Ik kan mij voorstellen dat het motiverend werkt om te lezen dat het goed bevalt; dan weet je weer even waar je het voor doet…(maar het is ook leuk om het eens te delen)
Buiten de financiële voorbereiding is het overigens ook goed om na te denken over de sociale aspecten:
Leeftijdsgenoten die niet meer werken omdat zij medische gebreken hebben, zijn beperkt in wat zij fysiek nog (met jou) kunnen doen.
En de mensen die nog werken, zijn minder beschikbaar.
Wanneer je sociale contacten altijd veel met/rondom werk plaatsvonden, dan kan het er toe leiden dat je in het begin wat ‘zoekend’ bent. Ik had het geluk dat ik een paar jaar eerder al was gestart met vrijwilligerswerk op twee fronten, dus dan kom je ‘als vanzelf’ weer in een ander patroon van een nieuwe sociale omgeving met contacten, vergaderingen, nieuwjaarsreceptie, etc. zodat je niet ineens tegen een compleet lege sociale agenda aan zit te kijken…
Daarnaast (maar dat is dan toch weer mijn ondernemersgeest), heb ik de kennis en ervaring die ik als vrijwilliger heb opgedaan, ook weer kunnen omzetten in een daaraan verwante activiteit die mij kleine betaalde opdrachten oplevert ; -)
Er is ook een risico dat de omgeving wel heel erg makkelijk een beroep doet op jouw hulp en inzet ‘want jij werkt toch niet meer’. Maar ja, dat is wel volledig voor jouw eigen rekening… dus dat wringt wel eens en daar moet je ‘handig’ mee om leren gaan.
Maar zeker voor wie altijd al brede interesse in alles en iedereen had, is het echt een luxe om de tijd te hebben om je nader te verdiepen in zaken en/of dingen te doen die je nog nooit hebt gedaan: eens een keer naar een veiling gaan, een gemeenteraadsvergadering bijwonen, wat meer verstand te krijgen van de plantjes in je tuin, etc.
Je ‘ziet’ dingen die je voorheen nooit (zo) zag. En zoals ik al eerder zei: het ligt ook aan de leeftijd dat je wat vaker kiest of meer/andere waardering krijgt voor de eenvoud van dingen. De luxe van 'alle tijd hebben' is echt een rijkdom.
Werken kan leuk zijn. Dat heb ik gelukkig ook altijd gevonden, en zelfs fanatiek en intensief gedaan. Maar op zeker moment wordt het toch allemaal ‘meer van hetzelfde’, ook al wijzigt de vorm en inhoud regelmatig.
Wie na het stoppen (met fulltime) werken niet als een soort vroeg-bejaarde op de bank gaat zitten om de dagen te slijten, maar actief en met open ogen de wereld de wereld om hem heen wil (her)ontdekken, kan mooie tijden beleven.