Financiële onafhankelijkheid - Deel 4

[Richh]

R.van.M schreef op woensdag 24 juni 2020 @ 12:14:
[...]


Niet helemaal. Je krijgt een verdere tweedeling. De mensen die al ingestapt waren en hun vorige huis met overwaarde verkopen en mensen die een flinke (vastgoed)erfenis krijgen tegenover de starters zonder kapitaalkrachtige ouders.

Dat lukt alleen bij een bijzonder klein aanbod, waarbij de prijzen worden bepaald door een kleine minderheid die er nog wel tussen kan komen.
Hierdoor kan 1 persoon met overwaarde doorstromen, waardoor die verkoper met dezelfde waarde kan doorstromen, enzovoort. Incasseren van winsten op de woningmarkt gebeurt vrijwel nooit; bijna altijd wordt de overwaarde in een nieuwe woning gestopt.

Mocht het aanbod stijgen (dit is een politieke wens van iedere partij inmiddels gezien het historische tekort) of het aandeel van starters die hoge overwaarde inbrengen fors afnemen (denk aan stijgende rentes) - dan blijkt dat er door de overwaarde erg veel lucht in de markt is gekomen. Dat is simpel te zien: hoeveel mensen kunnen hun eigen huis, tegen de huidige woningwaarde, nog financieren met hun huidige inkomen?

Die tweedeling speelt al 2-3 jaar inmiddels, ik ben van mening dat dat niet voor eeuwig door kan gaan. Corona kan een katalysator zijn op dit gebied, op langere termijn.

[Torched]

Tommie12 schreef op woensdag 24 juni 2020 @ 12:31:
[...]


Vergeet niet dat de prijzen zo hoog zijn opgelopen omdat mensen het kunnen betalen (onder meer door de lage interesten).
Als er minder en minder mensen huizen kunnen kopen, dan zakken de prijzen vanzelf, maar dat zie ik niet snel gebeuren, tenzij we een heel uitgebreide golf van ontslagen en verhoogde werkloosheid krijgen.

Het is inderdaad dat met het zeer beperkte aanbod van nieuwbouw wat er voor zorgt dat de prijzen alleen maar stijgen.

Ik zou zelf de factor meer leggen bij het beperkte aanbod, samen met dat de meeste huurprijzen niet idioot gestegen zijn onder sociale huur. Al heb je wel weer de geluiden dat daar de huur niet de waarde van het pand reflecteert. Wat weer komt omdat de waarde zo opgeblazen is door de eerder genoemde factoren.

[Wozmro]

Binnen het huidige financiële systeem is er volgens mij niets te vinden dat echte bescherming biedt tegen een plotse poef.

Zelfs geen goud of bitcoin. Die worden met 1 pennetrek illegaal verklaard. Daarmee is de waarde niet weg, misschien integendeel, maar het wordt toch veel lastiger om er iets mee te doen.

[Rubbergrover1]

CornermanNL schreef op woensdag 24 juni 2020 @ 12:31:
[...]


Maar zou in mijn simpele (en wellicht te simpele) redenatie onherroepelijk leiden tot een waarde die niet op de reële groei en winsten gebaseerd zijn en waar dus een correctie op plaats moet vinden.

Niet noodzakelijk. De 'reële' waarde (voor zover je daarover kunt spreken) van bijvoorbeeld aandelen is gebaseerd op de verwachting van toekomstige groei en winsten gecombineerd met het gewenste rendement en risico. Als men een lager rendement acceptabel vindt (omdat bijvoorbeeld het te verwachten langetermijnrendement op andere assets ook lager is), dan is bij een zelfde winstverwachting een hogere beurswaarde 'reëel'.

[Tommie12]

Rubbergrover1 schreef op woensdag 24 juni 2020 @ 13:44:
[...]

Niet noodzakelijk. De 'reële' waarde (voor zover je daarover kunt spreken) van bijvoorbeeld aandelen is gebaseerd op de verwachting van toekomstige groei en winsten gecombineerd met het gewenste rendement en risico. Als men een lager rendement acceptabel vindt (omdat bijvoorbeeld het te verwachten langetermijnrendement op andere assets ook lager is), dan is bij een zelfde winstverwachting een hogere beurswaarde 'reëel'.

Dit is een perfecte samenvatting.

Flashback naar 1990. Rente op een spaarboekje: 5-6% - hypotheek 8-9%
Als je dan naar een bedrijf kijkt wat elk jaar ca 1 mio nettowinst boekt met beperkte groei (zowat inflatie), en je zet dat tegenover risico en de rente van een spaarboekje, dan ga je dt bedrijf waarderen aan ca 8-10 keer die winst. Immers bij een hogere waardering zou je het risicoloos op je spaarrekening kunnen laten staan.

Maar als de spaarrente zowat 0 is, dan betaal je voor een bedrijf dat als stabiel en veilig te boek staat makkelijk 20 keer de nettowinst.... Is dat inflatie... ja, al zijn aandelen niet direct een consumptiegoed voor de bevolking.

Mijn oude nonkel boer vertelt me regelmatig dat je de echte inflatie kan zien aan de prijs van een stuk landbouwgrond. Opbrengst aan pacht (als je zelf niet boert) is klein, maar het risico is echt =0.
Die grond blijft altijd liggen, corona, een bom er op.... die grond ligt er nog altijd.
En als je dan kijkt naar de prijsstijgingen van landbouwgrond op de goede locaties en met een goede grondkwaliteit....
https://www.notaris.be/do...ews%252F5d3e9ecf17e81.pdf

[CornermanNL]

@Tommie12 & @Rubbergrover1 Inderdaad een logische gedachtegang. Maar historisch gezien is 10 a 12 keer de winst al redelijk duur te noemen. Dat er nu andere omstandigheden zijn begrijp ik en ik kan de gedachtegang ook goed volgen.

Nu is echter alles gebouwd op drijfzand. Lonen stijgen al minimaal 10 jaar amper, gecombineerd met de instabiliteit van een baan en de hogere leningen die er voor huizen en auto's etc moeten worden aangegaan door de gemiddelde consument. Nog even buiten beschouwing gelaten de huur sector en zijn problemen.

Is het niet ondenkbaar dat velen het straks gewoon echt niet meer kunnen betalen. En dan gaat de boel toch kraken. Ik kan het niet direct staven met gegevens of mooie statistische analyses , maar de instabiliteit voor de gemiddelde mens en de risico's zijn dusdanig toegenomen dat er geen pijl op te trekken is hoelang het duurt voordat er echt geen mensen meer te vinden zijn die de huidige prijzen kunnen betalen.

En dat heeft uiteindelijk dan toch echt zijn weerslag op bedrijven, winsten en waardes van deze bedrijven.

Anders wordt het weer wanneer we in negatieve rente territorium komen. Dan is er weer iets wat nog nooit is voorgekomen.

[ScoTtix]

Nu is echter alles gebouwd op drijfzand. Lonen stijgen al minimaal 10 jaar amper, gecombineerd met de instabiliteit van een baan en de hogere leningen die er voor huizen en auto's etc moeten worden aangegaan door de gemiddelde consument. Nog even buiten beschouwing gelaten de huur sector en zijn problemen.

Al eerder hier genoemd, maar zolang de rente laag blijft gaat dit gewoon door, en de vraag is hoe groot het probleem is. Ja mensen krijgen niet de woning die ze willen en zullen soms voor een goedkoper alternatief moeten gaan, maar door de regels die we hebben zie ik niet snel hoe dit financieel negatief uitpakt voor een huishouden. Neem een stel met 40k per jaar per persoon aan loon, kunnen een max hypotheek nemen van 360k. Deze zetten ze vast voor 20 jaar tegen 1.5% wat een maandlast van 450 euro aan rente. Dan moet je het wel gek maken wil je niet ruim kunnen leven, en zeker met een FO mindset is een goede saving rate mogelijk

Dat neemt niet weg dat ik vind dat er een probleem is op de woningmarkt, want wat kan je nu voor die 360k nu kopen als een stel met een prima salaris... Maar de regels zorgen ervoor dat ze niet een lening van 500k kunnen krijgen, dus dat drijfzand vind ik wel meevallen...

[Rubbergrover1]

CornermanNL schreef op woensdag 24 juni 2020 @ 18:05:
@Tommie12 & @Rubbergrover1 Inderdaad een logische gedachtegang. Maar historisch gezien is 10 a 12 keer de winst al redelijk duur te noemen. Dat er nu andere omstandigheden zijn begrijp ik en ik kan de gedachtegang ook goed volgen.

Nu is echter alles gebouwd op drijfzand. Lonen stijgen al minimaal 10 jaar amper
...

Maar met dat laatste hangt juist ook samen met de lage rentes en inflatie en is eerder een bevestiging/verklaring/onderbouwing dat ook de rentes e.d. al langere tijd laag zijn en waarschijnlijk ook nog wel een tijdje zullen blijven. En dat andere assets ook met een hogere koers/winst verhouding nog gunstige keuzes kunnen zijn.

Als iets historisch gezien duur is, hoeft niet te betekenen dat het naar de toekomst toe ook duur zou zijn. (Overigens is een k/w verhouding van 10-12 historisch gezien wel erg laag. Ligt volgens mij wel een stukje hoger.)

[HereIsTom]

Ik denk dat er door de Corona crisis nog wel een tik komt in de huizenmarkt.
Veel mensen hebben de afgelopen jaren maximaal geleend door de lage rente en vaak op twee inkomens.
Als straks de economische klap nog komt en de werkloosheid hard oploopt dan komen veel mensen weer in de problemen om hun hypotheek nog te kunnen betalen.

[Tommie12]

HereIsTom schreef op woensdag 24 juni 2020 @ 19:44:
Ik denk dat er door de Corona crisis nog wel een tik komt in de huizenmarkt.
Veel mensen hebben de afgelopen jaren maximaal geleend door de lage rente en vaak op twee inkomens.
Als straks de economische klap nog komt en de werkloosheid hard oploopt dan komen veel mensen weer in de problemen om hun hypotheek nog te kunnen betalen.

Daar vrees ik ook voor. De vraagis dan hoe snel dat gat ingevuld wordt door kopers die het willen op pikken voor verhuur.

[Tommie12]

Rubbergrover1 schreef op woensdag 24 juni 2020 @ 19:33:
[...]

Maar met dat laatste hangt juist ook samen met de lage rentes en inflatie en is eerder een bevestiging/verklaring/onderbouwing dat ook de rentes e.d. al langere tijd laag zijn en waarschijnlijk ook nog wel een tijdje zullen blijven. En dat andere assets ook met een hogere koers/winst verhouding nog gunstige keuzes kunnen zijn.

Als iets historisch gezien duur is, hoeft niet te betekenen dat het naar de toekomst toe ook duur zou zijn. (Overigens is een k/w verhouding van 10-12 historisch gezien wel erg laag. Ligt volgens mij wel een stukje hoger.)

Ik ben misschien niet duidelijk geweest, met K/w bedoel ik eigenlijk koers/cashflow.
En dan is 10/12 behoorlijk.
Als je dat vergelijkt met de huur van een appartement, en je spreekt over een rendement van 5%... dat is in België al niet meer te vinden.

[Tommie12]

HereIsTom schreef op woensdag 24 juni 2020 @ 19:44:
Ik denk dat er door de Corona crisis nog wel een tik komt in de huizenmarkt.
Veel mensen hebben de afgelopen jaren maximaal geleend door de lage rente en vaak op twee inkomens.
Als straks de economische klap nog komt en de werkloosheid hard oploopt dan komen veel mensen weer in de problemen om hun hypotheek nog te kunnen betalen.

Ja, maar ik denk dat de overheden in EU wel gaan opletten en beletten dat de banken binnenkort massaal mensen uit hun huis gaan zetten. Je zal regelingen krijgen waar uitstel mogelijk is, of waar mensen gedurende een periode enkel nog interesten gaan betalen.
En ja, die interestvoeten gaan nog lang heel laag blijven.

Dat de banken binnenkort honderden mensen uit hun huis gaat zetten, en op de markt gooit (gedwongen openbare verkoop) is een horrorscenario waar niemand beter van wordt.
Als prijzen echt crashen moeten banken ook veel meer voorzieningen boeken om risico's af te dekken voor de huizen die 'onder water' staan.

[Rubbergrover1]

Tommie12 schreef op donderdag 25 juni 2020 @ 09:31:
[...]

Ik ben misschien niet duidelijk geweest, met K/w bedoel ik eigenlijk koers/cashflow.
En dan is 10/12 behoorlijk.
Als je dat vergelijkt met de huur van een appartement, en je spreekt over een rendement van 5%... dat is in België al niet meer te vinden.

Volgens mij praten we wat langs elkaar heen. In het stukje waar je op reageerde had Jurist het over beleggingen in assets zoals aandelen. Ik ging er dus vanuit dat je reactie over een waarde die niet op 'reële' groei/winst gebaseerd zijn ging over de aandelenmarkten. Maar nu heb je het ineens over koers/cashflow verhoudingen en huur van appartementen. Dus heb je het nu ineens alleen over onroerend goed?

[assje]

assje schreef op woensdag 28 juni 2017 21:28:

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

Vanaf mijn kant eens een update over mijn werkzame leven. Drie jaar geleden deed ik een overstap naar een nieuwe baan wat duidelijk meer tijd zou gaan kosten; minder vrije dagen, meer reistijd en een fors hoger salaris wat ongetwijfeld hogere verwachtingen met zich meebrengt.

Ik heb hier altijd ingestaan van maar zien hoe lang ik die druk leuk blijf vinden en in het achterhoofd dat een stap naar een baan in een richting waar mijn passie ligt en/of weinig druk misschien ooit te overwegen zou zijn ook als dat een significant lager salaris zou geven.

