Afgelopen zondag was het dan zover

.....Mijn eerste echte Trailrun
[Leermoment du Jour]
Mijn rondje door het bos is nog geen Trailrunnen
[/Leermoment du Jour]
's Ochtends mijn normale ontbijtje met fruit
(appel, banaan, perzik, nectarine, bosbessen, lijnzaad, havermout en eigengemaakte havermelk), twee koppen koffie en alvast een paar glazen water.
Ook de avond ervoor rond 23:00 een bakje havermout met gewone melk en een handje bosbessen voor het slapen gaan.
Spulletjes gepakt........AH-kratje met bidons, handdoek, trailvest (met bladder 1,2 liter water en IsoActive, trailschoenen...startnummermagneetjes.et cetera. Vrouwlief en hondje mee voor de gezelligheid.
Na een uurtje sturen geparkeerd in de nabij gelegen parkeergarage en richting startnummer-loket. Het was al gezellig druk........niet zo druk als mijn ervaring van een ruime 20 jaar terug bij de Dam-tot-Damloop of de Halve van Egmond.....ik vind de "kleinschaligheid" een stuk prettiger .....allemaal vriendelijke en behulpzame lui van de organisatie ook. Ondertussen een 500ml uit de bidon met IsoActive gedronken om vol te tanken.
Startnummer op mijn shirt......en richting start........na de bel met zijn allen over de mat voor de chip en richting de eerste meters......kleine fuckup met mijn Forerunner

....drukte op de verkeerde toets dus moest de aangemaakte 14k loop opnieuw starten......maar goed....ik gebruik voornamelijk mijn hartslag-veld onderweg en wilde niet focussen op hoever ik nog moest.
Onderweg een enorme mix aan terrein, van kleine stukjes asfalt en een dorpsstraatje langs de kerk, een glooiend wandelpad tussen de weilanden in de brandende zon, steile beklimmingen van bospaden over boomstronken in de schaduw.......... en een groot aantal trapbeklimmingen van klein tot groot.
De route was enorm zwaar, ik had gehoopt niet te hoeven wandelen, maar dat bleek een deceptie, al vrij snel joeg ik mijzelf in HZ5
(waar ik in het Putterbos een ruime 2 uur in HZ4 kan lopen) en ook had ik heel veel moeite terug in HZ4 te komen op rustige stukken om te herstellen.
Trailrunnen is meer dan rennen.......het is al rennend de Sudoku-puzzel op te lossen die bestaat uit de lengte van de run, de zwaarte van het terrein, de warmte en de strijd met jezelf.
Onderweg een heerlijke gemoedelijke sfeer met lopers die je kwamen inhalen........of die ik zelf inhaalde.....bemoedigende woorden of een geintje onderweg met je medelopers en begripvolle wandelaars die ruimte maakten en je aanmoedigden. Ik heb 1 renner van de klinkers opgeraapt die achter mij ineens viel terwijl we een praatje hielden...... maar buiten een schaafwondje op zijn knie kon hij gelukkig door.
Veel verkeersregelaars op cruciale punten en een zwik vrijwilligers op enkele andere punten. Ik was blij dat ik niet hoefde te stoppen bij de drankposten (niet druk) maar dat ik kon doorlopen met mijn eigen water bij me.
Enige minpuntje was de route aanduiding (veelal oranje pijlen op de grond, bomen, etc).....die was op minimaal 3 plekken volkomen ruk. Ik had de mazzel dat er achter mij 2 vrouwen liepen waarvan 1 met de route op de GPS anders waren wij verkeerd gelopen. Onderweg zag ik ver voor mij ook mensen op enkele andere plekken vertwijfeld zoeken naar de pijlen en zelfs moesten stoppen. Een veelgehoorde klacht bleek later.
Na een ruime 2 uur over de trail ploegen.........hoorde ik plots de speakers door de bomen heen en uit het bos gekomen over het weiland richting finish waar veel mensen stonden om je binnen te halen.
Over de matten heen..........gauw onder het lint door richting vrouwlief voor een kus en een knuffel voor mijn hondje die in zijn karretje lag te slapen
Redelijk fris over de streep uiteindelijk en geen last van een wegtrekker of ander ongemak. Banaan en wat water erin en onderweg naar huis 2 krentenbollen en 2 mueslibollen.
Het zijn bij deze run echt de piekbelastingen heuvelop die de trail zo zwaar maken. Ik ben blij dat ik 2 lopen van >18km bos heb gedaan ter voorbereiding.
genoeg geluld......plaatjes bij de praatjes
uiteindelijk in
2:04:52 over de streep
Garmin* or it didn't fucking happen
*niet accuraat doordat ik dus een foutje maakte met starten van de workout
Last but not least.......even een bedankje naar jullie toe hier.
De afgelopen, ruime, 1,5 jaar ben ik door een flink diep en donker dal heen gegaan en het hardlopen heeft mij erg veel goed gedaan en ook de fijne sfeer hier, de aanmoedigingen in het topic en de hartverwarmende persoonlijke berichten die ik mocht ontvangen.
Hartelijk dank aan jullie allemaal
Ik voel mij nu veel beter dan enkele jaren terug waarna ik langzaam mijzelf steeds slechter in mijn vel begon te voelen zitten.
Aankomende dinsdag rond ik mijn traject met mijn psychologe af en ik ben inmiddels ver in mijn re-integratie op het werk richting een minder belastende functie omdat ik ook al jaren teveel van mijzelf heb gevraagd op mijn huidige plek wat mij niet heeft geholpen.
Het uitlopen van de N70Trailrun voelde dan ook als een afsluiting van een hele nare periode.
Op naar de volgende Trailrun
“I have not failed. I’ve just found many ways that won’t work” - Thomas Edison