Zoals ik had gezegd in mijn vorige raceverslag (
https://gathering.tweaker...message/79828184#79828184) was ik aan het trainen voor een ultramarathon (51km) in Litouwen. Nu is dit al weer een maandje geleden maar ben nu pas weer bij gelezen in het topic, en door ziekte en ziek van rennen had ik er ook gewoon eerder geen zin in en tijd voor
, maar dan alsnog bij deze het verhaal, excuses voor de lengte alvast.
De voorbereiding & training heb ik allemaal goed doorstaan zonder blessures of veel gemiste dagen, gelukkig kreeg ik buikgriep toen ik al in de deload week zat, en niet toen ik volop in training zat.
Ik heb voor het eerst niet een kant en klaar schema gebruikt maar zelf iets in elkaar geknutseld, uiteraard wel gebaseerd op een bestaand schema (Combinatie van Hal Higdon en excel van mijn vriendin) en dit zelf aangepast naar mijn lichaam en behoefte, 3 weken lang steeds langer en verder lopen (proberen minder dan 10% omhoog te gaan), en dan een week een stapje terug, om het dan weer verder op te bouwen, heb me niet met speed/intervallen etc bezig gehouden omdat het mij vooral om de afstand ging.
Tijdens de training heb ik als langste afstand een marathon gelopen, dit heb ik deels uit ego overwegingen gedaan omdat ik eindelijk eens een marathon op mijn manier wou lopen, zonder alle pre-race zenuwen, lekker in mijn eigen bed slapen, en beginnen wanneer ik wil beginnen (en dus niet om 6 uur s’ochtends opstaan), dit ging lekker en mijn doel van onder de vier uur was een eitje, had zelfs het gevoel niet helemaal gesloopt te zijn na dit loopje (
https://www.strava.com/activities/12407357564). In de piek van mijn training liep ik zo’n 85 km per week.
Een paar dagen voor de race zijn mijn vriendin en ik vertrokken naar Litouwen, er is een tijdsverschil van maar 1 uur, dus echte jetlag hebben we gelukkig geen last van gehad. De dag voor de race zijn we aangekomen in het plaatsje Klaipeda, vanuit onze airbnb zijn we een stukje gaan lopen om te kijken welke ferry we morgen zouden moeten pakken, we zagen al veel andere lopers die ook een kijkje namen. Toch fijn als je weet waar je moet zijn op de dag van de race.
Op de dag van de race hebben we rustig kunnen ontbijten (Calve pindakaas had ik mee), onze airbnb was maar 10 minuten lopen van de ferry af, en de race begon pas om 13:00. Persoonlijk ben ik fan van uitslapen, maar als de race om 10:00 uur was begonnen dan was dit toch fijner geweest.
De ferry ging elk uur en was een tochtje van nog geen kwartier, na de ferry was het nog zo’n 10 minuten lopen om ons startbewijs op te halen. Het ophalen was goed geregeld en was dus snel gedaan, nu moesten we alleen twee uur wachten, dan zit je toch wat ongelukkig niks te doen. Gelukkig stonden er wel tenten opgesteld waar we uit de wind konden wachten hadden we een plek waar we konden zitten.
Het was een mooie zonnige dag en niet al te koud, maar omdat het op een landtong was stond er wel vrij veel wind, in mijn ervaring betreft dit dan altijd wind tegen
Voor voeding/water had ik twee flessen isodrank mee en een gel voor elke 6 kilometer, dit allemaal in een Salomon Active Skin 8 vest, ideaal ook om de verplichte nooddeken makkelijk mee te nemen.
Dan verder naar de race, dit was geen normale (asfalt) run maar een trailrun, dus ik wist dat het iets zwaarder ging worden dan normaal, maar omdat het maar om 600+ hoogtemeters ging verspreid over 50km dacht ik dat het wel mee zou vallen
Net voor de start kwam de schoonfamilie aan om ons aan te moedigen, we hebben ze op verschillende plekken gezien, zij hadden nog nooit een race meegemaakt dus wiste niet echt wat ze konden verwachten, het was grappig om te horen en zien dat het aanmoedigen van random mensen hun ook energie gaf.
