Hier voor het eerst overgestapt op de Saucony Triumph 20. De uitgaande Asics Novablast 2 heb ik 931 km op gezet, topschoen voor mij geweest. Waarom geen Novablast weer dan? Natweer kwaliteiten van de zool. Had eigenlijk de Puma Forever Run op het oog, mede vanwege de supereigenschappen van de Pumagrip outsole, maar voor €85 euries wilde ik die Saucony's wel proberen.
Gisteren de vuurdoop dus, of beter gezegd de tewaterlating

. Heb nu eindelijk het gevoel dat ik rock bottom geraakt heb qua long covid perikelen. Dieptepunt was een week of drie terug: 5 km in 6:41, waarbij ik voor >70% in Z4 liep (!!!) en gesloopt was. Inmiddels het jogtempo weer te pakken (net onder 6min/km) en weer lol in het lopen, dat was het eerste halfjaar een tranendal, komend van een 70.3 triathlon conditie).
Verdict voor de Saucony? Fijne schoen, lekkere "snug" upper zonder te knellen, fijne demping, maar geen Pumagrip natte weg kwaliteit, oké, stromende regen hielp niet. Wellicht ga ik toch voor die Puma's in de rotatie, met name bij nat wegdek (voor de korte afstanden nog steeds de Liberates).
Hopelijk kan ik weer opbouwen naar 3x lopen en 25 km-ish per week zonder nieuwe ellende. Eerste target: 10km lopen onder het uur en en passant weer een kilo of 5 kwijtraken, die er stiekem bijgekomen zijn het laatste halfjaar gedwongen inactief zitten te wezen

. Vooral mentaal is het pittig geweest, na de 70.3 had ik een sub 4 marathon in gedachten (voor m'n 60e iig) en dan tot dit niveau terugvallen, naast alle concentratie en gebrek aan energieproblemen qua werk. Het is ongrijpbaar, dat long covid, je raakt kezelf kwijt en denk continu: man, stel je niet aan ga wat doen. En dan de volgende dag niet je bed uit kunnen komen en nergens puf voor hebben, terwijl er niks aan te tonen of te vinden is.