Vanochtend een 33km duurloop gedaan. Het was de zesde dag op rij lopen, dus het had iets soepeler gekund. Daarmee ook deze week weer boven de 80km gelopen in een week en dat doe ik nu sinds januari. Dat begint wel een dingetje te worden om elke keer weer te halen. Ook is sinds deze week m'n gewicht weer structureel onder de 70kg, komende van 73kg per 1 januari (bij 1.86m). Dat levert een kleine mentale boost op, want dat betekent dat ik de sub 3 uur marathonvorm begin te benaderen. Ik heb de afgelopen periode weinig echt snelheidswerk gedaan, maar in algemene zin merk ik dat ik bepaalde tempo's weer wat makkelijker haal en ik soepeler loop.
Deze week was ook leuk omdat er dinsdag 2 pakketjes werden bezorgd, allebei ter grootte van een schoenendoos

In mijn geval is de inhoud dan ook vrij makkelijk te raden
Het eerste paar heb ik hier al vaker aangeraden en heb ik eerder zonder succes proberen te kopen, maar is dus de Brooks Hyperion Tempo. Daar heb ik vandaag probleemloos die 33km op gelopen. Wel mijn eerste Brooks schoen in het arsenaal, het is de periode van nieuwe schoenenmerken uitproberen. In dat kader past ook mijn andere nieuwe schoen: De Puma Liberate. Net als Reebok een paar jaar terug probeert Puma terug te komen op het serieuze hardloopschoenen toneel. Ze hebben wat toplopers gecontracteerd en ze hebben sinds maart 3 nieuwe schoenen, met binnenkort een vierde snelle carbon wedstrijdschoen. Alle 4 de schoenen hebben een ding gemeen, namelijk een middenzool met 'Nitro' foam. Dit is een zool waarin een soort van vloeibare stikstof is toegevoegd, die vervolgens zijn gaan uitzetten tot een soort gasbelletjes in de zool. Niet helemaal nieuw, want Skechers gebruikt dit al een paar jaar en sinds vorig jaar ook Brooks met de ,juist ja, Hyperion Tempo. Het levert een erg lichte zool op die veel energie teruggeeft. Het is duidelijk anders dan de Pebax middenzolen van oa. Nike en Saucony, maar levert een erg prettige en snelle loopervaring op en eentje met een behoorlijke duurzaamheid van de zool.
Het is juist de toepassing hiervan zoais ik die vanuit de Skechers Razor 3 (mijn favoriete schoen van vorig jaar) dat ik beide schoenen wilde toevoegen aan de ervaring. De Hyperion Tempo heeft zich daarbij al bewezen in reviews, de Puma Liberate is nog nergens echt uitgebreid besproken, omdat de meeste reviewers hebben gekeken naar de Deviate (schoen met een carbonplaat) en de Velocity (een allrounder). De grap is wel dat die schoen op allerlei plekken te koop is, zoals onder andere de Wehkamp. Ik vond een deal met 30 euro korting tov de adviesprijs, niet slecht voor een schoen die niet 2 weken uit is. De Skechers zijn frustrerend genoeg in Nederland nagenoeg niet te vinden en als er dus schoenen zijn die hetzelfde kunnen, maar wel leverbaar zijn zou dat mooi zijn.
Alhoewel alle 3 de schoenen dus gebruik maken van dezelfde technologie, pakt het dus per schoen nog best verschillend uit. Dat ligt deels omdat de toepassing per schoen verschilt.
In de eerste plaats de Hyperion Tempo. Dit is veruit de zwaarste van de 3. Zwaar is overigens relatief, in mijn maat 46 / US 12/ 30cm weegt de schoen 230 gram. Vergelijk ik dat met de Reeboks Floatride Energy die 280 wegen, dan zijn het nog altijd lichte schoenen, terwijl je er evenveel schoen voor krijgt. De pasvorm is doorsnee (net zo breed als de Reeboks, maar minder volume in het bovenwerk), maar wel met rekruimte voor mijn bredere voeten. De Hyperions zijn relatief stijf en lopen stabiel. De stijfheid komt doordat de gebruikte methode blijkbaar een compactere zool oplevert. Daarnaast wordt een stuk van de stabiliteit bepaald door de breedte van de zool die het grondcontact maakt. Die is in mijn maat 11,5 cm, waar de Skechers en de Puma het met 11 moeten doen. Alleen Altra's komen bij mij aan de 12cm bij de voorvoet. Bij de hiel is de breedte 8cm ivm 8,5cm bij de Reeboks (die vrij stabiel zijn voor een neutrale schoen)
De zool van de Hyperions schijnen ook relatief temperatuurgevoelig te zijn. Ik vind ze het stevigst van de 3 lopen, ik had iets meer dempend gevoel verwacht. Even afwachten dus of dat nog verandert als het 10 graden warmer is. De schoenen hebben 8mm drop en lopen redelijk conventioneel: Ik kan er goed op vooruit met mijn middenvoet landing en rol soepel verder en het kost me door de stabiliteit weinig moeite om er technisch goed op te lopen. Het rubber onder de zool is redelijk agressief en je hebt dus een goede grip.