In plaats daarvan heb ik gereageerd en ben ik nu aangenomen voor een functie die wellicht alleen maar weer meer druk gaat geven. Impact van wijzigen van inkomen is tot nu toe wel steeds groter dan vooraf gedacht.

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[Maahes]

JURIST schreef op woensdag 24 juni 2020 @ 10:50:
[...]


Los van het stuk in FTM: het is niet alleen bijgedrukt geld en QE - al is dit denk ik wel op korte termijn wel de belangrijkste factor - er is structureel gezien ook een groot spaaroverschot als gevolg van de demografische opbouw in een groot deel van de wereld (vergrijzing). Dit draagt niet alleen bij aan lage rentes, het geld moet door fondsen ook geinvesteerd worden om later te kunnen consumeren. Dat betekent dus extra vraag naar assets waaronder aandelen.

Een Oostenrijkse staatsobligatie van 100 (!) jaar geeft een rente van 0,8%. Is de demografie/bevolkingspiramide/vergrijzing over een derlijke termijn een probleem?

[R.van.M]

assje schreef op donderdag 25 juni 2020 @ 10:01:
[...]


Vanaf mijn kant eens een update over mijn werkzame leven. Drie jaar geleden deed ik een overstap naar een nieuwe baan wat duidelijk meer tijd zou gaan kosten; minder vrije dagen, meer reistijd en een fors hoger salaris wat ongetwijfeld hogere verwachtingen met zich meebrengt.

Ik heb hier altijd ingestaan van maar zien hoe lang ik die druk leuk blijf vinden en in het achterhoofd dat een stap naar een baan in een richting waar mijn passie ligt en/of weinig druk misschien ooit te overwegen zou zijn ook als dat een significant lager salaris zou geven.

In plaats daarvan heb ik gereageerd en ben ik nu aangenomen voor een functie die wellicht alleen maar weer meer druk gaat geven. Impact van wijzigen van inkomen is tot nu toe wel steeds groter dan vooraf gedacht.


***members only***

Welkom in de zogenoemde rat-race danwel gouden kooi

Zonder gekkigheid.. Je kan altijd blijven doorgroeien, zowel qua salaris als qua functie. Ik heb er echter voor gekozen om in mijn huidige functie goed te presteren maar zeker niet ambitieus willen scoren. Ik vind zowel de functie als het salaris waar ik zit prima, en heb geen intentie om veel verder door te groeien. Dat doe ik dan ook door ook niet bovengemiddeld hard te werken en me zo weinig mogelijk in zware projecten te bevinden waarmee je management attentie krijgt

[Tommie12]

Maahes schreef op donderdag 25 juni 2020 @ 12:24:
[...]


Een Oostenrijkse staatsobligatie van 100 (!) jaar geeft een rente van 0,8%. Is de demografie/bevolkingspiramide/vergrijzing over een derlijke termijn een probleem?

Dat gaan we dus nooit te weten komen...
Je achterkleinkinderen misschien wel.

De mensen die dit kopen weten toch dat ze daarmee hun kapitaal opvreten (smelt weg aan inflatie) door elk jaar een couponnetje.

Circa 120 jaar geleden kocht mijn overgrootvader een boerderij met land er rond voor een prijs van 2500€.
Stel je voor dat die daarvoor een obligatie kon uitgeven aan 1%.
Dan moest hij nu elk jaar 25€ interest betalen aan de achterkleinkinderen van de originele schuldeiser, en dan nog één keer 2500€ voor een eigendom die nu waarschijnlijk tussen de 1 en 2 mio zit aan waarde.

Om maar aan te geven waartoe 100 jaar inflatie kan leiden.

[Maahes]

Tommie12 schreef op donderdag 25 juni 2020 @ 12:33:
[...]


Dat gaan we dus nooit te weten komen...
Je achterkleinkinderen misschien wel.

De mensen die dit kopen weten toch dat ze daarmee hun kapitaal opvreten (smelt weg aan inflatie) door elk jaar een couponnetje.

Circa 120 jaar geleden kocht mijn overgrootvader een boerderij met land er rond voor een prijs van 2500€.
Stel je voor dat die daarvoor een obligatie kon uitgeven aan 1%.
Dan moest hij nu elk jaar 25€ interest betalen aan de achterkleinkinderen van de originele schuldeiser, en dan nog één keer 2500€ voor een eigendom die nu waarschijnlijk tussen de 1 en 2 mio zit aan waarde.

Om maar aan te geven waartoe 100 jaar inflatie kan leiden.

Mijn punt is dat ik de bevolkingspiramide als verklaring voor de lage rente zeer ongeloofwaardig vind.

[AudiRS3]

Mensen een vraagje betreffende huur toeslag.

Mijn situatie is als volgt. Ik ga een 2de appartement kopen ter waarde van 210.000.
Ik ga deze verhuren aan mijn moeder. Ik ga dan een contract opstellen met huurprijs 737,- per maand
zodat mijn moeder in ieder geval haar huur toeslag behoudt.

Kan deze constructie of zitten er nog haken en ogen aan?

En ja ik weet dat dit voor mij geen lucratieve deal is, het is meer uit noodzaak voor mijn moeder.

[ Voor 13% gewijzigd door AudiRS3 op 25-06-2020 15:17 ]

[dlmh]

AudiRS3 schreef op donderdag 25 juni 2020 @ 13:06:
Mensen een vraagje betreffende huur toeslag.

Mijn situatie is als volgt. Ik ga een 2de huiskopen ter waarde van 210.000.
Ik ga deze verhuren aan mijn moeder. Ik ga dan een contract opstellen met huurprijs 737,- per maand
zodat mijn moeder in ieder geval haar huur toeslag behoudt.

Kan deze constructie of zitten er nog haken en ogen aan?

En ja ik weet dat dit voor mij geen lucratieve deal is, het is meer uit noodzaak voor mijn moeder.

Zolang het maar een realistische huurprijs is die enigszins in verhouding staat tot de verhuurde woning is dit een legitieme constructie. Als de WOZ waarde heel hoog is zou de Belastingdienst wellicht kunnen denken dat het een verkapte vorm van schenken is waarover eventueel belasting betaald zou moeten worden.

[Tommie12]

AudiRS3 schreef op donderdag 25 juni 2020 @ 13:06:
Mensen een vraagje betreffende huur toeslag.

Mijn situatie is als volgt. Ik ga een 2de huiskopen ter waarde van 210.000.
Ik ga deze verhuren aan mijn moeder. Ik ga dan een contract opstellen met huurprijs 737,- per maand
zodat mijn moeder in ieder geval haar huur toeslag behoudt.

Kan deze constructie of zitten er nog haken en ogen aan?

En ja ik weet dat dit voor mij geen lucratieve deal is, het is meer uit noodzaak voor mijn moeder.

Ik vind dat zeer zeker een lucratieve deal.

Als ik reken dat je ca 2 maand huur aan onderhoud spendeert, dan heb je nog 7370€ per jaar inkomen op een investering van 210.000€. Dat is 3.5%, zonder rekening te houden met de meerwaarde.
Schat je de meerwaarde voorzichtig in op 1.5% per jaar, dan haal je 5% binnen.

Waarom blijven jullie toch klagen dat huizen zo duur zijn in NL?

[Mirved]

Tommie12 schreef op donderdag 25 juni 2020 @ 13:26:
[...]


Ik vind dat zeer zeker een lucratieve deal.

Als ik reken dat je ca 2 maand huur aan onderhoud spendeert, dan heb je nog 7370€ per jaar inkomen op een investering van 210.000€. Dat is 3.5%, zonder rekening te houden met de meerwaarde.
Schat je de meerwaarde voorzichtig in op 1.5% per jaar, dan haal je 5% binnen.

Waarom blijven jullie toch klagen dat huizen zo duur zijn in NL?

Trek ook nog eens de overdrachtsbelasting eraf en de gemeente heffingen + de kosten voor leegstand dan vind ik het niet zo spectaculair voor het risico dat je loopt. Dan zijn aandelen een hoop minder gedoe voor een beter rendement (historisch gezien). Op basis van reguliere verhuur niet zoals hierboven aan familie. Dan is het risico/leegstand anders natuurlijk.

[wimjongil]

Tommie12 schreef op donderdag 25 juni 2020 @ 13:26:
[...]


Ik vind dat zeer zeker een lucratieve deal.

Als ik reken dat je ca 2 maand huur aan onderhoud spendeert, dan heb je nog 7370€ per jaar inkomen op een investering van 210.000€. Dat is 3.5%, zonder rekening te houden met de meerwaarde.
Schat je de meerwaarde voorzichtig in op 1.5% per jaar, dan haal je 5% binnen.

Waarom blijven jullie toch klagen dat huizen zo duur zijn in NL?

Kijk anders even op funda.nl wat je voor 210k kunt kopen.

[Tommie12]

wimjongil schreef op donderdag 25 juni 2020 @ 13:32:
[...]


Kijk anders even op funda.nl wat je voor 210k kunt kopen.

Blijkbaar wel huizen die je voor meer dan 730€ kan verhuren....

[AudiRS3]

Oeps ik bedoelde appartement. Geen huis. Maar dat maakt niet zoveel verschil in mijn voorbeeld neem ik aan.

[Torgo]

assje schreef op donderdag 25 juni 2020 @ 10:01:
[...]


Vanaf mijn kant eens een update over mijn werkzame leven. Drie jaar geleden deed ik een overstap naar een nieuwe baan wat duidelijk meer tijd zou gaan kosten; minder vrije dagen, meer reistijd en een fors hoger salaris wat ongetwijfeld hogere verwachtingen met zich meebrengt.

Ik heb hier altijd ingestaan van maar zien hoe lang ik die druk leuk blijf vinden en in het achterhoofd dat een stap naar een baan in een richting waar mijn passie ligt en/of weinig druk misschien ooit te overwegen zou zijn ook als dat een significant lager salaris zou geven.

In plaats daarvan heb ik gereageerd en ben ik nu aangenomen voor een functie die wellicht alleen maar weer meer druk gaat geven. Impact van wijzigen van inkomen is tot nu toe wel steeds groter dan vooraf gedacht.


***members only***

R.van.M schreef op donderdag 25 juni 2020 @ 12:25:
[...]


Welkom in de zogenoemde rat-race danwel gouden kooi

Zonder gekkigheid.. Je kan altijd blijven doorgroeien, zowel qua salaris als qua functie. Ik heb er echter voor gekozen om in mijn huidige functie goed te presteren maar zeker niet ambitieus willen scoren. Ik vind zowel de functie als het salaris waar ik zit prima, en heb geen intentie om veel verder door te groeien. Dat doe ik dan ook door ook niet bovengemiddeld hard te werken en me zo weinig mogelijk in zware projecten te bevinden waarmee je management attentie krijgt

@assje Gefeliciteerd, financieel in ieder geval een goed verhaal. Was je bewust op zoek naar een beter betaalde baan of waren er andere redenen en is dit een bijkomend voordeel?

@R.van.M Ik heb niet het idee dat bij elke promotie / betere functie per definitie harder gewerkt moet worden. Het is vaak ander soort werk. Nou zal het ook wel afhangen van het bedrijf en de bedrijfscultuur. Tenzij je 40 uur je best doen al hard werk vindt

[rube]

@AudiRS3 Je geldverstrekker kan eisen dat je het huurcontract aan hen voorlegt ter goedkeur. Dit om te voorkomen dat je het heel laag gaat verhuren (aan familie, om de bank dwars te zitten whatever), de huurder huurbescherming heeft en het huis daardoor in verhuurde staat minder waard is en dus minder onderpand voor de geldverstrekker.

[assje]

Torgo schreef op donderdag 25 juni 2020 @ 15:28:
@assje Gefeliciteerd, financieel in ieder geval een goed verhaal. Was je bewust op zoek naar een beter betaalde baan of waren er andere redenen en is dit een bijkomend voordeel?

Ik heb altijd nog wel op Linkedin zo'n alert aanstaan voor vacatures die mogelijk interessant zijn. Deze kwam in een periode waarin ik door omstandigheden even vatbaar was en zomaar op de bonnefooi klikte ik op "apply" (dan verzend je dus gewoon je Linkedin profiel).

Van het één kwam het ander en in de tussentijd veranderde er op mijn huidige werk ook nog wat dingen waardoor ik er echt niet meer omheen kon. Dus nee ik was niet specifiek op zoek maar ik zat ook niet op de schopstoel dus zonder (significant) beter aanbod had ik al snel besloten nog even vol te houden bij huidig werk.

Torgo schreef op donderdag 25 juni 2020 @ 15:28:
k heb niet het idee dat bij elke promotie / betere functie per definitie harder gewerkt moet worden. Het is vaak ander soort werk. Nou zal het ook wel afhangen van het bedrijf en de bedrijfscultuur. Tenzij je 40 uur je best doen al hard werk vindt

Heb ik ook niet, ik heb nog nooit werk gehad wanneer ik ooit klaar was, er is altijd meer te doen. Hoeveel je je vervolgens aantrekt van die druk is vervolgens aan jezelf. Waardering en het idee dat je impact kunt hebben doen mij veel meer dan werkdruk.

Aantal uren dat ik maak doen me ook niet alles, flexibiliteit vind ik belangrijker dan aantal uur. In huidige levensfase tellen uren dat de kinderen wakker zijn soort dubbel. Vroeger werkte ik liever lange dagen en deed thuis nooit iets, nu werk ik liever iets korter en klap ik wanneer nodig 's avonds de laptop nog even open.

[R.van.M]

Torgo schreef op donderdag 25 juni 2020 @ 15:28:
[...]


[...]


@R.van.M Ik heb niet het idee dat bij elke promotie / betere functie per definitie harder gewerkt moet worden. Het is vaak ander soort werk. Nou zal het ook wel afhangen van het bedrijf en de bedrijfscultuur. Tenzij je 40 uur je best doen al hard werk vindt

40 uur mijn best doen vind ik inderdaad al genoeg Je ziet bij promoties dat je zwaardere projecten krijgt waarbij er veel meer tijdsdruk op alles komt en allerlei randzaken erbij komen (beoordelingsgesprekken, inovatie topics etc) die bovenop je normale werk komen waardoor je al snel naar de >50uur gaat.

