Spasm schreef op dinsdag 8 augustus 2023 @ 23:21:
[...]
Bedankt voor je advies. I hear you. Ik loop al hard sinds 2007, maar ben in 2021 in het ziekenhuis terecht gekomen met corona, randje IC, maar gelukkig daar niet terecht gekomen.
Toen ik weer thuis was kon ik nog geen 200 meter wandelen. Na een aantal maanden zelf doorsukkelen op advies van mijn diabetesverpleegkundige contact gezocht met een fysiotherapeut waar ik 50 weken lang 2 keer per week aan kracht en conditie heb gewerkt.
In het begin kon ik net 5 minuten met 6 km/u op de loopband volhouden. Aan het eind lukte dit 40 minuten met 10 km/u.
Na die 50 weken weer bij de club aangesloten. Waarschijnlijk doordat ik veel te snel wilde een hardnekkige lopersknie opgelopen.
Toen ben ik in april bij de opstapcursus van de vereniging aangesloten met als doel het wat rustiger aan te doen. Dit heeft geholpen om van de blessure af te komen.
Ik weet in mijn achterhoofd ook wel dat ik soms te gek doe maar in de één of andere reden vergeet ik dat als ik eenmaal op de baan sta en ingehaald wordt door anderen.
Ik weet het, slaat nergens op maar het is moeilijk uit te schakelen zit in de aard van het beestje.
Ik ben in het verleden ook vaker geblesseerd geweest doordat ik te snel, te veel wilde.
Ik probeer hieraan te denken, maar dat lukt niet altijd.
Tijdens een intensieve training vind ik het ook heerlijk om 'kapot' te gaan, maar dat is niet altijd een goed idee. De opdracht was om de 600 meters op wedstrijd tempo te doen, wat denk ik ongeveer 10km/u zou moeten zijn, geen 12km/u.
Een andere reden dat ik liever niet alleen loop is vanwege mijn diabetes. Als er onderweg iets gebeurt heb ik liever dat er iemand bij me is.
Edit.
Sorry voor het lange verhaal:)
Ik denk dat je toch moet gaan werken aan je perceptie. Veel 'smoesjes' (die ik ook had toen ik net begon met rennen

):
Maar met wat je post aan gegevens: ja je gaat te hard, veel te hard zelfs. Het gros van mijn intervals (meestal blokken van 500 tot 1K, wisselt) kom ik in Z4 uit. De enige waar ik echt Z5 ga redden is als ik 30" stukjes doe of hillrepeats en dan is het nog maar voor heel korte momenten. Ik heb zelden spierpijn van mijn trainingen, tenzij ik het moedwillig ga opzoeken (bv. smiddags krachttraining op onderlichaam waarbij i ksessies doorzet tot falen en dan het 's avonds nog rennen).
Je rode lijn in je uitleg is dat je geen controle lijkt te hebben over je pace en je steeds laat verleiden om mee te gaan met wie voor je zit.
Een paar zaken die ik zou gaan doen als ik jou was:
1. ga je intervals langzamer doen. 600 meter blokken zou je niet in Z5 moeten zitten, maar daar kom ik zo op terug
2. leer de nobele kunst van het langzame rennen. Ga eens bv. 5km rennen tegen 7:00 pace. Ga je te snel, stop met rennen, wandel een kort stukje en begin opnieuw. Dit zijn de trainingen waar je echt conditie op gaat bouwen.
3. stop met extra intervalblokken mee te sneaken: een goed opgezette training heeft geen extraatje nodig. Als je de dag erna spierpijn hebt ervan had jouw lichaam dat extraatje al helemaal niet nodig. Dat je nog even aanhaakte bij een tragere groep is slechts een excuus of dat het voor de gezelligheid is

Wat je zou moeten doen na je laatste blok is even wandelen en dan tegen de richting in heel langzaam nog 1 of 2 rondjes om de baan doen. Voor dat stuk, zie punt 2 ook: de nobele kunt van het langzaam shuffelen/rennen.
4. als je wilt gaan shinen voor je 10K: stop met je focus op intervals. Wat je nu, zonder een base, aan het trainen bent is sneller worden op 600meter rondjes. Wat je met een goede basis zou kunnen trainen met die intervals is dat je sneller gaat worden als je ook langzamer rent. Jij rent bv. om in Z1 te blijven straks iets van 7:30 (ik noem maar iets

). Als ik hier met een beetje ok weer in Z1 ga rennen tik ik net onder de 6:00 aan. Als je een basis hebt, ga je ook merken dat je met je intervals sneller herstelt en vooral dat je geen spierpijn hebt.
5. langzaam rennen: een kunst die je moet beheersen. Ik weet niet of ik het al had gezegd?

6. hou er ook rekening mee dat je verleden niet telt, je zit met je coronaverhaal in een herstel. Ik heb zelf ook 2 maal te kampen gehad met corona en vooral nasleep ervan en zag mijn conditie ook helemaal in elkaar storten. Wat ik kon rennen de maanden ervoor was dus niet meer relevant, terug opbouwen was het devies. Dus vooral echt heel veel easy peasy trainingen.
Ivm je suikerziekte en alleen rennen: ik weet dat er in de ultrawereld een paar zijn die echt heel sterke prestaties neerzetten en ook suikerziekte hebben. Zij hebben een paar zaken zo mee (ik geloof dat ene altijd een 'crisisvoorraad' coca cola in zijn rugzak heeft) en dat is het dan wel. Ik weet niet of je een partner hebt, maar wat je kunt doen voor je rustige loopjes is de livetrack aanzetten ervan en op autostart instellen. Je partner krijgt dan een mail met een link en kan je volgen. Voor je vertrekt aangeven hoe lang je gaat en grofweg welke route en dan moet het wel snor zitten mocht je onderweg toch last krijgen van je suikerziekte.
Bedenk ook dat je rustige loopjes nu misschien 5km zijn of nog wat minder zelfs. De focus moet liggen op een lage inspanning op een relatief korte duur, afstand is dus een metric waar je niet naar hoeft te kijken. Bij je LSD's kun je je dan wat meer focussen op een iets langere tijd in die easy pace hobbelen, wederom is de afstand, vooral in het begin, totaal niet boeiend. Als jij straks die 10K in bv. 55' wil doen, wil je met je LSD-loop tegen het einde vooral zien dat je een 60tal minuten aan een stuk kunt shuffelen in een traag tempo, zonder dat het echt veel moeite kost.
(oh ja en! om jezelf te pacen / te voorkomen dat je te gek doet met intervals: doe elk rondje even 'evalueren' op keymetrics: je weet in welke pace je je blok wilt doen, kijk aan het einde van een intervalronde of die ronde in ongeveer die pace was. Kijk wat je hartslag doet en kijk wat je hartslag is vlak voor je aan je volgende ronde start. Als je pace te snel was: volgende blok langzamer zijn, is je hartslag door het dak bij de eerste blokken al of sta je naar adem te happen tegen het einde van je herstelstuk: volgende blok rustiger en geen snellere mensen gaan inhalen. Aan het eind van elk herstelstukje zou je hartslag eigenlijk ergens in Z1 of Z2 moeten zitten (*er zijn wel wat uitzonderingen waar je dat net niet wilt hebben maar die zijn denk ik niet van toepassing hier))
[
Voor 6% gewijzigd door
polthemol op 09-08-2023 08:30
]