker, kon het allemaal goed bij houden, liep 21.1km rond de 1:39, dus prima richting de 3:20. Support van vrouwlief en vriendinnen was er rond 5km en 11km

Rond de 35km merkte ik toch dat het wat zwaarder ging en m'n rechterbovenbeen ook echt wat pijnlijk werd. Begon hier beetje in te zakken, tempo richting 4:50. Gelukkig support rond de 37km. Daarna richting het vondelpark mn pace kunnen herpakken en nog wat kunnen versnellen. Daarmee kwam ik uiteindelijk binnen op een tijd van

Erg tevreden met de tijd die ik heb neergezet en chapeau aan alle andere lopen en wat een tijden
https://www.strava.com/activities/16189322465

[Hartloper]

Vandaag de marathon van Antwerpen.
De voorbije maanden ging de training goed, alleen wel heel veel op lage intensiteit gelopen. Een halve marathon 5 weken geleden ging OK, zonder echt super te gaan. Als ik dan toch stukken op marathontempo op training liep, dan ging dat niet fluitend en met de vingers in de neus zoals bij @XyS .
Ik weet van mezelf dat ik op wedstrijden altijd meer kan, en ondanks mijn weinig indrukwekkende training had ik het idee dat een poging tot een tweede sub-3 mogelijk moest zijn, mede gezien het koele weer en het vlakke parcours.
Zaterdag goed gecarbload, niet mijn favoriete ding maar helaas noodzakelijk.
Behoorlijk geslapen, wekker gezet om 6 uur voor start om 9.00 (het hotel lag 5 minuten wandelen van de start). Om 6.00 een drink mix 320 caf van Maurten naar binnen gewerkt, samen met een kopje espresso en 4 eierkoeken van bij de AH. Eierkoeken bestaan bijna volledig uit koolhydraten, bevatten nauwelijks vetten, eiwitten en vezels; bijgevolg zijn ze naast helemaal niet lekker ook zeer ongezond, maar wel ideaal de dag van de wedstrijd. Dan 30 minuten nog wat rusten in bed, en nadien rustig klaarmaken voor de start en intussen nog een halve fles sportdrank drinken.
Rustig naar de start, waar ik meer dan een half uur te vroeg was. Op een bankje gezeten om de benen te sparen en een Maurten 100 gel genomen. Het was koud, gelukkig had ik een oude wollen trui bij die ik vlak voor de start kon weggooien. Dat deed ik tien minuten voor de start, waarop ik stond te rillen in het startvak. Nota voor mezelf: in het vervolg pas 5 minuten voor de start de wegwerpkledij weggooien.
Er waren 2 2:59 pacers en mijn plan was achteraan de groep te blijven (niet middenin, dat is vervelend bij de bevoorrading).
Zo gezegd zo gedaan.
Ik dacht mijn les geleerd te hebben uit mijn laatste 2 marathons.
Amsterdam: 1:29:20 halverwege en 2:59:37 geëindigd.
Gent: 1:28:10 halverwege en de laatste 10km geen kracht meer in de benen: 3:07:55.

Dus als er 1 ding wat ik moest doen, was het zorgen dat ik halverwege niet doorkwam in 1:28.
Dus toen ik na 10 km doorkwam in 42:15, dacht ik, zeer goed, perfecte pacing. En toen de GPS van mijn horloge teveel begon af te wijken van de kilometersplits, besloot ik gewoon de pacer te volgen. 1 pacer was al achterop geraakt, eigenaardig.
Halverwege bleken we tot mijn verrassing een split onder de 1:28 te hebben ! En ik hoorde twee hardlopers naast me zeggen dat de twee 2:59 pacers een andere strategie hadden. De ene ging vrij snel starten en wat vertragen op het einde, de andere ging vlakker lopen. En ik bleek bij de eerste pacer gelopen te hebben.
Maar ik voelde me beter dan in Gent, toen voelde ik halverwege dat ik aan het overgalopperen was.
Tussen km 10 en 16 had ik een moeilijk moment, eerst pijn aan mijn voet rechts, dan de quadriceps rechts, en de hartslag was 165/', hoog zo vroeg in de marathon. Maar de pijntjes gingen weg en mijn hartslag zakte naar 155/' bij ongewijzigd tempo. Ik heb daar geen verklaring voor. Kwam ik in de flow ?
Tot 25km ging het goed, dan kreeg ik sportdrank aangereikt van mijn familie en die lag op mijn maag. Toch kon ik tot aan km 30 de pacer volgen.
Vanaf dan werd het moeilijker, de kop was nog fris maar de benen werden moe. Ik slaagde er in niet teveel te vertragen, rond 4:15-4:20/km. De pacer nam traag afstand. Het was aftellen naar het einde. Ik verloor tijd op het sub-3 schema, maar onbedoeld had ik de eerste helft een flinke buffer opgebouwd. Na het passeren van de 38km marker besloot ik mijn laatste rush in te zetten. Als ik achteraf naar de splits kijk, dan zie ik dat ik niet echt versnelde, maar mijn tempo vasthield. De laatste km ging in 4:05, met een mooie eindsprint op het einde, omdat misschien zelfs een 2:58 erin zat.
Dat bleek niet het geval, maar ik eindigde wel met een tweede sub-3, een verbetering met 30 seconden van mijn PR van vorig jaar: 2:59:07 !

[Stefangrp]

Wauw wat goed hee, toch gelukt! Vet man

[kwakke01]

Héle korte update van mij, want morgen gaat de wekker weer om 5:15 en ik ben kapot.

vandaag dan mn eerste marathon; zoals helemaal bij mij past te snel begonnen (lag m.i. ook deels aan de pacers, maar daarover later meer), om vervolgens te versnellen. daarna geheel volgens verwachting op 30km kapot aan het gaan en de laatste km door het publiek voort geschreeuwd om vervolgens tot een tijd te komen die voor mij boven verwachting was: 4:47:07

[nokie]

Hier ook maar een niet te lang verhaaltje. De halve in Antwerpen stond eigenlijk als mijn “hoofddoel” voor 2025 maar lang getwijfeld om mij in te schrijven door het drukke werk deze periode. Uiteindelijk vrijdag toch de knoop doorgehakt en ik heb het me niet beklaagd. In Garmin had ik in het voorjaar 1:33 als doel gezet, ondertussen voor mezelf bijgesteld naar 1:32 na de goeie 10k in september, Garmin “dacht” dat 1:31:30 er wel inzat.

Vertrokken met het idee zo lang mogelijk onder de 4:20 te lopen, en dat is me min of meer gelukt tot km 16. Daarna begon het vaatje zachtjes leeg te lopen, en veel eindsprint zat er niet meer in. Garmin schatte de km ook net iets te kort in (maar binnen de marge en ik heb ook wel geslalomd). Eindresultaat 1:31:00, superblij met mijn nieuwe PR (volgens Garmin 1:29:53 op de HM, die koester ik wel ook al weet ik dat hij niet telt).

Felicitaties aan iedereen, het begint misschien te kriebelen om nog eens een marathon te lopen (maar eerst wat rust, ik ben stiekem wel diep gegaan).