De gevestigde politiek is zeker schuldig, maar het probleem is dat mensen niet meer weten wat middelen en wegen zijn tot correctie van systeem. Het is niet moeilijk om electoraal de aandacht te leggen waar de pijnpunten zitten van de samenleving, de problemen daadwerkelijk oplossen is een tweede. Er heerst bij aanhangers van populisme de stille hoop dat hun een stem een "signaal" is, terwijl het juist leidt tot escalatie. Populisme heeft geen baat bij de oplossing, het is in extreme vorm net zoals de gevestigde partijen die baat hebben bij continuering van het probleem.
Daarin zit het probleem van veel westerse democratieën. Men is aan de ene kant bang voor de politieke flanken maar aan de andere is de politiek niet in staat om de oorzaken daarvan correct te identificeren en te bestrijden.
De gevestigde politiek speelt als reactie hierop een spel van afleiding of een beroep op gematigdheid van kiezers, terwijl de kiezers die afhaken vooral het beeld hebben dat ze, terecht, bedrogen zijn.
Echter, informatie over wat het probleem nu werkelijk is en waarom we in deze situatie is ontbreekt totaal, we horen echter wel van populistische partijen die claimen de oplossing te hebben van radicale ideeën die qua onderbouwing nergens op gebaseerd zijn (bijv de Nexit).
Een samenleving die niet weet hoe en waar het moet zoeken naar een oplossing is verloren en kan alleen maar dieper in het moeras zakken van populisme, terwijl de daadwerkelijk problemen niet opgelost worden.
Deel van het probleem is dat veel mensen nog steeds geloven in het systeem en uitgangspunten, terwijl het systeem zelf juist het probleem is. Een belangrijk voorbeeld hiervan is de discussie over wat nu rechts en links beleid is. De overton window hiervan is enorm naar rechts verschoven, waardoor normale mensen oplossingen nu als links beschouwen die vroeger als het midden zouden zijn beschouwd. M.a.w. vroeger waren ook CDA leden lid van een vakbond.
D.w.z. wat een veelvoorkomende denk trant is dat men vind dat men een relevante baan heeft en opleiding en daardoor "geloofd" dat door hard werken "het systeem" hem/haar automatisch zal belonen. Als dat niet gebeurd, dan zal toch liggen aan een partij zoals de overheid die kansen ontneemt of te veel lasten heft. Dat vele andere factoren de dynamiek qua ondernemerschap/arbeid vaak beïnvloeden, wordt vaak vergeten.
Op dit vlak wordt de status quo (imho) voor een belangrijk deel gehandhaafd, het geloof in het systeem continueert het probleem.
De gemiddelde werknemer/ondernemer is juist gebaat bij een economische klimaat dat gebaseerd is op;
- Een gelijkwaardig speelveld qua markt en belasting, dit in tegenstelling tot de huidige excessen van multinationals/ultra-rijken t.o.v. normale bedrijven en individuen
- Wegnemen risico's en promoten van zowel ondernemerschap als werknemerschap en dit niet afwentelen op het individu
- Het idee onderschrijven van een samenleving waarin gedeelde normen en waarden, gemeenschap en inzet tot meer resultaat leiden dan alleen keiharde competitie.
-Sterke instituties die het fundament van de samenleving bewaken (onderwijs, justitie, gezondheidszorg, etc)
Etc. etc.
Daarin zit het probleem van veel westerse democratieën. Men is aan de ene kant bang voor de politieke flanken maar aan de andere is de politiek niet in staat om de oorzaken daarvan correct te identificeren en te bestrijden.
De gevestigde politiek speelt als reactie hierop een spel van afleiding of een beroep op gematigdheid van kiezers, terwijl de kiezers die afhaken vooral het beeld hebben dat ze, terecht, bedrogen zijn.
Echter, informatie over wat het probleem nu werkelijk is en waarom we in deze situatie is ontbreekt totaal, we horen echter wel van populistische partijen die claimen de oplossing te hebben van radicale ideeën die qua onderbouwing nergens op gebaseerd zijn (bijv de Nexit).
Een samenleving die niet weet hoe en waar het moet zoeken naar een oplossing is verloren en kan alleen maar dieper in het moeras zakken van populisme, terwijl de daadwerkelijk problemen niet opgelost worden.
Deel van het probleem is dat veel mensen nog steeds geloven in het systeem en uitgangspunten, terwijl het systeem zelf juist het probleem is. Een belangrijk voorbeeld hiervan is de discussie over wat nu rechts en links beleid is. De overton window hiervan is enorm naar rechts verschoven, waardoor normale mensen oplossingen nu als links beschouwen die vroeger als het midden zouden zijn beschouwd. M.a.w. vroeger waren ook CDA leden lid van een vakbond.
D.w.z. wat een veelvoorkomende denk trant is dat men vind dat men een relevante baan heeft en opleiding en daardoor "geloofd" dat door hard werken "het systeem" hem/haar automatisch zal belonen. Als dat niet gebeurd, dan zal toch liggen aan een partij zoals de overheid die kansen ontneemt of te veel lasten heft. Dat vele andere factoren de dynamiek qua ondernemerschap/arbeid vaak beïnvloeden, wordt vaak vergeten.
Op dit vlak wordt de status quo (imho) voor een belangrijk deel gehandhaafd, het geloof in het systeem continueert het probleem.
De gemiddelde werknemer/ondernemer is juist gebaat bij een economische klimaat dat gebaseerd is op;
- Een gelijkwaardig speelveld qua markt en belasting, dit in tegenstelling tot de huidige excessen van multinationals/ultra-rijken t.o.v. normale bedrijven en individuen
- Wegnemen risico's en promoten van zowel ondernemerschap als werknemerschap en dit niet afwentelen op het individu
- Het idee onderschrijven van een samenleving waarin gedeelde normen en waarden, gemeenschap en inzet tot meer resultaat leiden dan alleen keiharde competitie.
-Sterke instituties die het fundament van de samenleving bewaken (onderwijs, justitie, gezondheidszorg, etc)
Etc. etc.
"When I am weaker than you I ask you for freedom because that is according to your principles; when I am stronger than you I take away your freedom because that is according to my principles"- Frank Herbert