Ik was altijd een beetje tegen de voorgestelde aerodynamische veranderingen van 2019. Minder afhankelijkheid van aero leek mij een stap terug. F1 moet de 'pinnacle of motorsport' zijn. Weg met je restricties, weg met je zuipende V8, weg met de FIA. Ik wil het resultaat zien van duizenden uren CFD, de beste ingenieurs en de beste strategie. En dan het liefst 4-5 teams die allemaal dat voor elkaar hebben.
Ik vond de Mercedes dominantie oersaai, maar wat een mooi stukje engineering, die motor. Het resultaat van keiharde technische innovatie.
Maar nu na 4,5 jaar is de lol er wel af. Ferrari en Red Bull zijn eindelijk dichterbij qua motor/chassis en wat zien we? Saaie races. Ik had van Australie, Barcelona en Monaco niet veel meer verwacht, en China was zeker entertaining, maar van Canada had ik echt meer verwacht.
Canada zou spektakel moeten zijn. Weinig downforce, onder- en oversturen bij de hairpin, chaos en verremmen in bocht 2, slipstreamen Monza-style op de rechte stukken, divebombs bij de hairpin. Maar niks.
Waar ligt het aan? Ik denk aan de super complexe aerodynamica die tegenwoordig erop zit.
We hebben een brede voorvleugel met soms wel 9 horizontale elementen op de main plane en dan nog eens een end plate met outwash generatoren, dive planes en vertical stacks. Alles om de lucht zodanig te geleiden dat er een enorme vortex ontstaat die lucht achter het achterwiel weghaalt.
Al deze aerodynamica heeft slechts 1 doel: zoveel mogelijk downforce creeren tegenover zo weinig mogelijk luchtweerstand. Door de downforce worden de banden op de weg geduwd en krijgen ze meer. Doordat de banden meer grip hebben, slijten ze minder hard (meer grip is minder glijden) en kunnen ze harder door de bochten heen, wat weer bijdraagt aan een snellere rondetijd.
Het lijkt alsof de vleugels allemaal downforce genereren, het duwen danwel zuigen van de auto richting het asfalt, maar dat is niet alleen zo.
De lucht word door de voorvleugel t dusdanig om de auto heen geleid dat de luchtweerstand vermindert, de 'dirty air' van de voorwielen weggewerkt wordt en dat de vloer van de auto de goede hoeveelheid lucht krijgt. Daarnaast genereert de voorvleugel ook een klein beetje downforce.
De bargeboards zorgen voor een verdeling van de lucht richting vloer (boven/onder) en koeling van de power unit.
De vloer onder de auto produceert verreweg de meeste downforce, voor de minste luchtweerstand (erg gunstige L/D ratio, lift (downforce in punten) per drag (luchtweerstand)). Dit komt vooral van de diffuser, een ruimte waar de lucht kan expanderen, lage druk creeert, de lucht onder de auto op zijn beurt versnelt (wegzuigt) en zo onderdruk creeert onder de hele vloer. Veel van de structuren op een F1 auto zijn erop gericht om zoveel mogelijk lucht uit die diffuser te halen, bv de code bottle, deel van de sidepods en zelfs de achtervleugel.
De achtervleugel genereert een upwash, lucht die naar boven gaat, en zo deels zelf downforce creeert (maar met heel veel drag) en deels meer lucht door de diffuser helpt te zuigen.
Het is 1 complexe grote interactie over de hele auto.
En dan hebben we het nog niet eens over de neus, brake duct en andere dingen gehad.
Kijkt eens naar de voorvleugel van de McLaren MCL33:
9 jaar geleden hadden we op de dominate BGP001 dit zitten:
Nu kunnen we dit niet 1 op 1 vergelijken, immers zat de vleugel op een andere plek en zat er een andere auto achter, maar de invloed van teraflops aan CFD en ontwikkeling is duidelijk.
Willen we nog even meekijken naar de bargeboards van de SF-71H?
De dominate W06 (2015) had slechts dit:
Diffuser op de RB10 (2014)
Diffuser op de RB14 (2018):
Een directe vergelijking is zinloos, maar we kunnen zien dat de aerodynamische componenten uitgebreider, complexer en groter zijn geworden en dat ze er ook meer van op schroeven.
Dit heeft allen 2 dingen tot gevolg:
- Autos werken alleen goed in 'clean air', onverstoorde lucht die de vleugels, flaps en andere componenten raakt. In dirty air werken de autos veel minder goed, ze verliezen veel downforce ten opzichte van degene voor zich.
- Autos veroorzaken achter zich erg veel dirty air. Alle 'energie' wordt uit de lucht gehaald (energie is het snelheidsverschil) en er ontstaan allerlei vortices (draaikolkjes) in de lucht achter de auto.
Door de dirty air is het volgen van een auto voor je erg lastig, we zagen dat Max in Canada met moeite achter Bottas kon blijven en dat Lewis maar met moeite binnen 1,5 seconde van Ricciardo kon blijven in Canada.
Een ander mooi voorbeeld is Baku, dan gaan we toch even (sorry) naar Max en Ricciardo kijken. Daniel zat dusdanig dicht op Max, dat Max z'n auto de luchtstroom over Daniels auto enorm verstoorde. Deze verloor toen zijn downforce, daarmee z'n grip en kon hij gewoon niet meer remmen. De uitkomst weten we.
Dus hier begint het dilemma van de FIA. Willen we technologische suprematie op de autos? Of willen we liever racing? Ik denk dat ze daar ingezien hebben dat het niet allebei kan, en dat de geweldige ontwerpen op de autos wat verder ingeperkt moeten worden.
We hebben in 2017 een sprong gezien naar bredere autos die meer downforce genereren met een lagere achtervleugel. Dit was een bod om, echt waar, racing closer te maken. Dat is helaas mislukt.
We gaan in 2019 naar een formule met een minder complexe voorvleugel om:
- De gevoeligheid voor de dirty air te verminderen, minder complexiteit zou minder gevoeligheid zijn.
- Allerlei dirty air te verminderen. De voorvleugel zorge voor een enorm sterke outwash, om zoals gezegd de turbulentie van de voorwielen weg te blazen. Als we dit niet meer toestaan, dwingen we de teams om anders om te gaan met ongewenste lucht.
Daarnaast gaan we een iets bredere achtervleugel zien, om het DRS effect te vergroten, en minder aerodynamische 'devices' op de wielophanging en naven vooraan.
We gaan waarschijnlijk een reductie in downforce zien en daarmee een reductie van rondetijden. De autos van dit jaar behoren tot de snelste in dit millennium, er gaat regelmatig nog een track record aan. De verwachting is dat we ongeveer 2 seconden aan laptime verliezen. Maar als we daar betere racing voor terugkijken, ik vind het prima.
De afgelopen racen was de zaterdag spannender dan de zondag, waarbij een goede startpositie een goede voorbode was voor een goed resultaat, mits je de auto heel houdt. Een paar rondjes sprint na de start en daarna wordt het fuel saven, banden saven en PU saven. Dat laatste blijven we waarschijnlijk houden, immers kunnen de engineers nog steeds erg goed voorspellen wat onder de streep de snelste manier is om de vlag te halen. Maar klem komen te zitten achter een andere auto, dat behoort hopelijk iets meer tot het verleden.
Ik ben benieuwd...
"It's called a motor race." - M. Masi 2021