Zelf vind ik mijn werk/prive balans belangrijker dan 10% meer salaris of meer erkenning

[Aghanim]

Het is ook een kwestie van slim werken, prioriteren, focus houden en delegeren waar mogelijk. Ik heb al veel keer promotie mogen maken maar nog nooit meer uren hoeven werken. De druk en verantwoordelijkheid neemt natuurlijk wel toe en dat betekent dat het belangrijk is om het los te kunnen laten in je privé tijd. Anders ben je in je hoofd alsnog aan het overwerken

[JURIST]

R.van.M schreef op donderdag 25 juni 2020 @ 16:20:
[...]


40 uur mijn best doen vind ik inderdaad al genoeg Je ziet bij promoties dat je zwaardere projecten krijgt waarbij er veel meer tijdsdruk op alles komt en allerlei randzaken erbij komen (beoordelingsgesprekken, inovatie topics etc) die bovenop je normale werk komen waardoor je al snel naar de >50uur gaat.

Zelf vind ik mijn werk/prive balans belangrijker dan 10% meer salaris of meer erkenning

Dit herken ik wel. Op een gegeven moment kom je op een punt dat je een voor je jezelf acceptabel optimum van werkinhoud, verantwoordelijkheden, vrijheid en tijdsinvestering hebt gevonden. Ik wil eerder minder dan meer werken, nog meer uitstel van dingen ligt dan op de loer (althans voor mij).
Dit is echter wel persoonlijk en afhankelijk van de omstandigheden (zoals waar je staat in je carriere, waar je energie van krijgt, huidige voorwaarden en plan). Ik ben zelf bijvoorbeeld liever inhoudelijk bezig dan verantwoordelijk voor aansturing van een team en dan zijn er grenzen, maar is voor anderen anders.
Overigens: @assje gefeliciteerd, klinkt voor jou als een mooie stap.

[ Voor 3% gewijzigd door JURIST op 26-06-2020 12:11 ]

[Mirved]

Kreeg van de week via Linkedin een voorstel om afdelingsmanager te worden bij een accountancy kantoor. Financieel zou ik er dan flink op vooruit gaan. Maar ik weet zeker dat ik er alleen maar ongelukkig van wordt door de hoge druk en werksfeer. Dus blijf lekker op mijn plek.

[assje]

Mirved schreef op vrijdag 26 juni 2020 @ 12:13:
Kreeg van de week via Linkedin een voorstel om afdelingsmanager te worden bij een accountancy kantoor. Financieel zou ik er dan flink op vooruit gaan. Maar ik weet zeker dat ik er alleen maar ongelukkig van wordt door de hoge druk en werksfeer. Dus blijf lekker op mijn plek.

Het zal wellicht deels komen door hoe ik zelf in elkaar zit maar los van op welk niveau ik bezig ben wil ik het toch wel graag goed doen. Vroeger als engineer zou ik dan bijvoorbeeld nog eens kunnen liggen malen hoe een technisch probleem op te lossen. Nu zou zo'n probleem wellicht triviaal zijn en breekt een engineer in mijn team daar zijn hoofd over. In plaats daarvan ben ik aan het nadenken hoe iets gedaan te krijgen zonder de headcount te veranderen.

Ik weet niet of het één voor mij persé meer stress geeft dan het ander, ik weet wel dat ik nu mijn hoofd breek voor het dubbele geld. Dat is niet persé te drijfveer maar wil alsnog wel zeggen dat je maar de helft zo lang hoeft te werken voor hetzelfde resultaat (in jaren dan, parttime werken is niet echt een optie).

Het is allemaal relatief. Soms zit ik na een extreem hektieke drukke werkdag fluitend in de auto met een voldaan gevoel. Een andere dag heb ik weinig om handen gehad en/of is er weinig uit mijn handen gekomen en ben ik tot 's avonds laat prikkelbaar. Het is voor mij persoonlijk echt niet werkdruk of verantwoordelijkheid dat bepalend is voor mijn gemoedstoestand, het is vooral het idee het ergens voor te doen en de bevestiging die ik daarvan krijg (doelen behalen, waardering).

Ik vind het dus te makkelijk aan te nemen dat minder verantwoordelijkheid persé beter is om stress te vermijden, ik heb het meeste stress als ik niets gedaan krijg (of niets te doen heb).

[ Voor 6% gewijzigd door assje op 26-06-2020 14:23 ]

[Tommie12]

Klopt... als je een paar niveaus kan klimmen, dan werk je al rap voor een veel hoger salaris.
Ik ben op het punt aangekomen waar ik denk... iedere maand kan ik ca 2000€ aan de kant leggen, dus iedere maand werken brengt me 2 maand korter bij een uitstap, of bij het Fuck You moment.

Ben nu 52, maar in de automotive gaan we nu door een dikke crisis. Iedere keer ben ik er al door geraakt (1993, 2001, 2009,...). Ieder keer gebeuren er dan deftige restructureringen en zijn er ontslagrondes.
Ik wil er deze keer ook nog door geraken, en als er dan binnen een jaar of 7 -9 nog eentje aan komt, dan mogen ze me een voorstel doen.

Met een wat hoger salaris is dat toch ook een comfortabelere situatie. Ik merk nu al dat het vinden van een job in een ander bedrijf een pak minder vanzelfsprekend is dan 5 jaar geleden.

[Mirved]

assje schreef op vrijdag 26 juni 2020 @ 14:19:
[...]


Het zal wellicht deels komen door hoe ik zelf in elkaar zit maar los van op welk niveau ik bezig ben wil ik het toch wel goed doen. Vroeger als engineer zou ik dan bijvoorbeeld nog eens kunnen liggen malen hoe een technisch probleem op te lossen. Nu zou zo'n probleem wellicht triviaal zijn en breekt een engineer in mijn team daar zijn hoofd over. In plaats daarvan ben ik aan het nadenken hoe iets gedaan te krijgen zonder de headcount te veranderen.

Ik weet niet of het één voor mij persé meer stress geeft dan het ander, ik weet wel dat ik nu mijn hoofd breek voor het dubbele geld. Dat is niet persé te drijfveer maar wil alsnog wel zeggen dat je maar de helft zo lang hoeft te werken voor hetzelfde resultaat.

Het is allemaal relatief. Soms zit ik na een extreem hektieke drukke werkdag fluitend in de auto met een voldaan gevoel. Een andere dag heb ik weinig om handen gehad en/of is er weinig uit mijn handen gekomen en ben ik tot 's avonds laat prikkelbaar. Het is voor mij persoonlijk echt niet werkdruk of verantwoordelijkheid dat bepalend is voor mij gemoedstoestand, het is vooral het idee het ergens voor te doen en de bevestiging die ik daarvan krijg (doelen behalen).

Nu werk ik ook gewoon 40 uur in de week productief. Alleen zonder deadlines, zonder targets. zonder voortgangs gesprekken, zonder druk en ik krijg extreme flexibiliteit. Kan makkelijk besluiten om volgende week 2 weken op vakantie te gaan of 1 week thuis te werken. Mijn ervaring vanuit mijn werkverleden in de accountancy is dat je daar naast die 40 uur ook moet netwerken met klanten, je team moet pushen tot het maximum (of dat nou gezond voor ze is of niet), vaak in de avond nog bijeenkomsten hebt, extreme werkdruk in bepaalde periodes en totaal geen flexibiliteit. Daar krijg je dan ook meer betaald voor maar het is mij niet waard. Overigens zie ik dat werk ook niet meer zinvol dan wat ik nu doe en is het ook niet direct uitdagender.

[assje]

Mirved schreef op vrijdag 26 juni 2020 @ 14:26:
Nu werk ik ook gewoon 40 uur in de week productief. Alleen zonder deadlines, zonder targets. zonder voortgangs gesprekken, zonder druk en ik krijg extreme flexibiliteit.

Verschillende situaties en verschillende ervaring dan. Ik heb nog nooit een functie gehad waar het uberhaubt mogelijk was al het werk gedaan te krijgen en heb altijd wel (iets) teveel uur gewerkt.

Als engineer waren er projecten die soms af waren maar er is altijd nog wel wat huishoudelijk werk te doen (documentatie, mailbox, tekeningen controleren whatever).

Ik kan me simpelweg niet zoveel voorstellen bij een baan waar je op een gegeven moment kunt zeggen "klaar voor vandaag", ik ken alleen maar de optie "ik ben er klaar mee voor vandaag".

[Mirved]

assje schreef op vrijdag 26 juni 2020 @ 14:28:
[...]


Ik kan me simpelweg niet zoveel voorstellen bij een baan waar je op een gegeven moment kunt zeggen "klaar voor vandaag", ik ken alleen maar de optie "ik ben er klaar mee voor vandaag".

Ik werk als senior controller. In principe ben ik ook nooit klaar. Alleen is het niet zo erg als er iets blijft liggen. Zal je een voorbeeld geven: Ik heb een aantal belangrijke vaste taken die iedere maand sowieso gedaan moeten worden. Laten we zeggen dat die taken 40 uur per maand kosten. Dus ik zou die in de eerste week van de maand kunnen doen of 10 uur per week. Hoe ik dat invul is dus niet van belang als die taken maar voor het eind van de maand gedaan zijn. Die andere 120 uur (even uitgaande van 160 uur per maand) vul ik met andere werkzaamheden die ook belangrijk zijn. Maar niet direct afhankelijk van een deadline. Er is altijd wel nog een proces dat verbeterd kan worden, een project dat eens doorgespit moet worden, een nieuwe rapportage die opgesteld kan worden etc. etc. Dus heb altijd genoeg werk en er is altijd wel iets om op te pakken maar weinig daarvan moet.

[Rubbergrover1]

Mirved schreef op vrijdag 26 juni 2020 @ 14:26:
[...]

Mijn ervaring vanuit mijn werkverleden in de accountancy is dat je daar naast die 40 uur ook moet netwerken met klanten, je team moet pushen tot het maximum (of dat nou gezond voor ze is of niet), vaak in de avond nog bijeenkomsten hebt, extreme werkdruk in bepaalde periodes en totaal geen flexibiliteit. Daar krijg je dan ook meer betaald voor maar het is mij niet waard. Overigens zie ik dat werk ook niet meer zinvol dan wat ik nu doe en is het ook niet direct uitdagender.

Is gewoon een ander soort werk. Niet per se beter of slechter. Andere mensen krijgen namelijk juist energie van dat netwerken, van je team 'stimuleren' etc. Maar als je dat niet ligt, dan moet je dat ook vooral niet gaan doen.

[RichieB]

assje schreef op vrijdag 26 juni 2020 @ 14:19:
[...]
Vroeger als engineer zou ik dan bijvoorbeeld nog eens kunnen liggen malen hoe een technisch probleem op te lossen. Nu zou zo'n probleem wellicht triviaal zijn en breekt een engineer in mijn team daar zijn hoofd over.
[...]

Grappig dat je inhoudelijke uitdagingen van vroeger nu als triviaal ervaart. Geen wonder dat je andere uitdagingen bent gaan zoeken. Persoonlijk blijf ik liever steeds uitdagendere inhoudelijke projecten doen. Ik verwacht steeds dat ik er op een gegeven moment “te oud” voor word of dat de jongere generatie me inhaalt. Daar zijn nog geen tekenen van, maar als het gebeurt kan ik altijd nog gaan managen. Maar liever ben ik dan al FO.

[Torgo]

RichieB schreef op vrijdag 26 juni 2020 @ 20:48:
[...]

Grappig dat je inhoudelijke uitdagingen van vroeger nu als triviaal ervaart. Geen wonder dat je andere uitdagingen bent gaan zoeken. Persoonlijk blijf ik liever steeds uitdagendere inhoudelijke projecten doen. Ik verwacht steeds dat ik er op een gegeven moment “te oud” voor word of dat de jongere generatie me inhaalt. Daar zijn nog geen tekenen van, maar als het gebeurt kan ik altijd nog gaan managen. Maar liever ben ik dan al FO.

Inhoudelijk en technisch is niet synoniem. Dat een technische uitdaging nu triviaal is voor zijn dagelijks werk wil niet zeggen dat hij zich niet met de inhoud bezig houdt. Mischien is techniek wel helemaal niet de core business en houdt hij zich met de “echte” inhoud bezig 😉

[RichieB]

Torgo schreef op vrijdag 26 juni 2020 @ 20:54:
[...]
Mischien is techniek wel helemaal niet de core business en houdt hij zich met de “echte” inhoud bezig 😉

Ok, de core business van een bedrijf hoeft niet technisch te zijn. Maar @assje breekt nu zijn hoofd over meer doen met hetzelfde aantal mensen. Tenzij hij een verandermanagementconsultant is kan je dat geen “inhoud” noemen en zullen de mensen die het inhoudelijke werk doen het idee hebben dat zij met de core business bezig zijn. Uiteraard is het allemaal een kwestie van perspectief.

[Torgo]

RichieB schreef op vrijdag 26 juni 2020 @ 21:16:
[...]

Ok, de core business van een bedrijf hoeft niet technisch te zijn. Maar @assje breekt nu zijn hoofd over meer doen met hetzelfde aantal mensen. Tenzij hij een verandermanagementconsultant is kan je dat geen “inhoud” noemen en zullen de mensen die het inhoudelijke werk doen het idee hebben dat zij met de core business bezig zijn. Uiteraard is het allemaal een kwestie van perspectief.

