D-e-n schreef op maandag 3 juni 2019 @ 23:00:
[...]
Politiek kan wel degelijk leidend zijn. Maar dat vergt politici die dat willen zijn. Politici met visie, mannen en vrouwen met ballen. Maar ja, daar stemmen "we" niet op. We stemmen op marketing verhaaltjes.
Dat is een beetje zoeken naar een opzetje. Politiek in ons bestel is uitvoerend. Het volgt daarbij structuur en gedrag. Daar volgt het op. Wanneer in die dynamiek ruimte gelaten wordt, dan treedt ook ruimte op voor politiek om zelfstandig sturend te zijn. Wat niet de opzet van ons bestel is, ook niet het ontwerp.
Binnen die dynamiek is ruimte voor mensen om visie te hebben, richting te geven, uiting te zijn van anderen, verbinding van belang te zijn en ga zo door. Maar opnieuw, dat is binnen die dynamiek, prima verklaarbaar.
Dan komen we bij het volgende.
T-MOB schreef op maandag 3 juni 2019 @ 23:41:
[...]
Je gaat er dan wel aan voorbij dat lang niet iedereen in staat is om te leren hoe een hamer een huis maakt, laat staan hoe je daar zelf een rol in hebt.
Noblesse oblige.
Overigens grappig dat er een
huis in je metafoor zit. Voor veel Nederlanders is dat net zoiets waar helemaal niet meer zoveel aan te
willen is. Als je iets kan betalen - en je mag het huren met je studieschuld, flexcontract en/of alimentatieverplichtingen - is het al heel wat.
Die noblesse oblige is er. Al is dat eigenlijk veel meer een kwestie van gezond verstand ten aanzien van afhankelijkheden. Maar goed, dat iemand in staat is om te hameren wil niet meteen zeggen dat hij of zij daar ook verstand van heeft, het juiste advies volgt of dat voor morele of gewoon regulier menselijke motivaties doet. Gezond verstand is echter niet magisch rationeel, wel gewoon een gevolg van blootstelling en belang.
Iedereen is gelijk, maar niet hetzelfde. Gelukkig hebben we een bestel waarin de groepsfunctie meer gewicht kan uitoefenen dan het individu - zolang daar in geïnvesteerd wordt. Dat is democratisch proces, dat vereist echter wel participatie. Ook bij onbegrip, frustratie, gebrek aan tijd/middelen/e.d. en zo meer.
Ik koos trouwens bewust voor de vergelijking met dat huis. Het is elementair, licht dichtbij, en heeft precies de associatie tegenwoordig van "ik wil niet dat er aan geraakt wordt" en "waarom kan ik dat niet ook".
Een eigen huis, een plek onder de zon - klinkt simplistisch, maar dat zijn zaken die mensen delen, maar ook waar de afhankelijkheden verknoopt zijn. Dat het daar breekt, dat is een onwenselijke observatie nog steeds, maar wel realiteit. Dat dit consequenties heeft ook voor daar waar het niet breekt, dat is een vertaalslag die nog te leveren is.
De partij die er als eerste in slaagt om de causale relaties tussen willen, kunnen & hebben te vertalen naar tastbaar praktisch probleem voor die groepen waar het - nog - niet breekt is de partij die een omslag kan bewerkstelligen.
Verwar nooit politiek met beleid of bestuur, maar inderdaad, dat zijn de arena's. Die krijgen richting en focus door gedrag, dat volgt op prikkels. Dit is de hoofdreden waarom het verschuiven naar marketing & populisme niet enkel de huidige omstandigheden gekweekt heeft, maar ook waarom het ruimte laat vallen voor meer dan dat - het leidt immers af, schept de foute prikkels.
Een organisatie als FvD richt zich bijvoorbeeld bewust op triggeren, voor dat doel. De campagne van de SP recent was een keihard foute inschatting omdat veel mensen inmiddels ergens wel voelen dat drama niets oplost. De VVD is er mee aan het struikelen, precies omdat doorschieten ruimte laat vallen - en niet omdat men in "het midden poogt te regeren". Ga zo door.
Politiek volgt op gedragslijnen, op wat gewicht vanuit gevoel en beeld krijgt.
[...]
