nwagenaar schreef op donderdag 6 juni 2019 @ 13:53:
[...]
Right... Ik vind dit toch wel een behoorlijk hellend vlak dat we nu al zo enorm vooruit lopen op de feiten waarbij al de verwachting geschept wordt dat de NPO/NTR op deze manier een staatspropagandazender gaat worden....
Niet de staat. Er is de afgelopen jaren meermaals poging daartoe geweest, middels politieke benoemingen, programmadirecteurs die lobby aan de deur kregen, of druk. Publieke figuren die aangemoedigd werden hun droom achterna te jagen, en met wat steun/druk via omweg dus niet referendum onder de loep te leggen - veel voorbeelden te vinden.
Veel daarvan had impact. Het verdwijnen van het programma Netwerk bijvoorbeeld. Lübach in het theater i.p.v. op zondag. Budgetbeperkingen journalistiek. Directieven gebruik van feeds door redacties. Versterkt door, zoals een kennis dat noemt, aanmoediging tot shoppen. Bij de NPO, door commercieel belang. Ongeacht effectieve baat, zolang er maar kopjes weggehaald werden.
Er kwam echter ook tegenwicht.
Misschien nog belangrijker, er ontstond daarnaast een politieke dynamiek van “wtf help populisme neusjes nu dezelfde kant uit maar oh jee we hebben weer wat verknoeid”. Het gevolg daarvan was netwerkverbinding met - zoals Terlouw dat noemt - de nieuwe club van de Buitenhof en de belanghebbenden van WNL.
Een paar maanden geleden begon zich dat vanuit roering over de resultaten van campagneprojecties e.d. te richten op een versnelling. Dat is er gekomen, uit onverwachte hoek, zonder notificaties, last minute briefing, pas na besluitvorming - dus tegen procedures in - informeren, uitermate selectief.
Ik heb de laatste tijd veel aandacht gezien voor populisme, Baudet, politiek theater en zo meer. Met recht. Echter dit is de eerste gebeurtenis sinds Fortuyn waar we in termen van Bestel met een diepe én brede verschuiving tussen machten van dat bestel mogen spreken.
Een publieke omroep, even los van het geblaat van labels wat velen gedachteloos incorrect herhalen, is een kritieke component van functionaliteit van een bestel. Het moet eigen draagvlak voor bereik, zelfs soevereiniteit hebben wil het kunne functioneren in de rol die het heeft.
Die beide aspecten zijn met een streep weggevaagd. Het is een historisch ongekende actie. De extreme complicatie is dat daar waar men de beslissing genomen heeft men zelf genomen is geworden. Deze handeling kost ook politiek en staat soevereiniteit en bereik.
Probleem: dit is iets wat politici niet kunnen begrijpen, omdat al te lang training / coaching vanuit de opkomst van concepten als partij- en fractiediscipline de hier integrale concepten niet meer aanreikt.
Probleem: media zijn net als politiek enorm afgeleid door populistisch theater.
Probleem: de samenleving heeft te weinig raakvlak met de combinatie van bovenstaande twee.
Wat mij persoonlijk stoort, is dat men willens en wetens gegrepen heeft naar een hoofdstuk uit een oud draaiboek waar tot nu toe het overnemen van elk ander hoofdstuk enkel geleid heeft tot afname van eigen bereik, toename van invloed extern belang en toename van structureel risico voor bestel (cohesie, populisme et alii).
Staatsgreep, niet door staat, maar door verbinding binnen partijpolitiek, gestruikeld, extern verbonden, machtsverschuivingen naar buiten de structuren van bestel.
Precies. Zowel bestel als grondwet volledig gepasseerd, met als bonus weer politiek en staat gecompromitteerd.
[
Voor 4% gewijzigd door
Virtuozzo op 06-06-2019 14:21
]
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.