Misschien is hij is group product manager of de CTO 🙂. @assje Zitten we een beetje in de goede richting? 😂

[ Voor 6% gewijzigd door Torgo op 26-06-2020 21:57 ]

[TheDeuce]

Tommie12 schreef op vrijdag 26 juni 2020 @ 14:25:
Klopt... als je een paar niveaus kan klimmen, dan werk je al rap voor een veel hoger salaris.
Ik ben op het punt aangekomen waar ik denk... iedere maand kan ik ca 2000€ aan de kant leggen, dus iedere maand werken brengt me 2 maand korter bij een uitstap, of bij het Fuck You moment.

Blijven je uitgaven beperkt tot €1000 per maand, en/of houd je rekening met groei van je inleg tot aan FO? Ik leg zelf eenzelfde bedrag maandelijks opzij, maar zo heb ik er nog nooit naar gekeken Mijn maandelijkse kosten zijn overigens ook nog wel fors > €1000.

[Rubbergrover1]

RichieB schreef op vrijdag 26 juni 2020 @ 20:48:
[...]

Grappig dat je inhoudelijke uitdagingen van vroeger nu als triviaal ervaart. Geen wonder dat je andere uitdagingen bent gaan zoeken. Persoonlijk blijf ik liever steeds uitdagendere inhoudelijke projecten doen. Ik verwacht steeds dat ik er op een gegeven moment “te oud” voor word of dat de jongere generatie me inhaalt. Daar zijn nog geen tekenen van, maar als het gebeurt kan ik altijd nog gaan managen. Maar liever ben ik dan al FO.

Oei, nu kom je toch op een hellend vlak. Manager is namelijk een heel soort werk dan inhoudelijk werk. En als je goed bent in het een, betekent dat zeker niet altijd dat je ook goed bent in het ander. Grote fout van veel mensen (en ook bij veel bedrijven trouwens) is het idee dat je vanuit de inhoud 'automatisch' zou (moeten) doorgroeien naar een managementfunctie. Vooral als je het idee hebt dat als je op de inhoud niet meer zo goed bij bent, je altijd nog kunt gaan managen, kan dat funest zijn. Zowel voor je werk als voor jezelf en je eigen werkplezier.

Ik denk dat een hoop tweakers wel eens 'aan de andere kant' in die situatie hebben gezeten. Met een manager/projectleider/whatever die eigenlijk weinig gevoel voor managen heeft (en ook weinig toevoegt). Dat gaat goed zolang het project loopt zoals het zou moeten, maar zodra het tegen zit en er daadwerkelijk managementskills nodig zijn, vallen een hoop van die mensen door de mand. De manage-kant op gaan zou een bewuste keus moeten zijn, als het je ligt of als je de vaardigheden ervoor hebt. Maar geen vangnet voor als je het vanuit de inhoud niet meer kunt bijbenen.

[Aghanim]

assje schreef op vrijdag 26 juni 2020 @ 14:19:
[...]
Het zal wellicht deels komen door hoe ik zelf in elkaar zit maar los van op welk niveau ik bezig ben wil ik het toch wel graag goed doen. Vroeger als engineer zou ik dan bijvoorbeeld nog eens kunnen liggen malen hoe een technisch probleem op te lossen. Nu zou zo'n probleem wellicht triviaal zijn en breekt een engineer in mijn team daar zijn hoofd over. In plaats daarvan ben ik aan het nadenken hoe iets gedaan te krijgen zonder de headcount te veranderen.

Dit herken ik wel. Ongeacht het functieniveau kun je dezelfde mate van verantwoordelijkheid voelen en graag een zo goed mogelijk resultaat willen leveren. Ik kwam er gek genoeg ook achter dat je niet meer stress of een zwaardere druk voelt bij een functie op een hoger niveau. De mate waarin je vooral jezelf druk op legt blijkt bij mij onafhankelijk te zijn van welke functie ik uitvoer.

Grappig genoeg merk ik nu regelmatig dat dingen waar ik me drie jaar geleden erg druk om kan maken nu helemaal niet meer zo spannend lijken te zijn. Dat relativeringsvermogen groeit blijkbaar ook wel mee als je een paar mooie stappen mag maken. Ik denk echter wel dat wanneer ik bijvoorbeeld weer een echt inhoudelijke functie zelf uitvoeren, ik me daar vanzelf toch weer druk zou maken over dit soort vraagstukken.

Wat mij wel opvalt is dat ik de inhoud mis. Die gaf toch meer voldoening omdat ik meer het gevoel kreeg dat ik een bijdrage heb geleverd dan dat ik dat in een management rol heb. Ik ben dus nu vooral aan het onderzoeken waar ik echt energie van krijg en dat ik wil blijven doen. Mijn gevoel is dat 1,5 keer zo lang moeten werken bij een baan die van fantastisch goed past een beter gevoel geeft dan ‘volhouden’ tot je FO bent.

Het enige dat bij mij wel speelt is het gevoel dat je een kans weg gooit als je kiest voor een andere baan, die een stuk minder oplevert. Ondanks dat deze dan veel beter past bij wat je echt wil krijg ik toch het gevoel niet het maximale eruit gehaald te hebben. Dat zal ongetwijfeld aan mijn eigen conditionering of wellicht aan onze maatschappij liggen.

[coldasice]

Rubbergrover1 schreef op zaterdag 27 juni 2020 @ 07:20:
[...]

Oei, nu kom je toch op een hellend vlak. Manager is namelijk een heel soort werk dan inhoudelijk werk. En als je goed bent in het een, betekent dat zeker niet altijd dat je ook goed bent in het ander. Grote fout van veel mensen (en ook bij veel bedrijven trouwens) is het idee dat je vanuit de inhoud 'automatisch' zou (moeten) doorgroeien naar een managementfunctie. Vooral als je het idee hebt dat als je op de inhoud niet meer zo goed bij bent, je altijd nog kunt gaan managen, kan dat funest zijn. Zowel voor je werk als voor jezelf en je eigen werkplezier.

Ik denk dat een hoop tweakers wel eens 'aan de andere kant' in die situatie hebben gezeten. Met een manager/projectleider/whatever die eigenlijk weinig gevoel voor managen heeft (en ook weinig toevoegt). Dat gaat goed zolang het project loopt zoals het zou moeten, maar zodra het tegen zit en er daadwerkelijk managementskills nodig zijn, vallen een hoop van die mensen door de mand. De manage-kant op gaan zou een bewuste keus moeten zijn, als het je ligt of als je de vaardigheden ervoor hebt. Maar geen vangnet voor als je het vanuit de inhoud niet meer kunt bijbenen.

Herkenbaar, ik geef leiding aan 6 jonge honden in analytics, en gelukkig is er ook nog tijd om zelf wat analyses te doen of processen/data producten te bouwen, maar het managen is echt vallen en opstaan, ook omdat het een Amerikaanse multinational is. Het gaat hele periodes goed met weinig stress en dan ineens gooien ze de hele organisatie om met nieuwe managers en doelstellingen en ben je je hele stabiele ondergrond kwijt en moet alles anders. Dat is als manager maar ook als medewerker enorm uitdagend en stressvol, hierdoor is het verloop ook behoorlijk wat het nog wat uitdagender maakt. Dus even manager worden als het inhoudelijk niet meer zo lukt is een zware onderschatting van het managen. Er zullen genoeg situatie en mensen zijn die er geen moeite mee hebben, maar het is zeker geen walk in the park. Ik verlang nog vaak genoeg terug naar mijn oude rol en die beperkte verantwoordelijkheid.

[Tommie12]

TheDeuce schreef op vrijdag 26 juni 2020 @ 22:03:
[...]


Blijven je uitgaven beperkt tot €1000 per maand, en/of houd je rekening met groei van je inleg tot aan FO? Ik leg zelf eenzelfde bedrag maandelijks opzij, maar zo heb ik er nog nooit naar gekeken Mijn maandelijkse kosten zijn overigens ook nog wel fors > €1000.

Nee, maar elke maand die ik werk brengt me sowieso een maand korter bij uitstap. Ik zou de periode tot 65 al kunnen overbruggen, en nadien denk ik toe te komen met 1000€ bovenop mijn wettelijk pensioen.

Daarenboven, er wordt een kleine 900€ bijgestort per maand in mijn extralegale pensioenverzekering, dus dat loopt ook rustig op.

[Wozmro]

Leuk om die verschillende werkrollen te lezen.

Manager zou niets voor mij zijn. Daarvoor ben ik teveel op mezelf.

Wel als Service-Engineer ergens toekomen in een vreemd land om machines te plaatsen en daarvoor verschillende lokale mensen moeten aansturen; monteurs, loodgieter, elektricien,...
Maar dat is heel korte termijn, dan speelt de emotionele rol van een leidinggevende minder een rol, denk ik. Het is meer doorduwen tot de job geklaard is.

Momenteel werk ik als inspecteur bij een keuringsorganisme. Dan kom je toe bij een klant, doe je een controle en het is alles of niets. Duimpje omhoog of duimpje omlaag, best wel een conflictmodel bij momenten. Sommige klanten nemen het heel persoonlijk op als je moet afkeuren. Gelukkig zeggen de meeste: ok, we lossen het op en bellen dan voor een nieuwe afspraak.

Voor de rest ben ik zeker niet iemand die kiest voor 1 lange carrière in een zelfde job bij eenzelfde bedrijf.
Daarvoor heb ik veel te veel behoefte aan afwisseling.
Mijn interesse in FO zal daar ook wel een rol in spelen.

[assje]

Torgo schreef op vrijdag 26 juni 2020 @ 21:56:

Misschien is hij is group product manager of de CTO 🙂. @assje Zitten we een beetje in de goede richting? 😂

Nee geheel niet Mijn voorbeeld over de engineer was ook enigzins hypotetisch eerlijk gezegd, het is niet zo zwart-wit als doorgegroeid zijn naar manager over de werkzaamheden die ik eerst zelf deed. Ik ben van origine werktuigbouwer en dus gestart als engineer. Bij mijn eerste werkgever via werkplaatschef doorgegroeid naar afdelingsmanager. Daarna bij een andere werkgever als plant manager/operations manager verantoordelijk voor een fabriek met ca. 50FTE (iets compleet anders dus).

Wat ik leuk vind aan dit werk is vooral het maken van beslissingen, nadenkenk over strategie, doen van analyses en organiseren van data en processen. Wat erbij hoort maar meer energie kost is het werken met mensen .

Dat is ook een deel van de achtergrond achter mijn overstap qua werk. Bij mijn huidige werkgever ben ik verantwoordelijk voor een groot laagopgeleid team, dat kost mij soms veel energie/moeite. Bij de nieuwe werkgever zal het team iets kleiner zijn maar is er meer technologische complexiteit en een hoger gekwalificeerd team (hoop ik in ieder geval )

Meer uitdaging om mezelf te moeten bewijzen in zo'n omgeving maar mogelijk geeft het voor mij meer voldoening.

[RichieB]

Rubbergrover1 schreef op zaterdag 27 juni 2020 @ 07:20:
[...]

Oei, nu kom je toch op een hellend vlak. Manager is namelijk een heel soort werk dan inhoudelijk werk. En als je goed bent in het een, betekent dat zeker niet altijd dat je ook goed bent in het ander.
[...]

Helemaal mee eens. Helaas is het in Nederland vaak het enige carrièrepad dat een organisatie biedt. Dat geeft soms hele slechte, onkundige en ongelukkige managers.

Maar ik ben er van overtuigd dat iedereen het managen kan leren. Het zal de een beter liggen dan de ander en natuurlijk zijn er goede en slecht managers. Maar midden management is in de basis een eenvoudige trucje waar je veel cursussen voor kan volgen om het onder de knie te krijgen. Inhoudelijk/technische kennis en ervaring daarentegen is veel moeilijker aan te leren. Daar moet je echt aanleg, inzicht, kennis en kunde voor meebrengen. Op de mensen die daar goed in zijn moet je als organisatie veel zuiniger zijn dan op een manager, ook al is die nog zo goed.

[Rubbergrover1]

Volgens mij zouden anderen het precies andersom zeggen. Management is namelijk net zo min één universeel trucje als de inhoudelijke/technische rollen. Misschien zegt jouw opmerking dus meer over de beroerde manier hoe men in Nederland (of bij jouw werkgever) over managementfuncties denkt dan over goed management. Ook een goede manager is voor een onderneming goud waard en daar zou de onderneming net zo zuinig op moeten zijn.

[ Voor 15% gewijzigd door Rubbergrover1 op 27-06-2020 18:53 ]

[Tommie12]

Wat jullie beschrijven is allebei juist. Een manager dient zijn team te waarderen, en moet er zelf voor zorgen dat zijn team hem/haar aanvaardt.
Dat een manager of teamleider andere vaardigheden nodig heeft is zeker waar. EQ wordt dan een stuk belangrijker dan de pure vakkennis. Maar een goede manager weet wel waar de vakkennis zit, en apprecieert dat.
Als teamleider ben je ook een stukje buffer tussen het hogere managment en het team, en moet je de doelstellingen van het bedrijf kunnen vertalen naar jouw deelgebied.

[RichieB]

Rubbergrover1 schreef op zaterdag 27 juni 2020 @ 18:50:
[...]
Ook een goede manager is voor een onderneming goud waard en daar zou de onderneming net zo zuinig op moeten zijn.

Een manager kan alleen goud waard zijn bij gratie van de werknemers. Uiteraard heeft hij/zij daar ook zelf een grote invloed op, maar zonder hun medewerking komt ie nergens. Inhoudelijke medewerkers kunnen prima goud waard zijn zonder of ondanks hun manager. Dat is IMHO het verschil.

[assje]

RichieB schreef op zaterdag 27 juni 2020 @ 21:10:
Een manager kan alleen goud waard zijn bij gratie van de werknemers. Uiteraard heeft hij/zij daar ook zelf een grote invloed op, maar zonder hun medewerking komt ie nergens. Inhoudelijke medewerkers kunnen prima goud waard zijn zonder of ondanks hun manager. Dat is IMHO het verschil.

