Zoals al aangekondigd door @
polthemol afgelopen weekend ook meegedaan aan de 24 uur van Sittard.
Het was leerzaam, leuk en uiteraard zwaar.
Doel was een ambitieuze 100mijl en dat heb ik niet gehaald.
Waarschijnlijk na de start op zaterdag iets te enthousiast en lang doorgelopen. Het plan was om de eerste ~3,5 uur "rustig" kilometers te maken en dan een echte (eet)pauze te nemen, erna dan weer 4~5 uurtjes door en dan wat slaap pakken voor wat herstel. Voelde me goed na de start en liep heel gemakkelijk de kilometers weg, dus zo mijn eerste rondjes/uurtjes gemaakt. Na 3,5 uur en 38,55Km dus begonnen aan de eerste pauze.
Na die pauze voelde ik me nog best lekker dus ging ik weer vrolijk door

. Een uurtje later begonnen de kuiten zich echter te melden, die vonden het iets minder leuk worden. Dus toen begonnen met stukjes lopen af te wisselen met stukjes wandelen om zo nog wel meters te maken zonder de kuiten teveel te slopen. Moest nog wel een stukje

. Na ~8:30 uur en 75Km was er dan eindelijk mijn "slaap-moment", en was er fysiek er ook echt aan toe. Ondanks 10 graden buitentemperatuur, thermokleding, slaapzak en deken lag ik de eerste minuten te trillen in bed.
Na 3 uur "dommelen", weer ontwaakt en best frist de tent uit gekropen. Die resterende 85Km in 12 uur moest wel lukken toch?? In eerste instantie wel gedacht, echter later in de ochtend/race ervan af gezien om dit nog te proberen. Dit ging teveel van mijn lichaam vragen en wou het ook nog leuk houden voor de support/familie die mee was, zodat die in de toekomst het ook leuk blijven vinden om naar dit soort evenementen mee te gaan. Zodoende meerdere rondjes met mijn zoontje in de buggy gewandeld, kon ie lekker met Papa treinen en vliegtuigen spotten.
Uiteindelijk heb ik er 120Km van gemaakt, vond ik wel een leuk persoonlijk doel voor een 24 uurs race. Erna nog 2 uur lang de heldhaftige overblijvers aangemoedigd, en toen na inpakken van spullen richting hotel gegaan. Even wat gegeten, veel trek was er niet, om erna 12 uur lang in een soort coma in bed te liggen. Wat lag dat bedje heerlijk zeg
Inmiddels veilig thuis met stijve spieren alweer plannen aan het maken voor de komende maanden. En volgend jaar kom ik zeker terug, met iets meer/betere voorbereiding. Want die 100mijl, die ga ik gewoon een keer halen
Strava or didn't happen:
Deel 1
Deel 2