Virtuozzo schreef op zaterdag 17 november 2018 @ 21:10:
[...]
Daar heeft het alles mee te maken. Al was het maar omdat de argumentatie van gedrag hier het equivalent van gooien met stenen in een glazen huis is. Als je immers een punt wil maken van gedrag van de correspondent in kwestie, dan kun je niet voorbij gaan aan zowel de triggers daarvan als de precedenten van gedrag gezet door Trump. Met andere woorden, als je die deur open wenst te doen, prima, maar kijk dan niet weg.
Als volgend punt, het is makkelijk om met onze bril hier te oordelen. Maar het is onze bril. Het zijn niet onze omstandigheden, het is niet ons bestel, het is niet onze cultuur - ga zo door. Daar ga je vrij bot aan voorbij.
Als puntje bij paaltje komt blijft dit terugvallen op de functionaliteit van pers en media binnen en conform (!) de kaders van het Amerikaanse bestel. Die context is niet door pers of media gesteld, maar door Trump, vanuit zijn focus op het met de voeten treden daarvan. Opnieuw, dit is de VS, zoek eens de term Fourth Estate op.
Trump liet de correspondent in kwestie het woord ontnemen, nadat hij éérst opzij stapte van de vraag, vervolgens weigerde er op in te gaan, en daar bovenop dat ook nog eens op een wijze conform zijn beleid van "media = vijand". Op een bedje van manipulatie van beeld, misschien was je dat even vergeten.
Het is zo vreemd niet in de VS dat een journalist een vraag doet herhalen, er op doorzet, varianten er uit gooit, en zich niet zo maar laat afschepen. Dat is niet zonder redenen.
Wat jij doet is proberen de spies om te draaien, waarbij specifieke punten herhaald worden alsof het een poging is om het beeld te verdraaien. Ik ga er van uit dat dit niet je bedoeling is. Zeker aangezien het slechts een paar keer klikken kost om er doorheen te prikken.
Het kan soms gebeuren dat we wat te dicht bij een materie komen, en snel het bredere perspectief verliezen. Dat kan, het komt voor. Misschien is het een idee om even wat afstand te nemen. Het gegeven blijft immers, er is sprake van beleidsmatige prioriteit op afbraak van rol van media en pers, er is sprake van prioriteit van het scheppen van vijandsbeelden, er is sprake van pogingen tot inbreuk op rechten én plichten van media / pers in de VS. Dat is bepalend voor de context, alsmede de kaders.
Het detail van een incident is een onderwerp, maar het is een onderwerp binnen context.
Als dat de omgangsvormen in de VS zijn, oftewel normen en waarden, waarbij de meesten het doen, dat je als journalist (of wie dan ook) in een persconferentie opdringerig, onbeleefd, al interrumperend, en schreeuwend en herhalend je vragen stelt, dan ging Acosta zeker niet over de schreef en je kan hem niks maken. In dat geval zul je hem als Amerikaan mogelijk om zijn doorzettingsvermogen moeten prijzen.
Wellicht ben ik niet goed genoeg bekend met die omgangsvormen of Amerikaanse persco's in het algemeen. Ik volg ze namelijk al bijna 15 jaar niet meer. Wellicht kijk ik daarnaar nog steeds met mijn rooskkeurige jaren 90 bril of hanteer ik dezelfde standaarden die we in Nederland hebben voor pers en politici.
Ik stopte met Amerikaanse persco's te volgen toen 'W'ya begon met zijn leugens over Irak. En in 2003 reeds al was ik een flinke scepticus en tegenstander van Bush en de oorlog in Irak. De meeste Amerikanen in dat jaar geloofden nog heilig in hun president (naïef). Ik niet. Dus om tegen mij te zeggen, dat ik mogelijk een vrije pers en kritiek op de president of op de machthebbers, niet waardeer of steun, slaat werkelijk nergens op. Je kiest dan uitgerekend de meest verkeerde mens mogelijk.
