Jabbah schreef op woensdag 23 maart 2016 @ 23:02:
Zijn hier mensen die wel eens rundvlees (runderlappen/sukadelappen) bereiden? Ik heb een aantal heerlijke stoofpot gerechten die ik graag maak, alleen heb ik problemen om het rundvlees mals te krijgen.
Het probleem is dat bij het aanbraden van het vlees er heel veel vocht uitkomt waardoor het taai wordt. Ik ga alsvolgt te werk :
1. Vlees op kamertemperatuur laten komen.
2. In blokjes van 1x1 cm snijden.
3. Klein beetje boter in de koekenpan/wok en goed heet laten worden.
4. Op hoog vuur het vlees aanbakken zodat het 'dichtschroeit'. Tijdens dit proces verliest het vlees heel veel vocht.
Ik heb zowel vlees van de slager als van de supermarkt geprobeerd. Slager geeft aan dat het vlees zoveel vocht niet mag verliezen.
Tips anyone?
Ik weet dat het een vraag van ruim twee jaar terug is, maar ik wil hier nog wel even op ingaan. Met de zoekfunctie heb ik verder nog niet heel erg veel gevonden over stoofpotten hier, dus een uitgebreide post kan ik er wel aan wijden, after all, we zijn ook Tweakers dus iets verder dan de basics moet kunnen. Ik ben zelf erg fan van stoofpot, maar ook vrij kritisch. Stoofvlees wat uit elkaar valt is namelijk erg gaar, maar dat wil niet zeggen dat ik het lekker vind. Dit kan namelijk ook erg droog zijn. Een stoofpot is voor mij geslaagd als het botermals is. Dat wil zeggen dat je nog wel een hap dient te nemen, maar het vervolgens zijdezacht en smeuig uit elkaar valt in je mond. En aangezien ik ooit een keer zoiets had gehad in een restaurant weet ik dat zoiets dus wel mogelijk is.
En afgelopen week is het me eindeiljk gelukt. Een aantal zaken zijn daarin heel erg belangrijk.
Soort vlees; het vlees wat geschikt is voor stoofvlees is taai vlees. Dat wil zeggen; veel bindweefsel. Delen die veel hebben bewogen. In geval van koe: schenkels; schouder - dus sucade-; ossenstaart, maar ook riblappen.
Bindweefsel wordt door het langzame garen omgezet in gelatine en zie daar; het smeuige element. Ook vetrijk vlees is belangrijk. Vet geeft smaak en zorgt voor smeuigheid.
Toch zijn we er daar nog niet mee. Temperatuur is ook belangrijk. Op zichzelf staand; maar ook temperatuur/tijd.
Harold McGee heeft een geweldig boek geschreven "On Food and Cooking" en benadert daar voedsel en bereiding op een wetenschappelijke manier. Ook zeer uitgebreid over vlees en de garing daarvan. En hier wordt het interessant. Want iedereen weet dat je kipfilet droog wordt als je het te lang bakt. Dat heeft te maken met de temperatuur van het vlees. Hoe heter het vlees, hoe droger. En bij een kerntemperatuur van 100 graden is het een schoenzool (eerder eigenlijk ook al

). (een kerntemperatuur hoger dan 70 graden is nooit nodig voor voedselveiligheid. Sterker nog, een kipfilet 4 minuten houden op 66 graden is net zo veilig (log 6 reductie van pathogenen) en levert een sappige kipfilet op. Ook een kipfilet voor een uur op 66 graden)
Dit principe geldt op zich ook voor stoofvlees. Ik stoof mijn vlees in een gietijzeren stoofpan op het kleinste gaspitje met een sudderplaatje ertussen en dat resulteert in stoofvocht van ongeveer 80 graden. Dat is flink warmer dan die 66 graden van mijn kipfilet, maar fors minder dan 100 graden. Een deel van het water blijft dus in mijn stoofvlees.
Nadeel hiervan is wel dat de omzetting van collageen in gelatine (flink) langzamer gaat. Dus de 2-3 uren die ik vaak zie staan voor stoven zijn voor mij absoluut niet afdoende.
Uit onderzoek (al in 1976) is gebleken dat je dan 12-24 uur nodig hebt:
"Prolonged cooking (e.g., braising) has been used to make tough cuts of meat more palatable since ancient times. Indeed, prolonged cooking can more than double the tenderness of the meat by dissolving all the collagen into gelatin and reducing inter-fiber adhesion to essentially nothing (Davey et al., 1976). At 176°F (80°C), Davey et al. (1976) found that these effects occur within about 12–24 hours with tenderness increasing only slightly when cooked for 50 to 100 hours." (
http://www.douglasbaldwin.com/sous-vide.html)
Vlees raakt ook vocht kwijt bij snijden; dus blokjes van 1 bij 1 cm zijn veel te klein. Als je stoofvlees snijdt, doe het dan in stukken van 4 a 5 cm. Een truc die ik vond op
https://www.seriouseats.c...l-american-beef-stew.html braadt zelfs eerst aan in steakvorm en snijdt daarna pas verder.
In tegenstelling tot wat veel mensen denken bak je het vlees niet aan om vocht "op te sluiten", dat bestaat niet - ook al wetenschappelijk aangetoond. Aanzetten doe je voor de smaak -Maillard reactie. Dus de pan zo heet mogelijk zodat de buitenkant bruint en de binnenkant zo koud mogelijk blijft. Stoofvlees kan je dus gewoon uit de koelkast in de pan gooien. Geeft je zelfs extra buffer. (dep wel even droog; want anders ben je nog aan het stomen)
Koud vocht is ook goed; omdat enzymen in het vlees het vlees ook mals maken en die werken van zo'n 40 tot zo'n 60 graden. Dus als het vlees langere tijd in die tijdzone is wordt het ook mals daardoor. Het "schrikken" van vlees is ook een fabel.
Er is nog wel meer over te schrijven, maar uiteindelijk heb ik runderriblappen 14 uur gestoofd en dat was by far het beste stoofvlees wat ik ooit heb gemaakt. Portie 1 na 7 uren; portie 2 na 14 uur en dat verschil was zeker te merken. Ik heb grotendeels het recept gebruikt van seriouseats.com, maar bovenstaand geldt ook voor andere/eigen recepten.