Dit wordt natuurlijk een off topic discussie maar wat mij betreft is dit simpelweg pertinente onzin. Onze kapitalistische vrije markt is echt nog wel efficient genoeg om te zorgen dat er geen managers zouden zijn als die overbodig zouden zijn.

[Torgo]

RichieB schreef op zaterdag 27 juni 2020 @ 21:10:
[...]

Een manager kan alleen goud waard zijn bij gratie van de werknemers. Uiteraard heeft hij/zij daar ook zelf een grote invloed op, maar zonder hun medewerking komt ie nergens. Inhoudelijke medewerkers kunnen prima goud waard zijn zonder of ondanks hun manager. Dat is IMHO het verschil.

Na je laatste vier posts kom ik tot de conclusie dat ik blij ben dat ik niet jouw manager ben 😂😅

[Magpie]

Toch zit er IMHO een kern van waarheid in de posts van @RichieB Een manager is wat mij betreft ondersteunend aan zijn of haar team. En dat is nou juist wat ik in mijn opdrachten niet altijd zie. De medewerkers moeten kunnen floreren doordat de manager dat soms gezien en soms ongezien faciliteert. Dat vergt echt een bepaalde mindset van een manager. En gek genoeg, ook juist op de hogere niveaus, als manager van de managers zeg maar. Daar zie ik regelmatig een patroon ontstaan van een bubble op zichzelf, min of meer losgezongen van de werkvloer waar het gebeurt. Sorry, wat los van FO.

[Rubbergrover1]

RichieB schreef op zaterdag 27 juni 2020 @ 21:10:
[...]

Een manager kan alleen goud waard zijn bij gratie van de werknemers. Uiteraard heeft hij/zij daar ook zelf een grote invloed op, maar zonder hun medewerking komt ie nergens. Inhoudelijke medewerkers kunnen prima goud waard zijn zonder of ondanks hun manager. Dat is IMHO het verschil.

Een goede manager kan ervoor zorgen dat de medewerkers beter tot hun recht komen en andersom kan een slechte manager ervoor zorgen dat een team niets presteert. Beetje als met een coach bij een voetbalteam. Sommige coaches kunnen een team zonder sterspelers toch tot grote hoogte brengen, terwijl andere coaches met elf gouden spelers toch maar middelmatige prestaties neerzetten. (Of beetje flauw, als je een team met 11 gouden spitsen hebt, dan denk ik niet dat dat team zo snel kampioen wordt.)

En om in die analogie te blijven, iemand die fantastisch in de techniek is, kan helemaal door de mand vallen als coach/manager (bv Maradona), iemand die het technisch niet ver schopt kan juist een heel goede coach zijn en daar goud waard zijn (bv Foppe de Haan) een dan heb je nog de de Cruijffs en Guardiola's, die zowel in de techniek goed zijn en later doorgroeien en ook als
manager/coach succesvol zijn.

Maar je kunt er dus niet zomaar vanuit gaan dat als je in de techniek door de jonge honden wordt voorbijgestreefd, je altijd nog wel succesvol als manager aan de slag kunt. Dat is gewoon een ander vak. En om nog meer in het FO topic te blijven, kun je er met voor zorgen dat je als 'speler' je kostje wel binnen hebt, zodat je na je actieve carrière in de techniek niet voor het geld moet gaan managen. Want het is moeilijk van tevoren te zeggen of je daarin ook succesvol zult zijn. Zowel wat betreft de prestaties als wat betreft levensgeluk en werkplezier.

[ Voor 10% gewijzigd door Rubbergrover1 op 28-06-2020 06:20 ]

[Metro2002]

ScoTtix schreef op woensdag 24 juni 2020 @ 19:07:
[...]


Al eerder hier genoemd, maar zolang de rente laag blijft gaat dit gewoon door, en de vraag is hoe groot het probleem is. Ja mensen krijgen niet de woning die ze willen en zullen soms voor een goedkoper alternatief moeten gaan, maar door de regels die we hebben zie ik niet snel hoe dit financieel negatief uitpakt voor een huishouden. Neem een stel met 40k per jaar per persoon aan loon, kunnen een max hypotheek nemen van 360k. Deze zetten ze vast voor 20 jaar tegen 1.5% wat een maandlast van 450 euro aan rente. Dan moet je het wel gek maken wil je niet ruim kunnen leven, en zeker met een FO mindset is een goede saving rate mogelijk

Dat neemt niet weg dat ik vind dat er een probleem is op de woningmarkt, want wat kan je nu voor die 360k nu kopen als een stel met een prima salaris... Maar de regels zorgen ervoor dat ze niet een lening van 500k kunnen krijgen, dus dat drijfzand vind ik wel meevallen...

Dit is natuurlijk een bijzonder voorbeeld. Dat je op 2 keer bovenmodale inkomens nog net een huis kan kopen als je maximaal leent geeft eigenlijk al aan dat prijzen te hoog zijn. Er hoeft er maar 1 zijn baan kwijt te raken en je hebt een probleem. Los daarvan betaal je er maand geen 450 euro maar 1260 euro, of je moet aflossingsvrij nemen.

Maar los van de huizenmarkt worden ook de boodschappen steeds duurder, energie is fors gestegen, Internet aansluiting, gemeentelijke belastingen etc. De inflatie doet zijn werk overal. Dat je daar met 2 keer bovenmodale nog niet veel van merkt betekent niet dat alles daaronder het niet wel merkt

[Rubbergrover1]

Maar je kunt je ook afvragen of de 'mindset' van 30 jaar betalen en daarna levenslang 'gratis' wonen eigenlijk niet heel raar is. Vanuit FO-perspectief is het natuurlijk wel een prima uitgangspunt, omdat je als FO-er sowieso een groot deel van je inkomen al wil 'sparen'. En tijdens je FO-fase waarschijnlijk ook blij bent met lagere lasten. Maar voor 'normale' mensen is het eigenlijk best raar dat je huis een bepaald bedrag kost, maar dat 'we' met z'n allen hebben besloten dat iedereen na 30 jaar van die woonlasten af zou moeten zijn. En dat iedereen vanwege die 'collectieve keus' dan maar elke maand drie keer meer moet betalen. Want dát maakt dat je bij financiële tegenvallers al snel in de problemen kunt komen.

[President]

Metro2002 schreef op zondag 28 juni 2020 @ 08:00:
Maar los van de huizenmarkt worden ook de boodschappen steeds duurder, energie is fors gestegen, Internet aansluiting, gemeentelijke belastingen etc. De inflatie doet zijn werk overal. Dat je daar met 2 keer bovenmodale nog niet veel van merkt betekent niet dat alles daaronder het niet wel merkt

Tja, ook de salarissen moeten betaald worden. Ook de producenten van die supermarkt producten hebben steeds hogere personeelskosten, milieu kosten, etc. Die internet aansluiting is duurder geworden, maar ook sneller en betrouwbaarder. En ja: die mensen in de Randstad betalen ook mee aan een internet aansluiting naar een of ander gehucht. En de wegen aanleggen en onderhouden wordt ook steeds duurder, net als dat de zorg steeds beter en uitgebreider wordt.

We verwachten steeds meer 'luxe' vanuit de overheid in de vorm van wegen, openbaar vervoer, financiële ondersteuning voor de armen, zorg voor alle psychische problemen, onderwijs, etc. Het is logisch dat we dan ook steeds meer gaan betalen. Geen idee hoe we daarin een balans moeten gaan vinden hoor!

En tja, het streven naar FO is een egoïstische route. Hoe meer mensen naar FO gaan streven, hoe meer de armen dit zullen gaan merken. Daarna schuift de overheid weer wat knoppen en begint het weer opnieuw :-)

[Metro2002]

President schreef op zondag 28 juni 2020 @ 08:17:
[...]

Tja, ook de salarissen moeten betaald worden. Ook de producenten van die supermarkt producten hebben steeds hogere personeelskosten, milieu kosten, etc. Die internet aansluiting is duurder geworden, maar ook sneller en betrouwbaarder. En ja: die mensen in de Randstad betalen ook mee aan een internet aansluiting naar een of ander gehucht. En de wegen aanleggen en onderhouden wordt ook steeds duurder, net als dat de zorg steeds beter en uitgebreider wordt.

Dat zijn de gevolgen van inflatie, het is een vicieuze circel. Hoe meer geld er in de economie gepompt wordt hoe meer vraag naar producten, hoe schaarser ze worden en hoe duurder alles wordt. De huizenmarkt is daar meestal een eerste kandidaat voor omdat deze voor een groot deel met krediet gefinancieerd wordt en laat dat nu het eerste zijn waarin je die geldtoename het eerste merkt (lage rente, makkelijker krediet krijgen omdat er geld genoeg is vanuit de ECB en banken etc)

We verwachten steeds meer 'luxe' vanuit de overheid in de vorm van wegen, openbaar vervoer, financiële ondersteuning voor de armen, zorg voor alle psychische problemen, onderwijs, etc. Het is logisch dat we dan ook steeds meer gaan betalen. Geen idee hoe we daarin een balans moeten gaan vinden hoor!

Dat is dan weer een heel ander onderwerp, hoe groter de overheid hoe minder eigen verantwoording mensen krijgen en hoe meer mensen naar de overheid gaan kijken voor oplossingen waardoor deze weer nóg groter wordt etc. Uiteindelijk beseffen de meeste mensen geloof ik niet dat een overheid geen waarde toevoegd aan een maatschappij maar alleen maar waarde onttrekt en herverdeeld. Die waarde wordt meestal weggehaald bij het productiefste deel van de samenleving omdat daar eenmaal geld zit. Landen met een gigantische overheid doen het dan ook over het algemeen niet zo goed als landen met een kleinere overheid. En ja ik heb haat grote overheden, sue me

En tja, het streven naar FO is een egoïstische route. Hoe meer mensen naar FO gaan streven, hoe meer de armen dit zullen gaan merken. Daarna schuift de overheid weer wat knoppen en begint het weer opnieuw :-)

FO is in beginsel een egoistische route omdat je het voor jezelf doet maar hoeft voor een maatschappij helemaal geen probleem te zijn. Als je FO wordt omdat je verwacht dat anderen productief blijven (bv doordat je dividendaandelen hebt gekocht of huurpenningen int) dan is dat inderdaad een probleem als iedereen dat zou doen. Leef je echter zuinig en leef je daarna van je stapel bankbiljetten dan is er weinig aan de hand als iedereen dat zou doen.

Rubbergrover1 schreef op zondag 28 juni 2020 @ 08:15:
Maar je kunt je ook afvragen of de 'mindset' van 30 jaar betalen en daarna levenslang 'gratis' wonen eigenlijk niet heel raar is. Vanuit FO-perspectief is het natuurlijk wel een prima uitgangspunt, omdat je als FO-er sowieso een groot deel van je inkomen al wil 'sparen'. En tijdens je FO-fase waarschijnlijk ook blij bent met lagere lasten. Maar voor 'normale' mensen is het eigenlijk best raar dat je huis een bepaald bedrag kost, maar dat 'we' met z'n allen hebben besloten dat iedereen na 30 jaar van die woonlasten af zou moeten zijn. En dat iedereen vanwege die 'collectieve keus' dan maar elke maand drie keer meer moet betalen. Want dát maakt dat je bij financiële tegenvallers al snel in de problemen kunt komen.

Er moet niks natuurlijk, je kunt immers nog altijd een aflossingsvrije hypotheek afsluiten alleen heb je dan geen recht op HRA.
Het probleem is dat 9 vd 10 mensen amper met geld om kunnen gaan en in gigantische problemen komen bij een aflossingsvrije hypotheek als deze afloopt. Dat is in het verleden dan ook de reden geweest dat de regels gewijzigd zijn. Uiteindelijk kost het de maatschappij veel meer als je mensen niet verplicht af te lossen (als je je hypotheekrente aftrek wilt behouden dan).

[Rubbergrover1]

Metro2002 schreef op zondag 28 juni 2020 @ 08:58:
Er moet niks natuurlijk, je kunt immers nog altijd een aflossingsvrije hypotheek afsluiten alleen heb je dan geen recht op HRA.
Het probleem is dat 9 vd 10 mensen amper met geld om kunnen gaan en in gigantische problemen komen bij een aflossingsvrije hypotheek als deze afloopt.

Hoezo 'als deze afloopt'? Daar heb je die mindset weer van "een hypotheek 'moet' na 30 jaar klaar zijn". Mensen zouden helemaal niet in de problemen komen als 1. de hypotheek gewoon 'levenslang' loopt (zoals bij de Rabo aflossingsvrije hypotheek) en 2. je niet voor 100% van de woningwaarde leent.

[Metro2002]

Rubbergrover1 schreef op zondag 28 juni 2020 @ 09:10:
[...]

Hoezo 'als deze afloopt'? Daar heb je die mindset weer van "een hypotheek 'moet' na 30 jaar klaar zijn". Mensen zouden helemaal niet in de problemen komen als 1. de hypotheek gewoon 'levenslang' loopt (zoals bij de Rabo aflossingsvrije hypotheek) en 2. je niet voor 100% van de woningwaarde leent.

Dat noemen we ook wel 'huren'

[Z___Z]

Rubbergrover1 schreef op zondag 28 juni 2020 @ 09:10:
[...]

Hoezo 'als deze afloopt'? Daar heb je die mindset weer van "een hypotheek 'moet' na 30 jaar klaar zijn". Mensen zouden helemaal niet in de problemen komen als 1. de hypotheek gewoon 'levenslang' loopt (zoals bij de Rabo aflossingsvrije hypotheek) en 2. je niet voor 100% van de woningwaarde leent.

Wat denk je dat een huis zou kosten als je niet hoeft af te lossen? Ik denk dat een gemiddeld rijtjeshuis dan nu 500k kost en je in de grote steden geen huizen meer kan vinden onder de 1 miljoen.
Tegen 1% rente is die 1 miljoen voor 10k/jaar bruto te financieren dan. Is voor bijna elk huishouden betaalbaar. Helaas denken de meeste mensen bij zulke grote bedragen alleen aan maandlasten en hebben geen flauw idee hoeveel geld het is.

