Marathon Via Belgica. Een redelijk kleine marathon van Foras Events, die begint in het dorpje Rimburg bij Landgraaf op de grens van Duitsland, loopt door Landgraaf, Heerlen, Valkenburg en eindigt bij de Servaasbrug in Maastricht. Iets meer dan 400 hoogtemeters in totaal, groot deel verhard, maar deels ook trail. Je kunt 'm solo lopen, duo- of quattro estafette.
https://www.marathonviabelgica.nl/
Twee jaar geleden heb ik 'm voor het eerst gelopen in ideale omstandigheden (zonnetje, briesje mee, misschien iets te warm met 25 graden, maar mij hoor je niet klagen in die omstandigheden). Dus ik wist wat ik kon verwachten en heb gedurende race weer veel oja-momenten beleefd, want het parcours is onveranderd gebleven, op misschien wat details hier en daar na. Het is van begin tot eind genieten in het heuvelachtige Limburgse landschap in de organisatie is werkelijk top geregeld! Drankposten uitstekend voorzien met Coca Cola, sportdrank en water. En ook gevulde koek, bananen, gummibeertjes, alles is voorradig. En de wisselpunten zijn zelfs voorzien van toiletten. Parcours kun je volgen door middel van duidelijke bewijzering en veel delen zijn keurig afgezet met hekken of geregeld door verkeersregelaars, zoals kruispunten en oversteekplaatsen.
Nadat vorig jaar de editie helaas niet door kon gaan, was het dit jaar eindelijk weer zo ver. Ik had me direct opgegeven toen ik hoorde dat het dit jaar weer doorging en afgelopen maanden hard naar deze dag toe getraind, met veel lange duurlopen, tempo's en natuurlijk heuveltrainingen. Ik wilde mezelf gaan bewijzen en het uiterste eruit halen met een scherp tijdsdoel. De weersvoorspellingen schommelde behoorlijk, uiteindelijk werd het 18 graden, beetje miezer in het begin, klein uur een regenbui tussendoor en flinke wind (>4bft)... tegen! De hele route lang, want je loopt van A naar B. Nou goed, het is wat het is.
En dat was het dus. Ver uit mijn zwaarste marathon tot nu toe. Die 400 hoogtemeters stonden natuurlijk gewoon op het programma, die waren geen verrassing. De race begint meteen met een flinke klim. Gedurende race heb je veel glooiende stukken, soms wat pittige klimmetjes met als letterlijk hoogtepunt het dorpje -hoe toepasselijk- Berg, na Valkenburg op de 32 kilometer die je alleen nog stapvoets kunt nemen, of hooguit dribbelend klimmen. Ik had er op getraind, hier ging ik voor, dus niet zeuren. Alleen die 42 kilometers lang bikkelen tegen de wind had ik flink onderschat. Vooral op de open velden was het zwaar, zelfs op de stukken waar het omlaag ging. Nu is het parcours grotendeels open, top! Veel wind vangen! Wel ontzettend prachtige uitzichten. Wat mij betreft is dat het mooiste stukje Nederland.
Omdat het deels ook een soort van trail was, was het oppassen dat je niet uitgleed door dunne modderige lagen op de sommige paden. Inhouden bij dalen werd lastig, voluit ook trouwens. Niet op je muil gaan! Regelmatig wat kleine slippertjes gehad, dus goed kijken waar en hoe je je voeten neer zet.
De benen waren na 22km al op eigenlijk. Kramp schoot in de kuiten, liezen begon ik te voelen, bovenbenen gingen nog wel mmmkay. Dan is het nog ver tot hartje Maastricht. Dood aan de gladiolen. Het was zoals het was.. overleven. Voeding en hydratatie had ik prima onder controle. Daar lag het niet aan. Ik denk te snel gestart en mijn Garmin PacePro te ambitieus ingesteld (op 3u15). Dat ging op de eerste helft nog prima en heb ik me keurig aan de tempo's gehouden en liep met de quattro-deelnemers mee. Bij één van de drankposten in de tweede helft kreeg ik te horen dat ik bij de eerste 10 solo lopers hoorde. Dat gaf veel moed, maar uiteindelijk was gewoon zwaar. Met een eindtijd van 3u27 heb ik veel ingeleverd. Teveel? Als ik mag relativeren voor mezelf en er een positieve draai aan mag geven.. ik ben 16e van de 185 solo-deelnemers geworden, 3e van mijn leeftijdscategorie. De winnaar was een zeer snelle Belg met tijden -ik heb het snel even opgezocht- als 1u15 op halve marathon en 2u45 op de hele marathon. En ik schat in dat hij iets meer ervaring in de heuvels heeft. Nu kwam hij niet onder de 3 uur (3u01 om precies te zijn). Dus hij heeft een dik kwartier op zijn 'kunnen' ingeleverd. Net als ik. Wat dat betreft mag ik zeer tevreden zijn. Bovendien weer een mooi verhaal voor in de boeken.
strava or it didn't happen