Wat is bij de bejaardensoos ook zo? Wat doet de bejaardensoos hier? Nou ben ik toevallig laatst op een vergadering over zo'n bejaardensoos geweest en ben ik dus heel benieuwd of mijn ervaring rijmt met waar je hier op doelt.
Niet zo happen, het is een vergelijkingspunt voor gedrag / organisatie. Zo cru als het klinkt, gedrag wat je in de bestuurskamer of op het partijbureau ziet is hetzelfde als wat je elders ziet. Verschil in vorm, focus e.d. is er, maar - menselijk gedrag.
[...]
Dat is gewoon onwil om het te weten. Op sommige vlakken zelfs nog rechtstreeksere onwil. (Ik denk aan de jeugdzorg waar iedereen heeft gewaarschuwd, er een hoorzitting is geweest die werkelijk niets aan duidelijkheid overliet, en waar het nu, ruim 3 jaar later, precies zo gaat als voorspeld. Of misschien nog een klein beetje slechter... En minister Hugo de Jonge weet van niets want Minister Hugo de Jonge heeft zich geheel afgesplitst van wethouder Hugo de Jonge, die zeker wel bekend met de materie was.
Mij hoor je dat niet ontkennen. Onwil is er. Wel voor verschillende motivaties. De stap naar "omg evil intentions" is zeldzamer dan je denkt, of wil denken. Ik weet niet goed waar het vandaan komt, maar ik heb af en toe de indruk dat je zoekt naar een soort van kwade graal.
Dat komt voor, spectrum van menselijk gedrag is wat het is. Maar is het sturend? Heeft het overwicht? Niet enkel minder dan we denken, stupiditeit of gebrek aan blootstelling komt veel en veel meer voor, maar het is en blijft ook een gevalletje " ruimte die gelaten wordt".
hoevenpe schreef op dinsdag 4 juni 2019 @ 08:32:
[...]
Dat komt imo doordat heel veel mensen geen besef hebben van het krachtenveld dat onder de oppervlakte speelt, laat staan enig idee hebben hoe daar zelf als individu druk op te kunnen uitoefenen. Een foute winkelketen kan je 'straffen' met een koperstaking maar hoe pak je big parma aan, niet meer ziek worden? Het voelt ongrijpbaar, 'aluhoedje' als je voor het eerst alle lijntjes probeert te doorgronden.
Het rode potlood is het enige tastbare wat veel mensen hebben en waar ze keer op keer teleurgesteld in zijn geraakt, dat geldt net zo hard voor links en rechts. Steeds meer stemmen op gevoel en beeld, wat net zo goed geldt voor het 'merk' Klaver als voor de uil van Minerva, allemansvriend Rutte of eerder het lekkere kontje van Wouter Bos.
Zeker. Het is ook complex, en complexiteit kost. Tijd, moeite, energie, middelen, geld.
Maar dat wil niet zeggen dat het daarom maar afgewezen moet worden. Of dat het voor het individu onmogelijk is om daar een rol in uit te oefenen. Integendeel, dit is juist integraal aan ons bestel. Verbinden, communiceren, participeren, controleren.
Natuurlijk, de praktijk is - opnieuw - meer complex dan de theorie. Ieder heeft daar eigen keuzes bij eigen ruimte, gevoel en mogelijkheden. Het is de groepsfunctie die het hem doet. Niet het individu, ook al geloven we en masse dat het individu de heilige component is.
Het is absoluut een van de redenen waarom dat rode potlood genomen wordt. Naast die andere reden, te lang te veel ruimte laten en te veel mensen die geen moeite deden om te controleren, en zo konden omstandigheden veranderen - en voedingsbodems scheppen terwijl stimuli van participatie gecompromitteerd werden.
Het is niet leuk, maar het is wel de uitdaging die er ligt.
Mensen kunnen daar boos over zijn, met goede reden, maar aanpakken kent vereisten. Zo langzamerhand wordt dat een gevalletje "willen jullie meer of minder boos zijn" & "niet zeiken of schreeuwen maar informeren en die vinger aan de pols".
En ja, zoals altijd in de menselijke geschiedenis, als de gedragslijnen op groepsniveaus stabiliseren volgt ook ander politiek gedrag en andere focus in politiek gedrag. Niets nieuws onder de zon.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.