[Erasmo]

Z___Z schreef op zondag 28 juni 2020 @ 09:36:
[...]

Wat denk je dat een huis zou kosten als je niet hoeft af te lossen? Ik denk dat een gemiddeld rijtjeshuis dan nu 500k kost en je in de grote steden geen huizen meer kan vinden onder de 1 miljoen.
Tegen 1% rente is die 1 miljoen voor 10k/jaar bruto te financieren dan. Is voor bijna elk huishouden betaalbaar. Helaas denken de meeste mensen bij zulke grote bedragen alleen aan maandlasten en hebben geen flauw idee hoeveel geld het is.

Die prijzen zijn flink overdreven. Buiten de grote vier heb je voor 2-3 ton een rijtjeshuis(en meer dan vaak zat onder de 2 ton) en ook in eens stad als Amsterdam rijtjeshuizen van 4-5 ton.

[Rubbergrover1]

Je kunt je ook afvragen of dat een probleem zou zijn... Even in perspectief, als je een half miljoen bij 2% rente in 60 jaar aflost, dan ben je ongeveer driekwart kwijt van wat een sociale huurwoning van 700 euro per maand plus jaarlijks 2,5% huurstijging in 60 jaar zou kosten. Uiteraard heb je bij koop een hoop extra kosten, zodat de totale lasten in die 60 jaar ongeveer gelijk zullen liggen. Maar meer ter indicatie dat zulke bedragen op zich helemaal niet zo gek uit verhouding hoeven te zijn.

Het probleem in deze situatie is dat de huizenprijzen in Nederland zo volatiel zijn en dat je bij deze prijzen een grote zak eigen geld moet inbrengen. Maar het grootste probleem is dus vooral dat die koopprijs van een half miljoen ook wordt teruggerekend naar een schuld van een half miljoen die in 30 jaar afgelost 'moet' zijn. Dán heb je inderdaad dertig jaar lang een heel duur huis.

[Verwijderd]

Metro2002 schreef op zondag 28 juni 2020 @ 08:58:
FO is in beginsel een egoistische route omdat je het voor jezelf doet maar hoeft voor een maatschappij helemaal geen probleem te zijn. Als je FO wordt omdat je verwacht dat anderen productief blijven (bv doordat je dividendaandelen hebt gekocht of huurpenningen int) dan is dat inderdaad een probleem als iedereen dat zou doen. Leef je echter zuinig en leef je daarna van je stapel bankbiljetten dan is er weinig aan de hand als iedereen dat zou doen.

Dat heeft precies hetzelfde effect; jouw bezit is een ander zijn verplichting. Als iedereen van een stapel bankbiljetten leeft, wie bakt dan jouw brood? En wie vult de supermarkt? Als niemand hoeft te / wil werken, wordt arbeid zo schaars dat het beter beloond moet worden. Dan wordt de bakker en de supermarkt (en de rest) dus veel duurder en is je stapel bankbiljetten niet meer toereikend.
Simpel effect van vraag/aanbod en inflatie. Het kan niet zo zijn dat iedereen bezit heeft, terwijl niemand verplichtingen heeft.

[ Voor 4% gewijzigd door Verwijderd op 28-06-2020 09:59 ]

[Z___Z]

Erasmo schreef op zondag 28 juni 2020 @ 09:49:
[...]

Die prijzen zijn flink overdreven. Buiten de grote vier heb je voor 2-3 ton een rijtjeshuis(en meer dan vaak zat onder de 2 ton) en ook in eens stad als Amsterdam rijtjeshuizen van 4-5 ton.

Je leest over mijn 1e zin heen. Als je niet verplicht hoeft af te lossen. Dan gaan mensen dus nog meer lenen, gaan de prijzen omhoog, zonder dat je er meer voor terug krijgt. Dat zijn argumenten om wel verplicht te laten aflossen en de Max LTV te verlagen.

[Tommie12]

Rubbergrover1 schreef op zondag 28 juni 2020 @ 09:10:
[...]

Hoezo 'als deze afloopt'? Daar heb je die mindset weer van "een hypotheek 'moet' na 30 jaar klaar zijn". Mensen zouden helemaal niet in de problemen komen als 1. de hypotheek gewoon 'levenslang' loopt (zoals bij de Rabo aflossingsvrije hypotheek) en 2. je niet voor 100% van de woningwaarde leent.

Het de facto uitschakelen van een aflossingsvrije hypotheek (kennen we in België eigenlijk niet) maakt dat je mensen zowat dwingt om te sparen, en daar heeft de maatschappij ook wat aan. Minder mensen in de bijstand.
Bij heel veel mensen is het gewoon elke maand op....
Als ze dan op pensioen gaan, en het inkomen duikt, dan kunnen ze ineens de huur of rente niet meer betalen.

Beetje meer financiële opvoeding kan helpen, maar staat vrijwel nergens in de leerplannen.

[Torched]

Verwijderd schreef op zondag 28 juni 2020 @ 09:54:
[...]

Dat heeft precies hetzelfde effect; jouw bezit is een ander zijn verplichting. Als iedereen van een stapel bankbiljetten leeft, wie bakt dan jouw brood? En wie vult de supermarkt? Als niemand hoeft te / wil werken, wordt arbeid zo schaars dat het beter beloond moet worden. Dan wordt de bakker en de supermarkt (en de rest) dus veel duurder en is je stapel bankbiljetten niet meer toereikend.
Simpel effect van vraag/aanbod en inflatie. Het kan niet zo zijn dat iedereen bezit heeft, terwijl niemand verplichtingen heeft.

Ik ben zelf van mening dat die ruimte voor niet werkende mensen behoorlijk groot kan zijn hoor. Het gaat er alleen om hoeveel luxe je nodig hebt om te leven.
Als iedereen terug zou stappen naar een dak boven je hoofd, eten genoeg dan is de productie van eten genoeg. Dat het niet zo uitpakt heeft andere redenen maar maakt het niet onmogelijk.

En hoe meer technologie we er tegenaan gooien hoe groter het aantal mensen dat niet werkt in de voedsel industrie wordt en in principe zijn dat de mensen die niet hoeven te werken voor basisbehoeften.

De vraag is alleen of de personen die voor eten zorgen er genoegen mee nemen dat zij moeten werken en anderen niet. Dit soort sociale ongelijkheid zorgt historisch gezien voor rellen en ontwrichting. In theorie zou het kunnen werken, in de praktijk niet.

[Zr40]

Torched schreef op zondag 28 juni 2020 @ 11:04:
[...]

Als iedereen terug zou stappen naar een dak boven je hoofd, eten genoeg dan is de productie van eten genoeg.

Je brengt het wel simpel, maar als je alle luxe wegstreept dan houd je niet alleen de productie van eten over. Ook de daken boven je hoofd moeten gebouwd of onderhouden worden. Net als riolering en waterleiding. Elektriciteit is ook wel nuttig, net als kleding, schoonmaakmiddelen, noem maar op. Beroepen zoals docent, arts, monteur en dergelijke wil je ook behouden, evenals alles wat nodig is om eerdergenoemde zaken mogelijk te maken of te ondersteunen. Zo heb je eigenlijk al de halve economie te pakken.

De vraag is alleen of de personen die voor eten zorgen er genoegen mee nemen dat zij moeten werken en anderen niet. Dit soort sociale ongelijkheid zorgt historisch gezien voor rellen en ontwrichting. In theorie zou het kunnen werken, in de praktijk niet.

In plaats van 'ik werk en jij niet' kan de samenleving ook bewegen richting kortere werkweken. Dat is in het verleden ook al gebeurd - daar komt onze huidige 40 urige werkweek vandaan.

[ Voor 28% gewijzigd door Zr40 op 28-06-2020 11:22 ]

[Wozmro]

Daarom dat mijn interesse in FO meer neigt naar 'wat ik niet nodig heb kan ik ook niet kwijtgeraken'.

Een berg geld in spaargeld en beleggingen heeft ook iets kwetsbaars vind ik.

Ik wil nu niet de prepper uithangen. Maar eens nadenken over de echte basisbehoeften zoals lokale voedselvoorziening en drinkbaar water kan ook geen kwaad denk ik.

[Rubbergrover1]

Tommie12 schreef op zondag 28 juni 2020 @ 10:45:
[...]


Het de facto uitschakelen van een aflossingsvrije hypotheek (kennen we in België eigenlijk niet) maakt dat je mensen zowat dwingt om te sparen, en daar heeft de maatschappij ook wat aan. Minder mensen in de bijstand.
Bij heel veel mensen is het gewoon elke maand op....

Dan heb je dus helemaal niets aan 'spaar'geld dat 'in de stenen' zit. En je hebt er nog minder aan dat je ook bij een daling in inkomen alsnog 'gedwongen' wordt om bovenop je rentelasten nog eens twee keer zo veel geld te 'sparen'. Als je er als maatschappij iets aan 'spaargeld' zou willen hebben, dan zou je in slechte tijden minder moeten kunnen sparen en/of je 'spaargeld' kunnen opnemen.

[RichieB]

Zr40 schreef op zondag 28 juni 2020 @ 11:11:
[...]

In plaats van 'ik werk en jij niet' kan de samenleving ook bewegen richting kortere werkweken. Dat is in het verleden ook al gebeurd - daar komt onze huidige 40 urige werkweek vandaan.

Dat zou inderdaad mooi zijn. Moeten we wel eerst af van de “bullshit jobs”. De theorie is dat als we alleen maar werk zouden doen dat waarde toevoegt aan de maatschappij iedereen met 15 uur per week klaar zou zijn. Maar het creëren van bullshitbanen heeft dat verhinderd.

[assje]

RichieB schreef op zondag 28 juni 2020 @ 12:55:
[...]

Dat zou inderdaad mooi zijn. Moeten we wel eerst af van de “bullshit jobs”. De theorie is dat als we alleen maar werk zouden doen dat waarde toevoegt aan de maatschappij iedereen met 15 uur per week klaar zou zijn. Maar het creëren van bullshitbanen heeft dat verhinderd.

Het is inderdaad wat je zegt, een theorie. Persoonlijk denk ik dat dit nauwelijks relevant is, we hebben simpelweg veel meer consumptie en producten.

[Verwijderd]

De massa werkt (klaarblijkelijk) liever 40u per week om verre vakanties, nieuwe elektronica, moderne auto's en elektrische bakfietsen te kunnen bekostigen dan 15u met een levensstandaard van 1970.
Voor wie dat laatste wil maakt de rest het wel lastiger omdat 15u per week werken amper kan (meestal relatief eenvoudig en matig betaald werk) en je voor bijvoorbeeld huisvesting concurrentie hebt van iedereen die wel full time werkt.

[rube]

En omdat 15 uur werken 40 jaar lang werken niet zo goed gaat (met goedbetaalde baan), kun je (beter) 15 jaar 40 uur werken en dan FO zijn op 1970(+) standaard niveau.

[Zr40]

En natuurlijk is 15 uur niet het enige alternatief voor 40 uur. Je ziet het nu al voorzichtig gebeuren; sommige bedrijven die met een standaard 38 of 36 urige werkweek werken, of werknemers die kiezen voor 4 werkdagen per week.

Voor de samenleving als geheel zie ik 32 uur nog wel standaard worden. Eventueel gecombineerd met een spreiding van werkdagen over de gehele week ten behoeve van verkeersdrukte (zodat je niet specifieke dagen in de week hebt waar de meesten wel of juist niet werken).

[ Voor 7% gewijzigd door Zr40 op 28-06-2020 15:45 ]

[Tommie12]

Rubbergrover1 schreef op zondag 28 juni 2020 @ 11:37:
[...]

Dan heb je dus helemaal niets aan 'spaar'geld dat 'in de stenen' zit. En je hebt er nog minder aan dat je ook bij een daling in inkomen alsnog 'gedwongen' wordt om bovenop je rentelasten nog eens twee keer zo veel geld te 'sparen'. Als je er als maatschappij iets aan 'spaargeld' zou willen hebben, dan zou je in slechte tijden minder moeten kunnen sparen en/of je 'spaargeld' kunnen opnemen.

Zodra je huis afbetaald is, levert het je sowieso de besparing aan huur op.
Als je als arbeider op 65 op pensioen gaat met een maandinkomen van 1700€, en je moet dan nog huur betalen, dan loop je niet ver. En als je naar een zorgtehuis moet kan het huurinkomen dan een aanvulling zijn om dat verblijf te betalen.

Bovendien, je afbetaling blijft gedurende 20-30 jaar constant in centen, maar vermindert in waarde, je schuld smelt rustig weg. Een eigen huis vind ik nog steeds een eerste goede peiler om FO te zijn. Huur wordt elk jaar geindexeerd...

[Tommie12]

Verwijderd schreef op zondag 28 juni 2020 @ 14:38:
De massa werkt (klaarblijkelijk) liever 40u per week om verre vakanties, nieuwe elektronica, moderne auto's en elektrische bakfietsen te kunnen bekostigen dan 15u met een levensstandaard van 1970.
Voor wie dat laatste wil maakt de rest het wel lastiger omdat 15u per week werken amper kan (meestal relatief eenvoudig en matig betaald werk) en je voor bijvoorbeeld huisvesting concurrentie hebt van iedereen die wel full time werkt.

Je vergeet wel een paar dingen.
Gezondheidszorg en ouderenzorg is nu enorm veel beter dan in 1970, en onze huizen zijn een pak beter dan die slecht geisoleerde tochtige woningen van toen. Dat kost geld, en daar moet ook voor gewerkt worden.
Anderzijds, als iedereen 15 uur werkt, dan kan je ook meer zelf doen (voor je ouders zorgen als die hulpbehoevend zijn, zelf je huis bouwen en verbouwen, groenten kweken,...). Alleen maken we dikwijls andere keuzes.

