Zo, hier ook weer terug van een hardloopavontuur...
Vorige week zaterdag stond de Ohrid Ultra op het programma. Het plan was een 65km met 3200 hoogtemeters, maar vanwege voorspeld noodweer (onweer en bliksem, niet ideaal in de bergen) werd de route aangepast naar een alternatief van 45km en ~2000 hoogtemeters.
Eerst wat teleurgesteld met de wijziging, na afloop blij, nu in het midden... Want het viel niet mee!
Het weer overigens wel, niks meegekregen van noodweer en de dag begon een beetje bewolkt en lekker koeltjes. Gedurende de loop brak later op de ochtend de zon af en toe door en dan voelde je de warmte wel, waarbij ik blij was dat het niet de hele tijd zo warm was.
De race was kleinschalig, een paar 100 man over verschillende afstanden (10, 21, 45, 65 en 105) en de sporthal die ze hadden voor het afhalen van de startpakketten en de expo blonk vooral uit in rust. Maar mede daarom ook hiervoor gekozen, niet het massale van een Eiger bijvoorbeeld.
Tijdens het lopen had ik verwacht veel meer echt compleet alleen te lopen, maar dat viel nog hartstikke mee (of tegen, het is maar net hoe je het bekijkt) al kan dat ook deels komen door de ingekorte routes die elkaar deels overlapten. Maar verder allemaal prima geregeld, duidelijk aangegeven en ook bij de verzorgingsposten genoeg aanwezig en een positieve sfeer overal.
De rpite bestond nu eigenlijk uit 2 'bergen'. De eerste was ruim 800m stijgen over 8km, vervolgens 700m dalen over 6km en daarna een 700m stijgen over 4km en weer 850m over 13km dalen (waarvan 700m over 9km). En de rest (vooral) plat-achtig.
En die lange blokken van stijgen en vooral dalen hakten er wel in, ook omdat ik niet de meest soepele daler ben dus de bovenbenen kregen het aardig te verduren.
Omdat ik daarnaast ook ook niet de handigste ben helaas ook 2x onderuit gegaan (op vlakke stukken, maar dat waren dan vaak weer paden met veel stenen) waardoor ik het uiteindelijk ook op dat soort stukken vooral voorzichtig aan heb gedaan. De eerste keer vol op de borst, waar ik niet heel veel last van had behalve gekrenkte trots, maar de 2e keer rot op mijn onderarm en knie... Daar wel even goed last van gehad, kon die arm niet meer zo goed gebruiken... Niks gebroken, vooral beurs, maar de beweging die ik nodig had om op mijn horloge te kijken was erg pijnlijk. Een goede herinnering om toch eens een trail-workshop te gaan doen.
Het plan was rustig aan en genieten, voor zover ik dat kan, en dat lukte deels... Relatief rustig aan en relatief genieten, de omgeving was mooi maar ik kijk toch ook veel naar mijn voeten en zat daarnaast ook veel in mijn hoofd. Waar ik hoopte dat ik dat tijdens deze tocht los kon laten zorgt het toch ook deels 'alleen' lopen dat je weer alle tijd hebt om na te denken... Nou is dat ook wat ik zo fijn vind aan hardlopen, het is zowel nergens aan denken als overal aan denken.
De ankomst in Ohrid zelf was bijzonder, je rende gewoon langs het meer over de promenade maar er was niks afgezet dus je rende gewoon tussen lokale mensen, toeristen, iedereen die daar een beetje rondwandelde. Ook wel weer grappig juist... De finish in het centrum was ook lekker kneuterig, wel een 'echte finish' met boog maar qua interesse... los van de lopers zelf her en der wel wat, maar weinig
Uiteindelijk net iets over de 6 uur over gedaan, wat me nog meeviel, en 21e van de 81 deelnemers. Volgende keer NOG rustiger aan en meer genieten dus. En minder vallen, want dat thema overheerst iets te veel bij mijn avonturen.
Verder was Ohrid en de omgeving zelf mooi en hebben we er nog een kleine week omheen gehad, met de auto rustig aan terug naar Skopje en onderweg nog wat plekken bezocht.
Ook hebben we er weer een trailrunner bij, we waren nu met zijn 3en waarbij 1 jongen voor het eerst iets dergelijks deed. Hoewel hij nu wel even klaar was met het hardlopen toch al een toezegging voor een volgend avontuur
Al met al was een weekje genoeg en heb ik uiteindelijk ongeveer een week nodig gehad voor ik echt geen pijn meer had in de bovenbenen, alleen lijken de achillespezen nu wel even tegen te stribbelen. Toch nog maar even rustig en voorzichtig aan dus.