De Heale Lemster (halve marathon, 21.1km)
We wonen sinds vorige zomer in Lemmer en hoe kun je beter 'integreren' dan meedoen aan een lokale loop. Zodoende paar maanden geleden ingeschreven voor de Heale Lemster ("de halve lemster"), waarbij ook mogelijkheid was om een Lytse Heale ("kleine halve") van 15km te lopen. Natuurlijk voor de langste afstand gekozen en gisteren was het al zover.
Na een dipje in de zomer (na Slachtemarathon geen doel meer en al spoedig volgde verhuizing+verbouwing) weer het lopen goed opgepakt. Het is ook de ultieme manier om de nieuwe omgeving te ontdekken. In de afgelopen maanden aardig wat kilometers gemaakt, alleen eind vorig jaar wat pijn aan de linker achillespees. Ik vreesde dat het mijn allereerste blessure zou zijn, maar het viel allemaal best mee. Te veel gelopen op andere schoenen die volgens mij de oorzaak waren. Daarbij kwam een tegenvallende halve marathon net voor Kerst bij (
de Gaasterlân Run in Balk). Griep erbij en zodoende 2 weken verplichte rust.
De draad in het nieuwe jaar weer opgepakt en oude schoenen van stal gehaald; achillespees had de nodige rust gekregen en we konden weer verder.
De Heale Lemster was uitverkocht met 300 deelnemers (jawel, ook in Friesland is de hardloophype op z'n piek). Goed georganiseerd met bordjes voor de routes, meefietsers bij de snelste lopers (geen overbodige luxe met autoverkeer), en gezien de finish bij de plaatselijke voetbalvereniging was heb je ook meteen alle faciliteiten. Voor mij op 5 minuten fietsafstand en zo haalde ik rond 12 uur rustig mijn startnummer op. Een leuke goodiebag met shirt en bidon, startnummer en chip voor op de schoen.
De start was onder een viaduct iets verderop, gezien je anders langs stoplichten en drukke verkeerspunten moet. Dat hadden ze wel slim bedacht. Het was ietwat proppen onder het viaduct op een fietspad met paar honderd man, maar ik had een plekje bijna vooraan.
Gezamenlijk aftellen tot 0 en om klokslag 13:00 van start. Klein sprintje om wat langzamere lopers in te halen (waarom die vlak voor de startmat gaan staan...) en kijken wat de rest doet. Op basis van uitslagen van voorgaande jaren had ik wel hoop op een podiumplekje. Echter vormde er een groepje van 6 snelle mannen en die gingen wel erg hard van start. Kijkend op mijn klokje stond er een tempo van 3'30 en de eerste kilometer was vrij vlot voorbij in 3'39. Oei. Afgezakt en tempo proberen te vinden, want eigenlijk had ik rond de 3'47 in m'n hoofd (sub 1u20). De tweede kilometer in 3'50, het tempo iets te veel laten zakken maar liever dat dan doordenderen. Podium wordt hem niet, dan maar eigen ding blijven doen.
Een prachtige winterzon en licht briesje leidde ons langs gestrekte weilanden. Mooi verhard asfalt, goeie temperatuur en na een kilometer of 2 liep ik in m'n eentje. Ik was blij dat ik de groep had los gelaten en rust kon vinden, m'n hartslag daalde van 172 naar 165 (m'n drempel zit volgens mij rond de 170) en daar was ik blij mee want het was nog wel een eind.
Zo liepen we vlot door met wat bochtjes her en der. Rond 4km hoorde ik van achteren iemand met een hoop lawaai aan komen rennen. Die haalde mij met een stevig tempo in, wat mij enigszins verbaasde gezien ik die bij de kopgroep had verwacht. Een beetje opgejaagd gevoel want het lawaai bleek door uiteraard een paar vlotte Alphafly schoenen te komen.
Bij een afslag rond 5km scheidde de 15km van de 21.1km. Ik had er nog hoop op dat een deel van de snelle kopgroep eigenlijk de 15km liep, maar helaas sloegen ze allemaal rechtsaf voor de langste afstand.
We liepen over mooie smalle (fiets)paadjes langs boerderijen en dorpjes, in het 'niks'. Prachtig! Uiteindelijk halverwege in een dorpje iemand in kon halen en vervolgens over een bruggetje nog iemand van de kopgroep die het tempo had laten zaken. Na het bruggetje over een schelpenpad langs het Tjeukemeer. Eén van mijn favoriete schelpenpaadjes gezien de natuur en het uitzicht. Vreemd genoeg was het nu een drassig pad geworden, alsof er natte sneeuw was geworden. Niet ideaal om snel te lopen omdat je af en toe wat wegglibbert, maar goed, we lopen stug door.
Een gelletje genomen om de power erin te houden. Afgelopen jaar twee keer een HM gelopen waarbij ik kramp in m'n onderbuik/zijsteken kreeg. Die voelde ik nu af en toe komen maar door de rem er iets op te houden zette dat gelukkig niet door. Ook geen sportdrank gedronken die ochtend en 3 uur van tevoren voor het laatst iets gegeten. Die bleken goede keuzes te zijn!
Zo rond 13km weer iemand ingehaald en direct daarna moesten we wat korte bochtjes over een bruggetje. Na het bruggetje een korte bocht en lag ik opeens op de grond. Enigszins beduusd snel opgestaan, gelukkig geen harde val door het zachte pad maar wel een bijtende pijn omdat m'n rechterhand open lag. Opmerkelijk genoeg geen pijn in m'n dijbeen of heup dus doorgaan en á la Sifan Hassan doorzetten na een val.
Ik voelde me nog goed, kon de focus houden en de lopers van de 15km zaten weer op dezelfde weg en het inhalen van die lopers leidt ook lekker af. Ik liep inmiddels op plek 3(!) en was blij dat een podiumplek er nog in zat. De nummer 2 liep een 500 meter voor me (de loper op de Alphaflys) en ach, plek 3 en een nette tijd voor mezelf was goed genoeg.
Wat volgde was een viaduct rond 16km en dat ging eigenlijk gemakkelijker dan verwacht. Van het viaduct af lekker de benen laten lopen en op naar het laatste deel. Gelukkig geen modderig schelpenpad meer, enkel asfalt.
Op 17km kwam nog een vriend van me op de racefiets aanhaken als support. Die merkte dat ik niet zo heel spraakzaam was en liet me al vrij snel met rust want ja, die #2 was opeens nog maar 100 meter verwijderd. Volle focus erop zonder al m'n kruid te verschieten maar op 18km haalde ik hem al in. Plek 2! Vasthouden en tempo vasthouden, nam ik mezelf voor.
So far so good, maar een flinke domper kon niet uitblijven. In de laatste anderhalve kilometer liepen we een bedrijventerrein op en in de verte zag ik de voetbalvelden bij de finish al liggen. Ik zag geen bordje en dacht, moet ik hier rechtdoor of rechtsaf... Een loper van de 15km voor me liep rechtsaf (richting de finish) en ik zag twee supporters staan. Goed, dan maar rechtsaf maar toch vreemd.
Eén van de supporters bleek een nogal fanatiekeling te zijn. "Je loopt verkeerd! Je moet helemaal linksom!". Tsja, mentaal was ik na 20km wel klaar. Het liep allemaal zo mooi. Ik begreep niet wat hij bedoelde, het voelde niet logisch om daarheen te gaan want qua afstand waren we er wel bijna. Waarom liep die andere loper daar dan ook heen? Waarom stonden zij daar rechtsaf aan te moedigen (of ze stonden daar toevallig?). Allemaal gedachtes in een splitsecond. Het voelde uitermate demotiverend. Ik kende het bedrijventerrein een beetje en dacht ach, dan loop ik wel via een omweg over het fietspad naar de finish. Maar goed, al lopend zag ik links van me toch achter een gebouw mensen lopen. Er zat alleen wel een brede sloot tussen. Nog wat doorgelopen en er was zowaar een bruggetje op het eind om weer op het juiste pad te belanden.
We staken een parkeerterrein over. Daar was de man op de fiets weer: "Je wordt gediskwalificeerd! Je moet terug en wordt anders uit de uitslagen gehaald!". Joh, vriend, prima maar ik ga verder.