[JURIST]

@vergelijking 1970:
Andere vormen van welvaart zoals inderdaad gezondheidszorg, onderwijs, woonruimte, luchtkwaliteit zijn sindsdien inderdaad flink verbeterd.
Wat betreft financiële welvaart: economische groei = bevolkingsgroei + productiviteitsgroei + X-factor. De bevolking is de afgelopen decennia ook fors gegroeid, dus vooruitgang per capita is vooral relevant. Als je kijkt naar reëel inkomen op gezinsniveau bij een modaal of minimuminkomen en dan betekent 15 uur werken veelal een forse terugval die niet opgevangen kan worden.
De massa (modaal- en minimuminkomen) heeft reëel gezien helemaal niet zo enorm veel meer te besteden als toen, wat je wel zag is dat partners veel meer zijn gaan werken en gezinnen kleiner zijn. Minder werken is als ik om me heen kijk vooral weggelegd voor hoger opgeleiden met hogere inkomens en dat is nog niet de meerderheid.
Als iedereen alles zelf gaat doen kunnen we allemaal minder gaan werken, maar - het is tegen de principes van ERE in het kader van FO in - arbeidsverdeling, specialisatie en uitbesteding werken productiviteitsverhogend en vergroten dus de welvaart van het collectief (hoe dat vervolgens verdeeld wordt, is een tweede)

[ Voor 3% gewijzigd door JURIST op 28-06-2020 18:21 ]

[Motions]

Verwijderd schreef op zondag 28 juni 2020 @ 14:38:
De massa werkt (klaarblijkelijk) liever 40u per week om verre vakanties, nieuwe elektronica, moderne auto's en elektrische bakfietsen te kunnen bekostigen dan 15u met een levensstandaard van 1970.
Voor wie dat laatste wil maakt de rest het wel lastiger omdat 15u per week werken amper kan (meestal relatief eenvoudig en matig betaald werk) en je voor bijvoorbeeld huisvesting concurrentie hebt van iedereen die wel full time werkt.

Ik denk dat je een heel scheef beeld hebt van waar de meeste mensen die nu 40uur per week werken hun geld aan besteden. Je maakt de gebruikelijke fout om te denken dat technologische vooruitgang gelijk staat aan levenskwaliteit/levensstandaard. Altijd grappig om te zien dat er ouderen zijn die een flatscreen TV nog altijd als 'luxe' zien, terwijl je die dingen tegenwoordig gratis op marktplaats af kunt halen. Hoe fijn moet het zijn om zo goedkoop in 'luxe' te kunnen leven.

We zijn over de laatste 40 jaar juist relatief armer geworden waarbij een steeds groter deel van ons loon naar noodzakelijke kosten gaat als transport, wonen, eten, ziektekosten. Terwijl daar geen kwaliteitsverbetering te vinden is, buiten wat technologische ontwikkelingen om.

Heel leuk dat een huis nu veel beter geïsoleerd is waardoor je maar de helft van de hoeveelheid aardgas nodig hebt voor verwarming. Maar tegelijkertijd is gas 2 keer zo duur geworden. Sigaar uit eigen doos waar je netto niks mee opschiet.

'De massa' werkt 40u per week om rond te komen, niet om overbodige troep aan te schaffen.

[ Voor 14% gewijzigd door Motions op 28-06-2020 17:09 ]

[Botanical]

Motions schreef op zondag 28 juni 2020 @ 17:08:
[...]
We zijn over de laatste 40 jaar juist relatief armer geworden waarbij een steeds groter deel van ons loon naar noodzakelijke kosten gaat als transport, wonen, eten, ziektekosten. Terwijl daar geen kwaliteitsverbetering te vinden is, buiten wat technologische ontwikkelingen om.

Dus volgens deze redenering is het alleen mogelijk om als maatschappij (relatief) rijker te worden als wij een groter percentage van ons inkomen aan niet-noodzakelijke zaken kunnen (om maar te spreken van zullen) uitgeven. Excuses, maar ik vind het moeilijk om mijzelf hierin te vinden. Dat er "geen kwaliteitsverbetering is geboekt" is naar mijn mening ook incorrect De mate (en vooral snelheid), daar valt wat mij betreft wel een debat over te voeren; maar ik heb het gevoel dat het het uitloopt in een welles-nietes discussie.

Wat enkele wellicht over het hoofd zien is dat de economie ook globaler is geworden. En dit heeft wel degelijk impact op onze 'welvaart'. Zelfs met alle technologische ontwikkelingen in de afgelopen decennia kunnen we een stoel (of een ander typisch product/dienst welke je meeneemt in de consumentenprijsindex) veel efficiënter produceren; maar dat betekent niet dat de prijs automatisch lager is. Als er andere (internationale bijv. Chinese) agenten nu ook zijn geïnteresseerd in het hout, de schroeven of de stoel zelf heeft dit wel degelijk invloed op de kostprijs. Afgelopen decennia zijn er enorm veel mensen uit armoede ontsnapt en hebben we een enorme toestroom gezien in de middenklassen. Deze mensen willen ook een stukje vlees op hun bord en eens per jaar op vakantie.

Ik wil de situatie niet bagatelliseren.En ook ik zie dat het gros van de mensen om mij heen, en vooral degene die niet hoogopgeleid zijn, nog steeds hard moeten werken om hunzelf in hun "noodzakelijke kosten" te kunnen dekken. Maar behalve het erkennen; hoe kunnen wij hier in vooruitkomen?

[HereIsTom]

Motions schreef op zondag 28 juni 2020 @ 17:08:
[...]

Ik denk dat je een heel scheef beeld hebt van waar de meeste mensen die nu 40uur per week werken hun geld aan besteden. Je maakt de gebruikelijke fout om te denken dat technologische vooruitgang gelijk staat aan levenskwaliteit/levensstandaard. Altijd grappig om te zien dat er ouderen zijn die een flatscreen TV nog altijd als 'luxe' zien, terwijl je die dingen tegenwoordig gratis op marktplaats af kunt halen. Hoe fijn moet het zijn om zo goedkoop in 'luxe' te kunnen leven.

We zijn over de laatste 40 jaar juist relatief armer geworden waarbij een steeds groter deel van ons loon naar noodzakelijke kosten gaat als transport, wonen, eten, ziektekosten. Terwijl daar geen kwaliteitsverbetering te vinden is, buiten wat technologische ontwikkelingen om.

Heel leuk dat een huis nu veel beter geïsoleerd is waardoor je maar de helft van de hoeveelheid aardgas nodig hebt voor verwarming. Maar tegelijkertijd is gas 2 keer zo duur geworden. Sigaar uit eigen doos waar je netto niks mee opschiet.

'De massa' werkt 40u per week om rond te komen, niet om overbodige troep aan te schaffen.

Ook weer overdreven, de meeste mensen leven naar hun inkomen, alles wat erin komt gaat er ook weer uit.
Geld moet rollen en je leeft maar één keer is de mentaliteit van de meeste mensen.
Tegenwoordig moeten starters ook meteen hun ‘droomhuis’ hebben met een maximale hypotheek i.p.v. eerst sparen en rustig opbouwen.
Het is niet voor niks dat meer dan de helft geen spaargeld of goede buffer heeft.

[Insert12]

HereIsTom schreef op zondag 28 juni 2020 @ 17:56:
[...]

Ook weer overdreven, de meeste mensen leven naar hun inkomen, alles wat erin komt gaat er ook weer uit.
Geld moet rollen en je leeft maar één keer is de mentaliteit van de meeste mensen.
Tegenwoordig moeten starters ook meteen hun ‘droomhuis’ hebben met een maximale hypotheek i.p.v. eerst sparen en rustig opbouwen.
Het is niet voor niks dat meer dan de helft geen spaargeld of goede buffer heeft.

Zelfs dan is het niet makkelijk voor de gemiddelde Nederlander. Een huis kopen is voor veel starters zowat onmogelijk geworden, het verschil in maximale leencapaciteit en de prijs van een koophuis is de laatste jaren enorm geworden. Er valt niet meer tegenaan te sparen.

Voorbeeldje: in 2017 heb ik m'n eerste woning gekocht voor €170K met een hypotheek van 156K. Zelf het restbedrag bijgelegd, kosten koper betaald en inrichting gekocht. Laatst is een makelaar langs geweest voor een waardebepaling en die kwam uit op een prijs van €212K. Mocht ik het huis nu willen kopen, dan heb ik alsnog m'n volledige leencapaciteit nodig, ondanks dat ik in 2,5 jaar tijd €1100 bruto meer per maand ben gaan verdienen.

Alsnog heb ik niet het idee dat veel mensen alles maar over de balk smijten, het runnen van een huishouden kost tegenwoordig gewoon heel veel geld. Als je een beetje normaal doet met 2 personen dan ga je al zo richting €1500 tot €1800 aan maandelijkse kosten (incl. boodschappen, vervoer etc.). En dan doe je nog niet eens heel gek.

[Rubbergrover1]

Tommie12 schreef op zondag 28 juni 2020 @ 16:14:
[...]


Zodra je huis afbetaald is, levert het je sowieso de besparing aan huur op.
Als je als arbeider op 65 op pensioen gaat met een maandinkomen van 1700€, en je moet dan nog huur betalen, dan loop je niet ver. En als je naar een zorgtehuis moet kan het huurinkomen dan een aanvulling zijn om dat verblijf te betalen.

Bovendien, je afbetaling blijft gedurende 20-30 jaar constant in centen, maar vermindert in waarde, je schuld smelt rustig weg. Een eigen huis vind ik nog steeds een eerste goede peiler om FO te zijn. Huur wordt elk jaar geindexeerd...

Uiteraard. Ik vind een koopwoning ook zeker een goede investering. En ik wil zelf ook graag zo snel mogelijk van die schuld af zijn

Maar waarover ik wel een knuppel in het hoenderhok wil gooien is die de impliciete en soms expliciete standaard van 30 jaar 'krom liggen' om vervolgens de rest van je leven 'lastenvrij' te zijn. Die blijkbaar voor iedereen zou moeten gelden. Is het eigenlijk wel zo logisch om die lasten bij 'in 30 jaar lastenvrij zijn' als standaard voor de maximale leencapaciteit te nemen? Is het eigenlijk niet heel raar dat 'we' dat als de standaard verheffen?

[x37]

Welvaarts groei... Ik ben begin 30, maar ik zie al een werkelijk enorme welvaartsgroei in mijn leven. Vroeger gingen we wel eens naar Eindhoven, naar het golfslagbad voor een feetsje ofzo. Dan was je een uur onderweg over de provinciale hobbelweg (van van die betonplaten gemaakt) door allerlei dorpjes met verkeerslichten en een brug die soms open stond. Tegenwoordig ligt daar een snelweg met zijde glad asfalt en knooppunten met complexe fly-overs voor maximale doorstroom. We gingen soms ook naar familie in de randstad. Over een 2-baans A2. Dat zijn er nu vier, met overal digitale matrixborden en doorstroom regeling. Oja de stukken van die provinciale weg die er nog zijn, zijn nu ook zijde glad asfalt, met turbo rotondes en tunnels voor de fietsers zodat die maximaal veilig aan de andere kant kunnen komen. Die weg is nu ook voorzien van vangrail, zodat een eventuele dronken automobilist niet meer tegen een boom aan kan rijden. Niet van de lelijke stalen vangrails, die na kan gaan roesten, maar houten railings, want dat pas beter in het landschap. De hoeveelheid en kwaliteit van de infrastructuur in ons land is zo gigantisch toegenomen in de jaren. Allemaal fantastische vooruitgang!

We gingen ook wel eens op bezoek bij iemand in het ziekenhuis. Die lag op een zaaltje met 6 of 8 bedden. Tegenwoordig staat daar een groot nieuw ziekenhuis. Heel modern, met heel veel privé kamers of hooguit 2 patienten per kamer. Boven ieder bed een infotainmentsysteem waarmee je 3x per dag à la carte eten kunt bestellen bij de professionele cateraar. Geweldige vooruitgang dat we zo goed voor onze zieken zorgen.

Wij hadden wel kabel-tv, maar genoeg van mijn vriendjes niet. Dat was overbodige luxe. En dat waren ook gewoon 2-verdiener huishoudens. Sowieso kende ik ook niemand die met het vliegtuig op vakantie ging.

Als ik terugdenk, dan hadden we amper 25 jaar geleden zóveel minder luxe dat ik niet anders kan dan iedere dag versteld staan van de fantastische welvaart waarin we leven. Dat is niet om te zeggen dat we het toen slecht hadden. In tegendeel; ik heb een fantastische jeugd gehad, daar heb je al die luxe helemaal niet voor nodig.

[Wozmro]

Je hebt gelijk @x37 .

Mijn probleem: ik heb eigenlijk geen zin om extra te werken voor luxe.
Ik ben al heel tevreden met wat de gemiddelde mens als basis beschouwd.

Ik vind het spijtig dat het zo moeilijk is om te werken ifv je eigen behoeften.

In Nederland is het op dat vlak beter gesteld denk ik. Maar in België is er toch nog de impliciete verwachting dat je full-time werkt (liefst flexibel en met een tandje bij indien nodig) als je een man bent tussen de 20 en pakweg 55 jaar.

[R.van.M]

Motions schreef op zondag 28 juni 2020 @ 17:08:
[...]

Ik denk dat je een heel scheef beeld hebt van waar de meeste mensen die nu 40uur per week werken hun geld aan besteden. Je maakt de gebruikelijke fout om te denken dat technologische vooruitgang gelijk staat aan levenskwaliteit/levensstandaard. Altijd grappig om te zien dat er ouderen zijn die een flatscreen TV nog altijd als 'luxe' zien, terwijl je die dingen tegenwoordig gratis op marktplaats af kunt halen. Hoe fijn moet het zijn om zo goedkoop in 'luxe' te kunnen leven.

