Op aanraden van velen hier ben ik ook overstag gegaan: er zit een bel op mijn fiets!
Conclusie: verreweg de meest nutteloze grammen die ik meeneem! Resultaat na ongeveer 50 "belsituaties":
40 x he-le-maal niks!
5 x interactie, meestal resulterend in een nog gevaarlijker situatie
5 x maakte men langzaam aanstalten de goede kant op te gaan
Echt dramatisch. Van die 40x gok ik dat toch minstens 20x men de bel wel heeft moeten kunnen horen, maar er gewoon dikke schijt aan heeft (vnl bij de generatie die vindt dat de hele wereld hen toebehoort en dus zeker het fietspad). De overige 20 twijfel ik aan het gehoor i.c.m. de wind of oordoppen bij de ontvangde persoon.
Overigens is de bel geen kleintje, maar het geluid is wel wat hoog. Ik start met bellen op pak 'm beet 20 meter en bel ongeveer 3x als het nodig is. Probeer het niet te aggresief te doen, maar geen idee wat de perfecte bel-etiquette is.
Voorheen riep ik altijd (pardon ... bedankt!) en dat was ook niet perfect, maar toch wel stukken effectiever. Ik denk er sterk over om naar die strategie terug te keren, of gewoon een scheepstoeter te monteren
Tot slot; vandaag en eergisteren overigens ook heerlijk gefietst; wat een weer! Vandaag zo'n 46 km a 32 km / uur oftewel 220 Watt NP. Ben nog niet helemaal fit, dus doe het wat rustig aan.
[
Voor 16% gewijzigd door
Morrar op 20-09-2020 21:54
]