Mijn klokje gaf inmiddels aan dat het nog een paar honderd meter tot een halve marathon was dus het zal wel. Bochtje om, paar honderd meter en de finish. De klok stond zowaar op 1:19:02!
Maar het voelde verkeerd. Na finish werd ik gefeliciteerd als nummer 2, kreeg ik bloemen uitgereikt en leuk flesje likeur erbij. Ik gaf meteen aan dat ik waarschijnlijk iets verkeerd heb gelopen maar qua afstand niet echt afgesneden en echt onbedoeld.
De organisator vroeg waar het was en of ze daar extra mensen neer moesten zetten om anderen voor die fout te behoeden, verder niet zoveel. En wie kwam daar aanscheuren op z'n fiets? Jawel, meneer de druktemaker die tegen mij had zitten schreeuwen. Hij ging rennend een hekje over en ik probeerde hem nog tegen te houden met de woorden "ik heb al tegen ze gezegd dat ik klein stukje verkeerd ben gelopen", maar hij negeerde me en stoof door.

Ik liep verder en draaide me om. Ik zag hem praten met de organisatie en die zag ik heel luchtig de schouders ophalen... Is wat het is...
Echt een vervelende nasmaak. Mijn mentale 'schild' was ook weg dus dit kwam gewoon heftig binnen. Ik kon het wel wat relativeren (het gaat echt niet om een NK of prijzengeld ofzo) want ik had echt geen voordeel op de #3 want daar was ik op 20km al ver voor, maar toch. Echt zonde van de mooie dag en het resultaat voor mij. Ik heb het even nagekeken en het lijkt erop dat ik ~100 meter van het parcours (50m links, stukje rechtdoor, 50m naar rechts) minder heb gelopen. Ik merk dat ik het vooral ff kwijt moet. Dank voor het lezen.
Goed, met 1:19:02 en 18 seconden van mijn PR (Strava zegt stiekem nog meer) gelopen en toch doel behaald met een mooie 2e podiumplek!

Deze vorm blijven behouden en op naar een volgend evenement!
Strava or it didn't happen :P
[
Voor 199% gewijzigd door
Slickk op 03-02-2025 12:20
]