We zijn over de laatste 40 jaar juist relatief armer geworden waarbij een steeds groter deel van ons loon naar noodzakelijke kosten gaat als transport, wonen, eten, ziektekosten. Terwijl daar geen kwaliteitsverbetering te vinden is, buiten wat technologische ontwikkelingen om.

Heel leuk dat een huis nu veel beter geïsoleerd is waardoor je maar de helft van de hoeveelheid aardgas nodig hebt voor verwarming. Maar tegelijkertijd is gas 2 keer zo duur geworden. Sigaar uit eigen doos waar je netto niks mee opschiet.

'De massa' werkt 40u per week om rond te komen, niet om overbodige troep aan te schaffen.

\

Wellicht dat het in de laatste 10-20 jaar gestagneerd is maar de opgaande lijn per generatie is nog zeer zichtbaar. Mijn moeder had niet eens haar eigen bed, dit moest ze delen met haar zusje. De generatie erna moest de kamer delen en tegenwoordig heeft vrijwel elk kind een eigen kamer.

We zijn geneigd om het verleden altijd rooskleurig te herinneren, maar geloof me dat de afgelopen 50 jaar er enorme vooruitgang is geboekt op het gebied van welvaart, ook qua werkdruk.

[TmZ]

Motions schreef op zondag 28 juni 2020 @ 17:08:
[...]

Ik denk dat je een heel scheef beeld hebt van waar de meeste mensen die nu 40uur per week werken hun geld aan besteden. Je maakt de gebruikelijke fout om te denken dat technologische vooruitgang gelijk staat aan levenskwaliteit/levensstandaard. Altijd grappig om te zien dat er ouderen zijn die een flatscreen TV nog altijd als 'luxe' zien, terwijl je die dingen tegenwoordig gratis op marktplaats af kunt halen. Hoe fijn moet het zijn om zo goedkoop in 'luxe' te kunnen leven.

We zijn over de laatste 40 jaar juist relatief armer geworden waarbij een steeds groter deel van ons loon naar noodzakelijke kosten gaat als transport, wonen, eten, ziektekosten. Terwijl daar geen kwaliteitsverbetering te vinden is, buiten wat technologische ontwikkelingen om.

Heel leuk dat een huis nu veel beter geïsoleerd is waardoor je maar de helft van de hoeveelheid aardgas nodig hebt voor verwarming. Maar tegelijkertijd is gas 2 keer zo duur geworden. Sigaar uit eigen doos waar je netto niks mee opschiet.

'De massa' werkt 40u per week om rond te komen, niet om overbodige troep aan te schaffen.

Ik ben het hier echt helemaal niet mee eens. Als je terugdenkt wat er 20 jaar geleden in de supermarkt te koop was (laat staan 40 jaar geleden) en wat je nu allemaal kan kopen. Mijn ouders aten thuis elke week hetzelfde.

Slecht geïsoleerde huizen zijn/waren moeilijker op een prettige temperatuur te houden en hadden veel last van schimmel, goedkoop aardgas of niet. De mogelijkheden in de medische sector van 40 jaar geleden (al iets stoms al het gebit van mijn ouders...), het niveau (comfort, veiligheid) van de auto's waar we nu in rijden. Dat is allemaal zoveel beter. Dan heb je het niet eens over "wat technologische ontwikkelingen" zoals internet, TV aanbod, smartphones, etc. etc.

Mijn levensstandaard is op zoveel vlakken beter als die van mijn ouders. Het enige waar ik het minder zie worden is de continu toenemende drukte (op alle vlakken) en daarbij horende ellende als files, overspannen huizenmarkt etc.

[TucanoItaly]

Rubbergrover1 schreef op zondag 28 juni 2020 @ 18:27:
Is het eigenlijk wel zo logisch om die lasten bij 'in 30 jaar lastenvrij zijn' als standaard voor de maximale leencapaciteit te nemen? Is het eigenlijk niet heel raar dat 'we' dat als de standaard verheffen?

Maar wat zou jij logischer vinden? Langere looptijd? Of grotere leencapaciteit?

[Tommie12]

Wozmro schreef op zondag 28 juni 2020 @ 20:00:
Je hebt gelijk @x37 .

Mijn probleem: ik heb eigenlijk geen zin om extra te werken voor luxe.
Ik ben al heel tevreden met wat de gemiddelde mens als basis beschouwd.

Ik vind het spijtig dat het zo moeilijk is om te werken ifv je eigen behoeften.

In Nederland is het op dat vlak beter gesteld denk ik. Maar in België is er toch nog de impliciete verwachting dat je full-time werkt (liefst flexibel en met een tandje bij indien nodig) als je een man bent tussen de 20 en pakweg 55 jaar.

Klopt, maar bekijk het eens van de andere kant. Een werkgever heeft dikwijls liever 10 mensen voltijds ipv 20 deeltijdsen. 20 mensen leiden, opleiden, aanwerven, evalueren.... kost ook tijd en geld.

En de vraag is altijd wat jij als basis ziet, en wat is luxe.
Het ligt in de aard van de mens om steeds wat vooruitgang te boeken. Je volgende GSM moet net iets beter zijn dan de vorige. Je verhuist niet naar een slechtere woning etc etc.
Een stap terug voelt snel aan als een achteruitgang.

En maatschappelijk hebben we ook groei nodig om bv de verbetering van de gezondheidszorg te betalen. Denk maar aan de aanpak van Corona nu, waar er een pak mensen gered zijn op intensieve zorg met zuurstof en beademing. Die was er niet ten tijde van de spaanse griep rond WO1.
En als je bedenkt hoe veel mensen toen basiszorgen en dokter niet konden betalen...

[ybos]

Wozmro schreef op zondag 28 juni 2020 @ 20:00:
Je hebt gelijk @x37 .

Mijn probleem: ik heb eigenlijk geen zin om extra te werken voor luxe.
Ik ben al heel tevreden met wat de gemiddelde mens als basis beschouwd.

Ik vind het spijtig dat het zo moeilijk is om te werken ifv je eigen behoeften.

In Nederland is het op dat vlak beter gesteld denk ik. Maar in België is er toch nog de impliciete verwachting dat je full-time werkt (liefst flexibel en met een tandje bij indien nodig) als je een man bent tussen de 20 en pakweg 55 jaar.

laat ze het lekker bekijken met die verwachting en trek vooral je eigen plan!

[HereIsTom]

Insert12 schreef op zondag 28 juni 2020 @ 18:12:
[...]


Zelfs dan is het niet makkelijk voor de gemiddelde Nederlander. Een huis kopen is voor veel starters zowat onmogelijk geworden, het verschil in maximale leencapaciteit en de prijs van een koophuis is de laatste jaren enorm geworden. Er valt niet meer tegenaan te sparen.

Voorbeeldje: in 2017 heb ik m'n eerste woning gekocht voor €170K met een hypotheek van 156K. Zelf het restbedrag bijgelegd, kosten koper betaald en inrichting gekocht. Laatst is een makelaar langs geweest voor een waardebepaling en die kwam uit op een prijs van €212K. Mocht ik het huis nu willen kopen, dan heb ik alsnog m'n volledige leencapaciteit nodig, ondanks dat ik in 2,5 jaar tijd €1100 bruto meer per maand ben gaan verdienen.

Alsnog heb ik niet het idee dat veel mensen alles maar over de balk smijten, het runnen van een huishouden kost tegenwoordig gewoon heel veel geld. Als je een beetje normaal doet met 2 personen dan ga je al zo richting €1500 tot €1800 aan maandelijkse kosten (incl. boodschappen, vervoer etc.). En dan doe je nog niet eens heel gek.

Toen ik 30 jaar geleden mijn eerste woning kocht was die 200.000 gulden, dezelfde woning is nu 180.000 euro.
Maar toen was de rente ruim 8%, nu is de rente 2% dus de hypotheek lasten waren toen hoger.
Toen verdiende ik 2000 gulden netto en nu 2500 euro

[Rubbergrover1]

Tommie12 schreef op zondag 28 juni 2020 @ 20:57:
[...]


Klopt, maar bekijk het eens van de andere kant. Een werkgever heeft dikwijls liever 10 mensen voltijds ipv 20 deeltijdsen. 20 mensen leiden, opleiden, aanwerven, evalueren.... kost ook tijd en geld.

Bij mijn werk willen ze het liefst dat iedere taak door meerdere mensen kan worden gedaan, zodat taken goed kunnen worden overgenomen bij bv ziekte, vakantie of baanwissel. Dan wil je misschien juist veel verschillende mensen hebben, omdat er niet noodzakelijk genoeg werk te doen is voor allemaal voltijds aanstellingen en te veel taken per persoon misschien ook niet gewenst is.

[Thompson]

HereIsTom schreef op zondag 28 juni 2020 @ 21:20:
[...]

Toen ik 30 jaar geleden mijn eerste woning kocht was die 200.000 gulden, dezelfde woning is nu 180.000 euro.
Maar toen was de rente ruim 8%, nu is de rente 2% dus de hypotheek lasten waren toen hoger.
Toen verdiende ik 2000 gulden netto en nu 2500 euro

No offence maar dat is in beide gevallen een erg uitzonderlijke, voor jou nadelige, ontwikkeling.
Je huis is naar verhouding amper meer waard geworden en je bent ook amper meer gaan verdienen?
_{Disclaimer: Geen exacte berekening met inflatie en gemiddelde huizenprijzen/lonen uit de periodes gedaan}

[Zr40]

Niet 30 jaar geleden, maar toen ik ~30 jaar oud was ben ik vertrokken bij mijn vorige werkgever omdat er geen salarisgroei mogelijk was. (Ok, er speelde nog wel wat meer, maar dat is hier niet relevant.) Ik neem aan dat HereIsTom toch wel iets meer werkervaring heeft dan ik, maar zijn salaris is nog een stuk lager...

[ Voor 48% gewijzigd door Zr40 op 28-06-2020 22:15 ]

[Tommie12]

HereIsTom schreef op zondag 28 juni 2020 @ 21:20:
[...]

Toen ik 30 jaar geleden mijn eerste woning kocht was die 200.000 gulden, dezelfde woning is nu 180.000 euro.
Maar toen was de rente ruim 8%, nu is de rente 2% dus de hypotheek lasten waren toen hoger.
Toen verdiende ik 2000 gulden netto en nu 2500 euro

Dus vermits de rente een stuk lager ligt is het veeeel makkelijker om die woning nu te kopen.
Aan 8% betaalde je het eerste jaar gewoon 16.000 gulden zonder kapitaal af te lossen.
Je had amper 500 gulden over om te leven per maand, en je betaalde niks af.

Die 2% op 180.000€ is amper 3600€. Je hebt nog 2200€ over om te leven en kapitaal terug te betalen.
(Gesteld dat je 100% zou lenen).

[Tommie12]

Insert12 schreef op zondag 28 juni 2020 @ 18:12:
[...]


Zelfs dan is het niet makkelijk voor de gemiddelde Nederlander. Een huis kopen is voor veel starters zowat onmogelijk geworden, het verschil in maximale leencapaciteit en de prijs van een koophuis is de laatste jaren enorm geworden. Er valt niet meer tegenaan te sparen.

Voorbeeldje: in 2017 heb ik m'n eerste woning gekocht voor €170K met een hypotheek van 156K. Zelf het restbedrag bijgelegd, kosten koper betaald en inrichting gekocht. Laatst is een makelaar langs geweest voor een waardebepaling en die kwam uit op een prijs van €212K. Mocht ik het huis nu willen kopen, dan heb ik alsnog m'n volledige leencapaciteit nodig, ondanks dat ik in 2,5 jaar tijd €1100 bruto meer per maand ben gaan verdienen.

Alsnog heb ik niet het idee dat veel mensen alles maar over de balk smijten, het runnen van een huishouden kost tegenwoordig gewoon heel veel geld. Als je een beetje normaal doet met 2 personen dan ga je al zo richting €1500 tot €1800 aan maandelijkse kosten (incl. boodschappen, vervoer etc.). En dan doe je nog niet eens heel gek.

Ik denk helemaal niet dat het zo veel moeilijker is als starter.

Mijn dochter is 25, haar vriend is 30. Samen sinds 2 jaar.
Hij is politieagent en verdient ca 2500€ netto, zij is beginnend dokter en verdient ook zoiets (varieert wat afhankelijk van wachtdiensten).
Samen hebben ze een dikke 50k spaargeld, en als ze lenen op 20 jaar met kapitaalaflossing voor 1800€ per maand, dan krijgen ze 350.000€. Dus inclusief kosten kunnen ze 400.000€ spenderen. Daar kan je al een degelijke woning voor vinden, en hun lonen zijn op dit moment geen uitzonderingen.
En dan ben ik zeker dat ze nog wel eens op vakantie kunnen, en niet moeten leven op Brinta en karnemelk.

[HereIsTom]

Tommie12 schreef op zondag 28 juni 2020 @ 22:27:
[...]

Dus vermits de rente een stuk lager ligt is het veeeel makkelijker om die woning nu te kopen.
Aan 8% betaalde je het eerste jaar gewoon 16.000 gulden zonder kapitaal af te lossen.
Je had amper 500 gulden over om te leven per maand, en je betaalde niks af.

Die 2% op 180.000€ is amper 3600€. Je hebt nog 2200€ over om te leven en kapitaal terug te betalen.
(Gesteld dat je 100% zou lenen).

Ik had er misschien bij moeten vermelden dat ik toen 40 uur werkte en nu nog maar 25 uur.
Ook heb ik toen het geld via de familiebank geleend voor bijna de helft van rente.
Maar ik wilde laten zien dat het toen niet veel makkelijker was om een hypotheek te betalen en dat men nu meestal meer verdient dan toen.
Ik heb nu een andere woning en ben hypotheekvrij.