Tijd voor een wedstrijdverslag? Jazeker!
Afgelopen zaterdag stond ik aan de start van de halve marathon van de 1e editie van de Zomer Marathon Leeuwarden. Ik wilde graag nog voor de zomervakantie een HM lopen en ik had ook nog niet eerder in Friesland gelopen, dus 1 + 1 = 3.
Met een geplande starttijd van 17:00 uur kon ik de dag rustig beginnen. De vrouw en kids gingen na de lunch bootje varen, wetende dat mijn wedstrijd van punt naar punt was, er waarschijnlijk niet veel te doen zou zijn bij de finishlocatie en zij zich daar waarschijnlijk kapot zouden vervelen. Rond kwart over 2 stapte ik in de auto om een uurtje later bij de sporthal in Leeuwarden aan te komen. Daar zou omkleed- en douchegelegenheid zijn, dus handig om daar de auto gratis te kunnen parkeren.
Mijn uitrusting voor de dag bestond uit een half tight, singlet van de AV, 3 gels (2 voor onderweg, 1 voor de start), een 250ml soft flask, een oordopje voor wat goede muziek onderweg en mijn voor de langere afstanden erg geliefde Adidas Adios Adizero Pro 3 aan de voeten.
De zon straalde nog volop met wat witte wolkjes in de lucht, dus het was nog goed warm. Vanaf de sporthal was het een kwartiertje lopen naar de evenementenlocatie. Daar stonden al een boel bussen klaar om de lopers naar de startlocatie van hun afstand te brengen, een tent met eten/drinken en tassenafgifte, mobiele wc's, prima. Daar heb ik mijn tas afgegeven met daarin wat te eten en drinken voor na de loop en een jas (mocht het/ik toch afgekoeld zijn). Ondanks dat de brief met informatie die ik per post samen met mijn startnummer had ontvangen vermeldde dat ik bus 4 om 16:15 moest hebben, stapte ik om 16:00 uur al in 1 van de bussen voor de HM in. Geeft toch wat peace of mind als je mooi op tijd bent.
In de bus was het lekker warm, maar met een kwartiertje stopten we in Peins. Een klein dorpje met een mooi kerkje en een dierenweide met hertjes en alpaca's (of lama's, ik houd die niet uit elkaar). Daar verzamelden zich ruim 300 man voor de halve marathon. Je kon er nog een bekertje water pakken voor het wachten, en er was welgeteld 1 dixie... met dus een hele lange rij. Gelukkig had ik de toiletstop gedaan voordat ik in de bus stapte. Na een paar minuten de spieren losmaken plofte ik op een bankje in de schaduw van een boom, klaar voor de kilometers.
Maar hoe dichter we bij 17:00 uur kwamen, hoe onrustiger het werd. Er leek nog niet echt aanstalten tot starten gemaakt te worden. Een dame van de organisatie ging op een stoel staan om de groep toe te spreken, maar had helaas een defecte microfoon. Nadat we eindelijk allemaal muisstil waren konden we horen wat er was: we zouden tegelijk starten met de hele marathon, maar daar was het nog niet helemaal klaar. Wachten dus. Uiteindelijk klonk dan om kwart over 5 het startschot en waren we los!
Het plan: rustig beginnen, rond de 4:20/km en steeds een beetje sneller om uiteindelijk op 4:03/km te eindigen. Slim lopen en pas bewust op de finish helemaal op zijn. Zou nieuw voor mij zijn. Ik heb bewust geen plek voorin het vak gekozen zodat ik niet te hard weg kan stuiven. Het doel is gemiddeld 4:12/km te lopen, met een eindtijd onder de 1:29u te finishen en daarmee een nieuw PR te lopen.
