Zoals Jolke al zegt: ik snap de maar ook niet. Nou en? Zo lang jouw maatje maar niet achter jou rijdt en wordt verrast door het snelheidsverschil, is er niets aan de hand.
Tegelijkertijd zit ik zelf een beetje aan de vlottere kant van het spectrum. Een paar weken geleden ben ik met mijn monteur eens een dagje gaan rijden door de Eifel. Ik ga aanzienlijk sneller een bocht in dan hij. Wij lossen dat op 2 mogelijke manieren op:
1) De snellere past zich aan aan het rustigere tempo
2) Het groepje rijdt van snel naar rustig. De onderlinge verschillen mogen dan niet té groot zijn, en degenen die verder naar achteren rijden, moeten er op kunnen vertrouwen dat bij een afslag netjes op ze wordt gewacht.
Een combinatie van beiden is natuurlijk optimaal; het is geen wedstrijd.
Tegelijkertijd vind ik het als voorrijder wel fijn om redelijk mijn eigen tempo te kunnen rijden. Ik kán me zeker aanpassen aan een rustiger tempo, maar als het verschil groter is, is dat ook heel vermoeiend rijden.
Afgelopen hemelvaartweekend reed ik bij mijn groepje ook voor. Op de bochtige bosweggetjes reed ik ze regelmatig een stukje weg. Niet eens bewust, maar dat was voor mij een lekker tempo waarbij de motor écht toch zijn recht kwam. Het belangrijkste daarbij was wel dat ik er ook op kan vertrouwen dat zij zich zonder mij wel redden, anders had ik dat niet eens gedaan.
Voor de duidelijkheid: ik rij dan in het sportief toerende groepje. Er is ook nog een kleinere selectie die regelmatig veel harder rijdt, maar dat gaat me te ver. Mijn gezondheid, mijn motor, en mijn rijbewijs zijn me daarvoor te dierbaar.
[
Voor 6% gewijzigd door
DrivinUCrazy op 08-06-2022 11:23
]