sebastiaan89 schreef op dinsdag 2 februari 2021 @ 13:41:
[...]
Hier wil ik toch even op inhaken, al ben ik het niet met je oneens.
Maar de vraag is wat mij betreft: Waar komt?
Elke dag kunnen eten?
Toegangkelijk onderwijs?
Schuldenvrij?
Eigen huis?
Financieel onafhankelijk?
Miljonair?
Miljardair?
Realistisch doelen stellen is ook een kunst... Ik ben er namelijk heilig van overtuigd dat je met hard werken in Nederland doelen kan bereiken, alleen moet je soms je doelen bijstellen aan de realiteit.
Waar, welnu betaalbare bewoning , zorg , opleiding en de dagelijkse zaken. En dan nog een beetje overhouden zodat er wat klappen opgevangen kunnen worden. Of eventueel afhankelijk van keuzes een vermogen opbouwen door wat zuiniger aan te doen dan gemiddeld. Echte keuze hebben dus. En niet een surrogaat keuze op basis van je leencapaciteit op welk willekeurig moment.
TucanoItaly schreef op dinsdag 2 februari 2021 @ 13:42:
[...]
Als je het onderzoek achter "The millionaire next door" leest, is de weelde van generatie 1 vaak al weg bij generatie 3. Ik heb niet de precieze cijfers van het boek op dit moment, maar het idee van generational wealth is eigenlijk veel zeldzamer dan je zou denken.
Verder goeie post, maar ik haak specifiek hier even op in.
Dit klopt inderdaad, vermogens die alleen overgedragen worden zonder beheerstructuur hebben die neiging. Maar de beheerde vermogens die met een visie de toekomstige generaties moeten bedienen zijn juist wel bestendig , en verzamelen over tijd een steeds groter wordend deel van de inkomsten in een land.
Als je dat afzet tegen de bijna niet bestaande vermogens belastingen en de enorme mogelijkheden om schulden aan te gaan is het een groeifactor van jewelste.
Juist de top 10% neemt een steeds groter aandeel van de verdiensten in ontvangst, met name de 5% in de top. Het probleem is dat het heel abstract is. Ik bedoel ik kan ruim uit met een miljoen en het passieve inkomen daaruit. Maar dan ben ik nog steeds een kleine vis. De problemen worden steeds groter aan de verliezende kant van de samenleving , de onderste 40% en straks 50% of 60% als het zo doorgaat.
Die missen de mogelijkheid om te profiteren van de groei waar ze voor werken. Het maakt het op dat moment ook steeds moeilijker een FO doelstelling na te jagen, of de risico's in het leven af te dekken. Denk hierbij aan onbetaalbare zorgverzekeringen, amper substantiele of niet bestaande werkloosheidsuitkeringen en arbeidsongeschiktheid , barrières op het gebied van toegang tot onderwijs.
Dat is het tijdperk waar we in zitten, je hoeft maar naar de dynamiek aan de overkant van het kanaal te kijken en de laatste 40 jaar aan politieke besluitvorming in ons eigen land om te zien waar het heen gaat. Het gaat langzaam de kant op dat het voor de meeste mensen op het gebied van werk en inkomen steeds onzekerder wordt. Daarnaast wordt er gezaagd aan de dekking van de risico's , kortere WW duur bijvoorbeeld.
Scheve verhoudingen op gebied van wonen, wat nu vooral een hot item is. Met een normaal inkomen wordt het steeds lastiger tijdig aan te haken om ook nog genoeg tijd te hebben om andere verstandige dingen met geld te doen. als je al iets over hebt. En tijd is de meest belangrijke factor.
Het wordt straks steeds meer een tombola waar je gezond moet blijven , wat geluk moet hebben op het gebied van afkomst , de juiste branche moet kiezen en ook nog altijd de juiste keuze moet maken om zonder een of ander bijzonder talent een FO doelstelling te halen. Of gewoon maar relatief vrij van financiele stress te leven.