Ik haakte af van de Amerikaanse politiek want ik vond dat het snel bergafwaarts begon te gaan zonder enig licht aan het eind van de tunnel. En zo zijn we er, 15 jaar later, in het hier en nu. Obama heeft die neerwaartse spiraal alleen maar vertraagd. Net zoals je in de cockpit van een straalmotorvliegtuig die de landing heeft ingezet, steeds die automatische computerstem hoort die roept 'Retard! Retard! Retard!'
Ik ben best bereid mijn standpunt in deze kwestie te herzien ALS
1) je mij, het liefst met voorbeelden, sterk kunt maken dat die aggressie in de Amerikaanse persco's eerder de regel is en niet de uitzondering.
mercapto schreef op zaterdag 17 november 2018 @ 21:23:
Journalist: "President Trump, what is your stance on the current state of affairs in Yemen?"
Trump: "I like white bread with caviar. It's good, it's very good. Okay, that was your turn, who's next?"
Dat is de poppenkast die we willen. Kritische vragen zijn toegestaan, doorvragen niet, ontwijkende onzin antwoorden wel. Schiet lekker op op die manier. Pers buitenspel, 1st amendment ontweken, Trump blij.
Dat is inderdaad niet de bedoeling, hoe vermijden we dan zulke onzinantwoorden zonder een tafereel te scheppen of 'vuur met vuur bestrijden'? Ik gok dan dat de Amerikanen hun regels voor persco's (en dan specifiek het Witte Huis) ingrijpend moeten veranderen want de huidige vormgeving en etiquette deugen niet. Er is teveel agressie, onbeleefdheid, en chaos.
Hoe ze dat voor elkaar krijgen weet ik niet, maar sta wel open voor een discussie erover. (Als je denkt ermee op te kunnen schieten).
Kijk, ik ben altijd al iemand van de orde, fatsoen, en etiquette geweest. Als je mij ergens bij betrekt, moeten er duidelijke spelregels zijn, die op een eerlijke en neutrale manier voor allen worden gehanteerd en gehandhaafd. Ongeacht wie despelers zijn. Ik houd niet van chaos of onregelmatigheden. Wellicht daarom heb ik zulke grote problemen met de gang van zaken te begrijpen onder Trump. Omdat hij zelf geen enkele fatsoen of etiquette opbrengt en vaak ook anderen het onmogelijk maakt. En omdat er bij het simpel opstellen van een pakket aan regels met hem altijd een verborgen agenda bestaat. .
Het is helaas misschien nodig dat ik mijn verwachtingen en standaarden wb omgangsvormen de komende twee jaar flink verlaag, en de chaos die geregeld voorkomt met een klomp zout inneem.
Ik zal proberen met een andere bril naar de vergaderingen te kijken. In de zin van 'hufterig doen moet je beantwoorden met hufterig doen'.
Vanuit moderatie willen we vragen in het vervolgd te letten op je discussie techniek en onderbouwing:
- Je bouwt een heel betoog op om Acosta als zijnde de aanstichter en/of schuldige neer te zetten van het incident op de persconferentie.
- Als onderbouwing hiervoor gebruik je whataboutisms en false equivalences op het gebied van vrijheid van mening uiting of vergelijkingen onder Obama.
- Vervolgens krijg je correcties en weerwoord van andere discussie deelnemers.
- Daarna beweer je de Amerikaanse persconferenties niet meer volgt en dat je afgehaakt bent met de Amerikaanse politiek.
- Vervolgens schuif je, omdat je de Amerikaanse politiek en persconferenties blijkbaar niet volgt, de bewijslast om je standpunt te herzien omtrent de gang van zaken rondom persconferentie in andermans schoenen.
Dit topic is Zero-Tolerance en deze manier van discussie voeren komt, d.w.z. eerst een betoog stellig opbouwen en vervolgens je weer indekken, over als trolling en is ongewenst. Dit soort manieren van discussie voeren willen we dus ook niet meer zien.
[
Voor 7% gewijzigd door
defiant op 18-11-2018 01:11
]