De laatste tijd zit ik ook regelmatig mee te lezen in dit topic. Ik voel me wel aangesproken door het gedachtengoed. Het hedonisme, het maximaliseren van je uitgaven is nooit aan mij besteed geweest. Ik heb eigenlijk altijd minder uitgegeven dan ons toch wel forse inkomen. Dat met uitzondering van het opgroeien en de studie van onze kinderen die grotendeels door ons betaald is. Maar met hard werken, veel zelf doen en niet voor de makkelijk oplossing kiezen hebben we veel over kunnen houden. We zitten nog zo'n 12-13 jaar voor ons formele pensioen. Als we ons spaargeld en de overwaarde op het huis incasseren zitten we toch al dicht bij het FIRE punt.
Toch voelt het ongemakkelijk om de knop om te zetten:
- Enerzijds heb ik er moeite mee om datgene dat je met hard werken bij elkaar hebt gekregen weer volledig uit te geven als overbrugging naar je pensioen.
- Anderzijds vraag ik me af wat ik met al die vrije tijd moet doen. Werken geeft ook structuur, sociale contacten en erkenning. Natuurlijk zijn er ook veel verplichtingen en is er gezeur, maar ik vraag me toch af of ik me zonder werk niet ga vervelen. Ik heb altijd veel hobby's en belangstellingen gehad. Maar ik kan me eigenlijk ook geen dingen voorstellen die ik nu niet kan doen omdat ik nog werk.
Een alternatief is minder gaan werken. Maar ik merk dat ik zo vast zit in een ritme van 40 uur, als het niet meer is, dat ik me niet kan voorstellen wat één of twee dagen minder werken me aan extra mogelijkheden biedt. Een week heeft 168 uur, wat kan je eigenlijk extra met 8 of 16 uur minder werken. Ben ik de enige die zo denkt of ben ik zo geconditioneerd dat ik me niet meer kan voorstellen wat vrijheid is?
Toch voelt het ongemakkelijk om de knop om te zetten:
- Enerzijds heb ik er moeite mee om datgene dat je met hard werken bij elkaar hebt gekregen weer volledig uit te geven als overbrugging naar je pensioen.
- Anderzijds vraag ik me af wat ik met al die vrije tijd moet doen. Werken geeft ook structuur, sociale contacten en erkenning. Natuurlijk zijn er ook veel verplichtingen en is er gezeur, maar ik vraag me toch af of ik me zonder werk niet ga vervelen. Ik heb altijd veel hobby's en belangstellingen gehad. Maar ik kan me eigenlijk ook geen dingen voorstellen die ik nu niet kan doen omdat ik nog werk.
Een alternatief is minder gaan werken. Maar ik merk dat ik zo vast zit in een ritme van 40 uur, als het niet meer is, dat ik me niet kan voorstellen wat één of twee dagen minder werken me aan extra mogelijkheden biedt. Een week heeft 168 uur, wat kan je eigenlijk extra met 8 of 16 uur minder werken. Ben ik de enige die zo denkt of ben ik zo geconditioneerd dat ik me niet meer kan voorstellen wat vrijheid is?