Na een kilometer of wat begint het te regenen. Hard. Er klinkt onweer in de verte, maar het is heerlijk! Liever met een regenbui dan de hele tijd in de warmte en zon. In die eerste kilometers voel je ook gewoon nog de warmte van de straat af komen terwijl de bovenkant verkoeld wordt door de regen. Nadeel van de keihard vallende regen is dat het geluid van mijn oordopje steeds harder gezet wordt. Verwoede pogingen om op knopjes te drukken halen niks uit, waarna ik het oordopje in een zak van mijn tight stop en dan maar zonder muziek doorloop. Na de eerste kilometers zit ik steeds een paar seconden onder het doeltempo. Het loopt soepel, ik heb steeds een nieuwe loper in het vizier waar ik langzaam naartoe loop en voorbij ga en ik kom in een lekker ritme. Dat opbouwende plan laat ik varen; met kilometersplits tussen de 4:05 en 4:11 weet ik goed vlak te lopen en dat brengt mij bij hetzelfde doel.
In kilometer 11 weet ik aan te haken bij een groepje van 2 mannen en een vrouw, begeleid door een fietser, die ik al een paar kilometer in zicht heb en steeds ietsje dichterbij kwam. Na de waterpost, 1½ kilometer verderop, gaan we een bruggetje over en lopen we langs het kanaal. Ik merk dat het tempo wat langzamer aanvoelt, en als mijn Garmin 4:13 aangeeft weet ik genoeg en zet ik even aan om het groepje achter mij te laten. De kilometers vliegen voorbij zo langs het water en af en toe haal ik een loper van een andere afstand in. Dit stuk was echt genieten. Zonder problemen vind ik mijn gewenste tempo weer terug. Op naar de laatste kilometers.
Daar gaat er helaas bij de organisatie iets mis. Vlak na de waterpost bij Ritsumaryl moeten de lopers van de 10, 15 en 42.2 km het water oversteken, en de HM moet als enige vlak voor het bruggetje afslaan en daar een iets korter stuk lopen. Helaas worden alle afstanden dezelfde kant opgestuurd. Vlak daarvoor kreeg ik even last van een steek in de zij waardoor ik heel even het tempo iets moet terugschroeven, wat een kilometersplit van 4:19 oplevert. Na even te focussen op de ademhaling weet ik erdoorheen te puffen en kan ik weer wat versnellen.
Als ik in kilometer 21 zit en naar voren kijk, zie ik lopers aan de andere kant van het water. Waar ik dus nog een lus voor moet maken om daar te komen. En dan ben ik er nog niet, want de finish is dan nog een stukje verder. Daar realiseer ik mij dat ik mijn doel niet officieel zal halen en ik begin binnensmonds (en soms even hardop) een beetje te vloeken. Daar baalde ik wel even serieus van, waardoor ik kilometer 22 toch een beetje heb laten lopen. De laatste 250 meter naar de finish nog even een eindsprintje gedaan, en met een diepe zucht de finish gepasseerd.
Een mooie medaille om de nek gekregen, een bekertje drinken gepakt en mijn tas opgehaald. Nog een liter vocht aangevuld, een kleine reep gegeten en na een kort wc-bezoek had ik het wel gezien. Mijn jas aangedaan omdat ik af begon te koelen en teruggelopen naar de sporthal voor een warme douche en droge kleren. Nog even een pizza Hawaii en een blikje cola gehaald bij de lokale pizzeria die ik tijdens de autorit naar huis heb verorbert. Heerlijk.
Terugkijkend op het evenement ben ik, ondanks wat foutjes, vooral positief. Ook omdat het meeste denk ik makkelijk op te lossen is. Best een grote kans dat ik nog wel eens terugkom voor deze loop in Leeuwarden. Het was een lekker stukje lopen.
Wat mijn prestatie betreft; van de chiptijd van 1:32:30 baal ik natuurlijk wel. Maar de organisatie heeft de afstand wel aan laten passen naar 22.2 kilometer, wat wel zo netjes is. Toch ben ik dik tevreden met hoe ik gelopen heb. Strava heeft mijn beste poging voor de HM nu op 1:27:35 staan (altijd leuk), maar ik ben vooral blij met de 5 kilometersplits van 20:55, 20:41, 20:40, 20:54 met 9:23 voor de resterende 2,2 kilometer. Zo constant en beheerst heb ik een dergelijke afstand nog niet eerder geracet
Ik ga met vertrouwen de komende weken aan marathontraining in