Na het lange wachten mochten we dan toch eindelijk beginnen, het publiek werd opgezweept in het Litouws dus ik verstond er vrij weinig van maar volgens mij was de sfeer goed.
Het begin van de race ging goed, ik voelde me top, helaas gold dit niet voor iedereen, ik zag iemand die in de eerste kilometer al last had van een lekkende camelbag, lijkt me echt moeilijk om in de eerste van 52 kilometers al zeiknat te moeten beginnen en zonder water door te moeten, heb deze jongen de rest van de race niet meer gezien.
Na 4 kilometer vrij rustig over de bospaden gerend te hebben begon de race pas echt, we mochten het strand op, ik weet niet of men ervaring heeft met het rennen op strand, maar ik ben persoonlijk geen fan, dit was een stukje van drie kilometer, en zoals verwacht had ik natuurlijk wind tegen.
Na 15 kilometer kwam ik de eerste verzorgingspost tegen, hier heb ik rustig een banaantje gegeten en wat water gedronken, ze hadden verder alle standaard dingen zoals chocola, snoep, koekjes en cola.
Nu loop ik vaak op hartslag omdat ik dan weet of het wel/niet makkelijk vol kan houden, alleen nu doet mijn Polar H10 soms moeilijk en zegt hij dat ik een hartslag van 40 heb terwijl ik toch echt aan het rennen ben, hierdoor moest ik dus alles verder op gevoel lopen en kon ik mijn horloge niet meer vertrouwen als het om hartslag gaan.
Op kilometer 19 mochten we weer terug het strand op, nu een iets langer stukje van 6 kilometer op het strand, met uiteraard weer de wind tegen, vooral de uitzichtloosheid van dit stuk was echt zwaar, ik ben nog nooit zo blij geweest dat ik een duin op moest aan het einde van dit stuk.
De volgende verzorgingspost was ergens bij kilometer 26, hier heb ik weer van een banaan met water genoten en ben ik begonnen met wat chips en cola, ik merkte dat het wel wat zwaarder werd en wel wat extra energie kon gebruiken, het waren super lekker augurk achtige chips, ik heb ze daar in de supermarkt gezocht maar niet kunnen vinden, en de augurken chips hier in Nederland is erg ranzig vergeleken met wat ik daar at. Het kan natuurlijk ook dat ik zo’n honger had dat alle chips me lekker had gesmaakt.
Rond kilometer 39 begon ik in te storten, ik had twee kleine heuvels gehad en begon met echt af te vragen waar ik aan begonnen was, elke stap die ik deed moest ik echt voor werken, en dan ga je je echt afvragen waarom je de dingen doet die je doet. Zou het niet makkelijker zijn om gewoon te kappen? Ik had ook gewoon lekker thuis op de bank kunnen zitten. Best een dom idee om zover te gaan hardlopen. Volgens mij kan jij dit helemaal niet, je bent niet gebouwd om hard te lopen, je hebt niet het lichaam van een hardloper, je had meer af moeten vallen dan was het misschien wel makkelijk.
6 kilometer lang had ik deze gedachten, het koste me veel moeite om mezelf aan te moedigen en mezelf te motiveren om maar te blijven rennen, heuveltjes omhoog liep ik, maar elke keer mezelf weer pushen om verder te rennen koste gewoon veel kracht.
Toen ik na de verzorgingspost rond kilometer 46 de schoonfamilie weer zag brak er iets in mij, ik werd overweldigd door emoties en kan niet ontkennen dat ik een traantje heb gelaten, ik kreeg hier echter wel een hoop energie door en kon de negatieve gedachten uit mijn hoofd krijgen, vanaf dit punt ben ik niet meer gestopt en kon ik de kramp in mijn benen negeren.
Omdat we om 1 uur begonnen en ik inmiddels al zo’n 5+ uur bezig waren begon het toch ook wel wat donker te worden, nu heb een lichte vorm van nachtblindheid/bijzienheid dus dat is niet zo’n lekkere combinatie.
Gelukkig werd ik toen net ingehaald door een dame met groene fluorescerende sokken, de laatste 5 kilometer heb ik in de schemering achter haar aan gerend, met volle focus op de sokken, het lukte me om haar bij te houden zonder vol op mijn bek te gaan, dit laatste stuk was ook weer door een bos en dus lekker donker.
