Baytep schreef op woensdag 12 juni 2019 @ 17:37:
[...]
Natuurlijk heb ik problemen met fascisme. Dat is ook de reden dat ik het beneden alle peil vind om het FvD weg te zetten als fascistisch zonder steekhoudende argumenten. Dat geldt overigens ook voor communistisch, racistisch, salafistisch,
maoistisch, en vast nog een paar.
Misschien ben ik iets te kritisch in observatie, je hebt echter legio goed uitgewerkte onderbouwing, voorbeelden en directe annotaties gekregen en beschikbaar door het topic heen die zowel de fascistische - de moderne iteratie - achtergrond van netwerk als de doelstellingen van toepassingen als het FvD vrij duidelijk maken.
Dan is er ook nog eens het draaiboek van media- en marketingstrategie. Dan is er ook nog eens de private en persoonlijke posities van kernpersonen, die daar zelf niet omheen draaien, maar er gebruik van maken.
Met andere woorden, je hebt eigenlijk inmiddels best een boekwerk aan steekhoudende argumentatie, verwijzing, zelfs rapportage en onderzoek. Naast de persoonlijke cumulatieve uitingen van personen betrokken.
Een whataboutisme is geen argument dan om onderbouwing en toetsbare informatie klakkeloos af te wijzen. Het script wat daar op volgde, het spijt me oprecht, maar ik ben hier niet om het resultaat te lezen van wat op FvD bijeenkomsten afgesproken wordt voor narrative control - hun woordkeuze, niet de mijne.
Het is spijtig dat je een consistent patroon volgt wat eigenlijk geen ingang voor discussie, of zelfs maar gesprek heeft. Dan zouden er onderwerpen mogelijk zijn rond vragen als "is het mogelijk dat een FvD zich losmaakt van dat achterliggende netwerk en zich als organisatie en politieke partij aanpast aan functionaliteit van ons bestel om zo misschien een politieke partij te worden?"
Je houdt elke deur voor discussie en gesprek dicht, an sich kan ik het begrijpen, de onderliggende realiteit is niet prettig. Dat is wat het is, dan zou ik mij afvragen of dat kan veranderen. Er zijn bijvoorbeeld partijen in ons bestel die een behoorlijk oorspronkelijk (voor die periode) extreme achtergrond hadden, zich daar aan ontworstelden, zelfs in een periode van groter geopolitiek en ideologische conflict wat daar op inwerkte.
Heb je al eens een gesprek gevoerd met Hiddema, met hem aan tafel gezeten om Cliteur's pennenstreken door te nemen of met Baudet over Dugin's Christelijk Corporatisme van gedachten te wisselen? Even heel bewust oprecht, je moet enorme moeite doen om niet de herhaling van kernconcepten van fascisme te horen als fundament voor een moderne iteratie op corporatistische leest. Ben je al eens bij een tafelronde geweest, dus niet de bühne of de voordracht, maar de gesprekken en coaching daarna? Baudet is frappant openhartig. Ook over wie waar sponsort, nu ja, vanuit het Nederlandse. De Amerikaans-confessionele deur is een non-topic, dat is een item in politieke onderhandeling elders. De Europese vertakkingen wordt ook niet echt moeilijk over gedaan, al moet je natuurlijk wel de namen even naast onderzoekslijsten leggen. Hoe dan ook, de openheid, zo gruwelijk ook eigenlijk, is er. Kost wat moeite, maar laat frappant veel zien.
Luister, ik wil met alle plezier discussie voeren over politiek het FvD inclusief. Echter zolang het enkel een hefboomfunctie heeft, geen open structuur heeft, geen mechanismen van inspraak of besluitvorming conform vereisten van politieke organisatie voor leden, vast houdt aan de huidige sponsornetwerken en zo meer - zo lang is het geen politieke partij die mensen doet vertegenwoordigen.
Het is dan enkel een politiek fenomeen wat gebruik maakt van electorale spanningsvelden voor doelstellingen die niet conform vereisten van vertegenwoordiging of behartiging zijn. Dit is de zogeheten least-worst classificatie.
Met alle plezier wil ik alle spanningsvelden op tafel leggen en doorspitten. Maar het FvD is in termen van partijgedrag al iets wat met de ene hand A in beeld brengt, maar B stemt. Mij zou dat al gigantisch frustreren. Als ik mij aan een partij zou verbinden, en ik zie in beeld focus van die partij op een onderwerp wat mij raakt of zelfs treft, dan zou ik bijzonder teleurgesteld zijn in zien dat die partij niet deelneemt aan die commissie, onderzoeksgroep of verkenning.
Ik kan mij best goed voorstellen dat iets ontworpen zoals het FvD een aantrekkingskracht uit doet oefenen op mensen. Niet enkel vanwege dat bruine fundament, de randjes of de emoties in de marge. Maar ook voor doodgewone onderwerpen waar flinke uitdagingen liggen. Maar goed, opnieuw is er geen enkele participatie of reflectie van partijgedrag daarin.
Of je nu opnieuw de vingers in de oren stopt voor het bruine of niet, er is een structurele mismatch tussen wat men in beeld brengt en wat men doet. Het least-worst scenario van vergelijking is dat het FvD dan niets anders is dan gewone status quo politiek - die geen focus heeft op behartiging, maar enkel gebruik van vertegenwoordiging.
Hoe we het ook wenden of keren, de enige gemene deler is dat mensen denken het FvD te kunnen gebruiken om signaal af te geven om behartigd te worden.
Nu ja, pak er een geschiedenisboek bij. Nee, dit is geen Godwin. Dit is heel ordinaire politieke geschiedenis. Er is in de menselijke geschiedenis nog nooit een politieke organisatie of beweging of persoon geweest waar de kiezer of verbondene behartiging wist te krijgen vanuit een
contrasignaal.
Integendeel, het heeft altijd tot escalatie of erger geleid. Waarna de reguliere politiek de zaken weer moest opbouwen. Soms in andere vormen, soms met innovatie, maar altijd na rigoureuze periode van afbraak.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.