Vandaag (ja, voor mij in de VS is het ten tijde van het posten nog zondag) een 10k gelopen. Geheel in het teken van Moederdag hebben ze op Roosevelt Island New York de "Mothersday 5&10K) georganiseerd. Aangezien de kosten voor de 5 & 10 gelijk zijn heb ik voor de 10 gekozen. (dat is toch net wat zuiniger qua kilometers

).
De wedstrijd begon om 9.30 uur 's morgens, dus dat betekende vanmorgen om 7 uur opstaan, rustig eten en daarna met de metro (1x overstappen) richting Roosevelt Island. Alles verliep keurig, dus had nog tijd genoeg om naar de 5K te kijken en ondertussen rustig wat warmlopen.
2 jaar terug (2016) heb ik hier ook een wedstrijd gelopen, maar dat was in de zomer, onder vrij warme omstandigheden. Vandaag was het echter vrij fris, schat een graad op 13, met een iets te aanwezig windje uit het noorden. 2 jaar geleden was ik een van de weinigen die gingen warmlopen en vandaag was dit, ondanks de temperatuur, ook het geval. Iedereen blijft lekker rustig zitten, boekje erbij, beetje wat liggen op een bankje, we maken ons niet moe. Bij het verzamelen in het startvak had je een paar lopers in korte broek & singlet (waarvan ik er 1 was), maar de rest liep met lange broek en/of shirt met lange mouwen, Er stond voor me een Braziliaan (althans, daar ga ik vanuit omdat hij een shirt van het Braziliaanse elftal aanheeft), maar lange broek, muts, buff en handschoenen liep, voor die gasten is 13 graden natuurlijk niet te harden

.
Maar goed, om iets over 9.30 gingen we van start en iedereen vloog me links en rechts voorbij. Zelf liep ik 4.00 en werd echt eruit gesprint, dus wist dat ze dat niet lang gingen volhouden. En inderdaad, na 1 kilometer waren er al de eerste afvallers. waarbij ik steeds meer naar voren liep. Had wel last van de wind waardoor ik mijn tempo niet constant kon houden,. Heb gezweefd tussen 3.55 en 4,20, waarbij ik zelf eigenlijk een 4.05 in gedachten had. Maar goed, je moet altijd een excuus/smoesje hebben om het jezelf te verantwoorden en mijn smoes voor deze race is: jetlag

(wat overigens wel een valide reden is).
We liepen 2 rondjes om het eiland en in de 2e ronde begon ik op de 8k mensen op een ronde te zetten, maar niet 1 of 2, ben er echt ontzettend veel voorbij gelopen. Hardlopen in New York is toch van een ander niveau als bij ons in Nederland, of misschien is het dat het hier meer geaccepteerd is, Iedereen loopt hard! En waar ze in Nederland zeggen "ik ga toch niet 10k in een wedstrijd voor lul lopen" denken ze hier " fuck it, ik schrijf me in en doe het gewoon". Ter illustratie, de laatste van de 5 heeft er 55 minuten over gedaan, maar werd wel als een held over de eindstreep geschreeuwd. In Nederland mag je dan blij zijn als er iemand staat te kijken en de hekken er nog staan

.
Maar goed, terug naar de race. Het laatste stuk een versnelling in proberen te zetten, maar het zat er niet echt in, daarbij heb ik last van de kuit. Ben afgelopen vrijdag, vers uit het vliegtuig, naar het appartement gegaan, omkleden en meteen 9k door Central Park met een paar versnellingen,. Ik ben bang dat ik hier iets te enthousiast in ben geweest aangezien het nu aanvoelt alsof een kramp die niet doorschiet, Kuit staat op spanning, tijdens het lopen voel ik 'm goed, tijdens het hardlopen nergens last van, zolang ik maar geen explosieve acties uit ga halen. De eindstreep halen was voor mij belangrijker dan 500 meter voor de finish uitvallen met een krampkuit, dus ben op 4.05 doorgelopen.
Uiteindelijke tijd: 41.05, wel PR (was 41.32)! Ben er gezien de omstandigheden, jetlag, kuit op spanning, andere omgeving, koud, wind en andere voeding, zeker niet ontevreden over. Maar, je moet streven en eerlijk is eerlijk, ik had liever 40:59 gelopen

.
Ben je tot hier gekomen met lezen? Knap hoor