Sissors schreef op vrijdag 27 november 2020 @ 13:45:
[...]
Oftewel een vrije markt met grenzen, zoals ik zelf al aangaf. Waarom 'zelfs' het onderwijs een "planeconomische ingerichte sector" is snap ik niet helemaal. Want normaal wordt het onderwijs gezien als de meest kapitalistische vrije market in Nederlands, dus "zelfs" die is niet zo'n vrije markt als we allemaal dachten?
Onderwijs werd gezien, conform ideologie, als iets wat op zichzelf stond, zelf zaken diende te regelen en als vrije markt functioneerde. Het tegendeel bleek vanuit studies waar, behalve in die zin dat er geen marktwerking was, en dus besloot een stel ideologen om onder dekking van het idee van onderwijs als vrije markt (marketing tegen realiteit in dus) het onderwijs als sector te dereguleren (weer in tegenspraak met de marketing, maar goed) om er zo een sector van te maken waar aan verdient kon worden.
Zo gezegd, zo gedaan. Het resultaat was een mooi beeld van een vrije onderwijsmarkt, die in realiteit volledig planeconomisch in ontwerp en functie was.
Net als elke andere sector, eenvoudig gezegd. Voorzien van dankzij politieke marketing, gedragen door de burgers, redelijk ondoorzichtige sturing van het type wat we Autoritaire Planning noemen. Alles wordt aangestuurd voor geoptimaliseerde doelstellingen, in onderwijs is dat het aanleveren van gespecialiseerde producten conform periodieke vereisten uit beleidsadviezen externe consultatie - VNO.
Een startpunt voor verkenning, onvolledig in detail maar voldoende voor perspectief en aanknopingspunten is hier te vinden:
https://decorrespondent.n...an/1142713344960-daee9a0a
Deetman heeft trouwens indertijd zelf weinig werk gedaan, hij nam aanbevelingen en advies voor model over vanuit de VS. Latere opvolgers hebben tot nu toe telkens hetzelfde gedaan, er ligt een consistente traditie van werkbezoeken aan de VS en aanschaf van externe consultatie waarbij slechts extreem uitzonderlijk mensen uit het onderwijs zelf bij aanwezig mochten zijn.
Het algemene idee was en is het gebruik van ideologische basis voor effectiviteit van politieke marketing om te komen tot een model waarbij georganiseerde economische activiteit van schaal via overheid als uitvoerend instrument en directe financiële participaties onderwijs aanstuurt om aan vereisten te voldoen. Vandaar het beta versus alpha drama, vandaar de kwaliteitsverlaging, de beperkingen curricula, de introductie van het vmbo drama, de push naar specialisatie schisma hbo/wo, etc.
Het is een terzijde, maar we kunnen tegenwoordig in het VK en in de VS de termijneffecten zien. Sociaal-economische destabilisatie, concentratie van middelen bij de grootste economische actoren, afname van sociale cohesie, toename van schuldverklaring, afname horizontale en verticale mobiliteit, segregatie en een toename van ongeïnformeerde politieke participatie door de burger aan bestel. Daar tegenover staat het Duitse model, zoals vroeger hier aanwezig, waar toegang laagdrempelig is, onderwijs eerst een investering in maatschappij en dan economie is, en waar toch zowel specialisatie als kwaliteit in opmerkelijke balans zijn.
[
Voor 3% gewijzigd door
Virtuozzo op 28-11-2020 01:43
]
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.