aap schreef op vrijdag 28 februari 2025 @ 11:33:
[...]
Polar flow lijkt inconsistente data te geven:
[
Afbeelding]
In deze duurloop geeft hij als gemiddeld vermogen 321 W. Als mijn berekening klopt, dan zou dat over de duur van de training moeten integreren tot een totaal energieverbruik van 552 kcal.
Maar tegelijk rapporteert Polar een bijna dubbel zo hoog aantal totaal kcal.
Misschien dat het vermogen en de kcal niet precies dezelfde dingen omvatten? Zou het zo kunnen zijn dat het vermogen puur om het dynamisch vermogen gaat en de kcal ook het energieverbuik om je lichaam aan de gang te houden bevat?
Hoe dan ook, als het daadwerkelijke energieverbruik nog hoger zou zijn dan in mijn oorspronkelijke inschatting, dan is wat je kunt compenseren met gels alleen nog maar minder.
Vroeger toen er nog geen gels waren liepen mensen ook al marathons, dus blijkbaar kun je met stapelen en een banaan ook een eind komen. Is het idee dan dat je m.b.v. gels net iets harder kunt gaan en dat je doel moet zijn om precies met een lege batterij over de finish te komen?
Het zou fijn zijn als er een formule o.i.d. was die zegt hoe vaak je een gel moet nemen om zonder in te storten te finish te halen. "Een per half uur" klinkt redelijk willekeurig; er zijn vast wetenschappelijke onderzoeken hiernaar gedaan.
Ja daar zijn wel wat onderzoeken naar gedaan (of ze wetenschappelijk zijn durf ik niet te beweren) en het komt neer op zo'n 90~120 gram koolhydraten per uur naar wat je lichaam op kan nemen. Maar, het blijft erg persoonlijk omdat je met verschilende metabolismes zit en daarbij is het verbruik van glycogeen ook per persoon verschillend (want ander tempo).
Vroeger namen de meeste mensen niks onderweg of hoogstens wat water, maar de "man met de hamer" was een veelgehoord fenomeen. Ik denk dat je tegenwoordig die man met de hamer echt niet tegen hoeft te komen en dat het een kwestie is van te weinig voeding (waarbij gels het meest praktisch is). Gecombineerd met schoenen met voldoende demping is het relatief gezien een stuk makkelijker geworden.
Je kunt heus nog steeds wel lekker kapot gaan bij een marathon, waar ik wel voorstander van ben omdat ik vind dat je bij zo'n inspanning en alle getroffen voorbereidingen ook vol maximaal moet gaan. Dan haal je alles eruit wat erin zit, maar het is best lastig om dat te doen zonder wat over te houden in je tank en ook niet over je reserves in te gaan

En zelfs dan is het eerder een mentaal spelletje dan lichamelijk.
Daarbij bieden ze bij een marathon zoals Amsterdam ook AA Isotonic (niet die mierzoete gele variant) wat een bepaalde verhouding heeft waardoor de suikers direct opgenomen worden (isotoon). Prima afwisseling.
Ook het verdragen van die gels is heel persoonlijk. Sommigen drukken zo 4 gels per uur naar binnen, anderen houden met moeite 2 gels binnen. Daarin kan het lonen om je maag te 'trainen', dus bijv tijdens trainingen al wat gels te proberen zodat je weet wat je kunt verdragen en dat mogelijk zelfs te vergroten.
Het meest ideaal is trouwens nog een mix van glucose en fructose ('suiker' en 'fruitsuiker') met ratio 1:0.8. Dus bijv 90 gram totaal, dan 50 gram glucose en 40 gram fructose. Voor de meeste beginners schijnt 2:1 iets makkelijker te verdragen zijn, dan heb je 60 gram glucose en 30 gram fructore. Gels met die ingrediënten refereren hier ook wel naar.