Eenmaal het bos uit wist ik het zeker, ik was terug in de haven waar we waren begonnen en het is nog maar een paar honderd meter tot de finish, het lichaam gaf me nog een extra shot adrenaline en ik was er bijna. Na alle bospaden en zand voelde het erg fijn om weer asfalt onder de voeten te hebben.
De finish was echter nog niet in zicht, ik kon de finish wel horen maar nog niet zien, pas toen ik herkende waar we gestart waren daalde het in, we waren iets hoger gestart toch? Het zal toch niet? Jawel, net voor de finish mocht ik nog even een trap oprennen (wel een groot rocky gevoel) en kwam ik finish over.
Het was gelukt, ik kan het toch, het besef kwam nog niet helemaal omdat ik gelijk een blik bier en een fles water + medaille kreeg aangereikt, en de familie meteen in mijn zweterige armen vloog. Na mijn finish heb ik een half uur gewisseld tussen zitten en staan omdat elke positie pijn deed. Na een half uur kwam mijn vriendin binnen dus was het tijd om haar bij de finish op te wachten, we vlogen elkaar in de armen, we hadden het beiden gehaald.
De volgende dag ging vrij goed en zonder al te veel spierpijn, de trap af was wel redelijk pijnlijk maar ging toch verassend goed, mentaal was ik wel echt klaar met hardlopen. In de week erna heb ik een rondje van 5km gelopen waarbij ik elke kilometer extreem lang vond duren.
Strava:
https://www.strava.com/activities/12694384577
Mijn vriendin heeft ook een video gemaakt van de race, dus mocht je visueler ingesteld zijn of wat beelden van de race willen zien, dan kan ik je hierheen verwijzen:
YouTube: Nobody said it was easy - my first 50k ultramarathon
:strip_icc():strip_exif()/u/29353/crop67a4b5b929cc7_cropped.jpg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/316560/crop5654db90d2cb8_cropped.jpeg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/268562/crop667928d770cde_cropped.jpg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/94008/crop58ab4f789ed0d_cropped.jpeg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/81307/RB.jpg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/36003/crop584e9e5c223bd.jpeg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/121566/pinhead_60x60.jpg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/559764/crop642457e02eb5c_cropped.jpg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/15049/DC2-icon-klein.jpg?f=community){kind=icon}
:strip_exif()/u/47330/ava.gif?f=community)
:no_upscale():strip_icc():strip_exif()/f/image/mqC5jtCl8MJ8HjW868eMyv98.jpg?f=user_large)
/u/60857/crop5f97f267a1b2b_cropped.png?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/13896/crop5dbbed904a73d_cropped.jpeg?f=community)
Gelukkig blijft een fysio bezoek dus uit, zo lijkt het.
:strip_icc():strip_exif()/u/32421/toekan.jpg?f=community)
Dat had ik toch wel ietsje minder verwacht. Vandaag weer op m'n gewone trailschoenen grotendeels door bos/landerijen/weiland 11km gerend bij 5:47 per kilometer, Garmin Training Readyness van 96 naar 25 /u/72820/crop66f3ae5a89071.png?f=community)
:strip_exif()/u/116048/henkflits.gif?f=community)
/u/127/chimera.png?f=community)
:strip_exif()/u/137927/avatar.gif?f=community){kind=avatar}
:strip_icc():strip_exif()/u/323810/Groot.jpg?f=community)
:no_upscale():strip_icc():strip_exif()/f/image/Q5jiMwn5xG45tOUfsyNyReoo.jpg?f=user_large)
:strip_icc():strip_exif()/u/249960/meneerkietel.jpg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/152513/Bart-klein.jpg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/1121403/crop5bda015c2ad0a_cropped.jpeg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/323231/crop5fa2607b0098a_cropped.jpeg?f=community)
:strip_exif()/u/172048/avatar124233_2.gif?f=community){kind=avatar}
:strip_icc():strip_exif()/u/83648/logo-website-icoon-web.jpg?f=community){kind=logo}
:strip_icc():strip_exif()/u/652037/crop5dc6dc6d99e01_cropped.jpeg?f=community)
