Net voordat mijn E39 M5 weer uit de winterslaap mocht er toch maar voor gekozen om preventief de drijfstanglagers te vervangen. De auto heb ik nu +- 3 jaar in bezit en met 216.000 kilometer op de teller en geen volledig sluitende onderhoudshistorie geen overbodige luxe. Er zat veel tijd in, het voorste subframe moest er onder vandaan en weer terug, maar de rest was prima te doen.

Die drijfstangen worden gebroken en als ze dan vast zitten valt er met het blote oog geen spleet te vinden. Super knap!

De bovenste lagers slijten het meest. Dit was tevens de ergste. Mooi op tijd dus!

Dit is de kettingspanner voor de oliepomp. Het oppervlak hoort glad te zijn, dus deze ook meteen maar vervangen.

Ook de twee vanosboards voorzien van nieuwe o-ringen. De oude waren kneiterhard.
Voor de rest nog diverse dingen vervangen, zoals:
- kleppendekselpakking links en rechts
- bougies
- olievuldop
- olie
- oliefilter
- bovenste en onderste carterpanpakking
- diverse o-ringen van buisjes in het carter en pompjes, oliepeilstok etc
- kettingspanner voor de hoofdaandrijving
Helaas heeft er vorig jaar in de ruimte van de rembekrachtiger water gestaan waardoor deze verrot is geworden. Daar een nieuwe opgezet en vervolgens zonder problemen door de keuring gekomen.
Wel een paar kleine opmerkingen over rubbertjes hier en daar, maar die nemen we bij de volgende onderhoudsbeurt mee.
Toen de auto maar weer een klein wasje gegeven en een blokje om! Dan blijft zo'n E39 toch een heerlijke auto.... Dit jaar maar wat meer rijden! En het rijdt ook lekkerder als je weet dat de drijfstanglagers nu goed zijn