Zijn ze tweakerwaardig? Ja, met enig voorbehoud dat ze relatief stevig zijn, alhoewel het verschil met de Reeboks geeneens zo groot is. Je krijgt wel meer energie terug uit de schoen. Ik ben benieuwd of dat dus nog verandert na nog wat langer lopen of warmere temperaturen, maar anders zie ik het dus vooral als een tempo schoen. Maar daarvoor kocht ik hem ook.
Dan de Puma's. Met 198 gram (eu 46/US12/30cm) zijn ze echt nog een slag lichter dan de Brooks en zelfs een haartje lichter dan mijn Skechers Razor. Ze worden niet voor niets geclassificeerd als een racing flat. Het zijn dan ook echt andere schoenen dan de Brooks. Dat begint al met het foam: zelfde technologie, maar een heel ander resultaat: veel zachter en vrij makkelijk inknijpbaar. Het bovenwerk lijkt meer op dat van de Skechers: een nogal plastig aanvoelende buitenkant, met aan de binnenkant een zachte meshlaag. Alhoewel de breedte van de schoen gelijk is bij alle drie de schoenen, biedt, net als de Skechers, ook de Puma minder volume en rek tov de Brooks. De standaardinlegzool is 4mm dik en dus heb ik die direct vervangen voor een dunnere. Daarmee kreeg ik precies voldoende ruimte om de kans op bloedende tenen (geregeld gebeurd bij de Skechers) zoveel mogelijk te voorkomen.
In hun poging om gewicht te besparen is er nagenoeg geen dempend materiaal rond de hiel. Aan de zijkant 2 soort van kussentjes en aan de achterkant aan stijve suede opstaande strook. Vrij smal gevormd, dus je voet wordt daar wel heel goed omsloten. Maar tegelijkertijd vrij hoog. Na mijn eerste 10km op de schoen scheelde het voor mijn idee heel weinig of m'n hiel had opengelegen (terwijl ik goede stevige sokken had). De suede strook heeft aan de bovenkant een scherpe strook en die begon te schuren rond m'n achillespees. Het voordeel van het gebruikte materiaal was dat erin knippen makkelijk mogelijk is, zonder echt de schoen kapot te maken. Door die suede strook wat in te knippen krijg ik net wat meer bewegingsvrijheid en konden eventuele randjes gewoon wegbuigen zonder te irriteren. Tweede run in de schoen had ik dan ook nergens meer last van.
De schoenen zijn 8-10mm drop en dat is best veel zool onder de hiel. Toch heb ik daar tijdens het lopen geen last van, alhoewel ik bij het neerkomen op de voorvoet direct de ondersteuning bij de hiel voel. De schoenen hebben geen duidelijke rocker zoals wel de Skechers en in mindere mate de Brooks. Het kost me ook iets meer moeite om zo te landen dat ik de schoen optimaal benut (het zelfde heb ik overigens bij de Reeboks). Als dat lukt voel je heel duidelijk de zachte demping en dat voelt fijn. De zoo is zo zacht dat ik het rubber profiel bij de voorvoet door de schoen heenvoel. Ook bij deze schoen is de grip van het rubber erg agressief, je zal hier nooit de bocht mee uitrollen (itt de Skechers). Doordat de schoen zo flexibel is (je kunt hem zo ongeveer dubbel vouwen als je wit, wordt je niet geleid in hoe je loopt, dus technisch goed lopen is wel een vereiste. Al met al een hele leuke schoen voor relatief weinig geld.
Zijn ze tweakerwaardig? Ik denk dat de doelgroep voor deze schoen nog iets kleiner is. Belangrijkste reden is de hielkap en in mindere mate de stabiliteit. Als je mooie fluffy hielbescherming gewend is dit wel wat anders. De grap is overigens dat Vaporfly's van Nike niet heel veel meer bieden, als ik die zou hebben zou ik wellicht daar ook in knippen. Maar als je een keer een echt lichte schoen wilt zonder in te leveren op de demping of de hoofdprijs te moeten betalen dan is het een leuke optie.
Meer hardloopschoenen van Topo Athletic, Inov-8, Altra, Mizuno en Skechers dan Imelda Marcos.