Afgelopen week was weer de traditionele fietsweek in het hooggebergten met de vriendengroep (oa Hielko, Writser en -MvZ-). Na oa
de Pyreneeen, de
Dolomieten en de
Zwitserse Alpen hebben we dit jaar kamp opgeslagen in Macôt, aan de voet van La Plagne. Zes jaar geleden hebben wij deze omgeving al eens verkend, toen vanuit Bourg d'Oisans. Nu zaten we twee dallen verder. Traditioneel een huisje via AirBnB en wederom prima geregeld inclusief afwasmachine.
De zondag na aankomst direct maar een flinke jongen aangevallen: De col de l'Iseran. In zo'n 30km van 850m naar 2770m. Direct de hoogste col van de week, je kan hem maar vast gehad hebben. Het was redelijk warm en na een autorit van 14 uur kwam ik redelijk geradbraakt boven. De klim tot aan Val d'Isère is goed te doen, maar daarna werd het zwaarder door de warmte en het stijgingspercentage en de hoogte.
Maandag een beetje rustig aan gedaan en een Michael Boogerd-imitatie gedaan. Ons huisje bevond zich aan de voet van La Plagne en dus zijn we deze maar opgefietst. 15,6km met gemiddeld 8% doet een klein beetje denken aan de Alpe d'Huez, maar dan net wat langer. De benen waren beter dan de zondag. Helaas is La Plagne zelf een wintersportdorp en is er in de zomer vrij weinig te beleven. We zijn nog wel doorgefietst naar het hotel in Plagne - Aimes 2000, zodat we ook deze toch nog even de 2000m hebben aangetikt. De klim zelf is niet extreem bijzonder, maar door zijn beperkte lengte een goede om na een dagje fietsen nog even mee te pakken.
Dinsdag bracht regen. En de voorspelling was nog meer regen. Daar lieten wij ons niet door weerhouden en dus hup de fiets op voor een wat kleiner rondje met twee klimmen: de klim naar Hautecourt vanuit Montgirond, 7,5km met 7% gemiddeld, gevolgt door de klim naar Notre Dame du Pré vanuit Les Bermonts (9,2km met 8% gemiddeld). Beide klimmen voeren naar een dorp bovenop een berg en voerden door prachtig bebost gebied. We hebben wel wat regen gehad, maar niet extreem veel. Helaas lijkt het erop dat ik voor deze rit de usb-poort van mijn Edge 810 niet goed heb gedicht, want ik kan hem niet meer uitlezen via de computer en de volgende rit zou opvallen dat de batterijduur behoorlijk verslecht is. Ik ben daarom bang voor waterschade en ik zal dus met Garmin in de clinch moeten over hoe dit verholpen zou kunnen worden. Behoorlijke sad face...
Woensdag gaf nog steeds wat somber weer, maar toch op de fiets! De Cormet de Roselend was het slachtoffer vandaag. En mijn benen waren goed! 19km met gemiddeld 6%. Tussen de wat steilere stukken door vlakt de klim behoorlijk af, waardoor ik redelijk wat stukken op het buitenblad snelheid kon maken. De klim voert een flink deel door het bos en is zeker een aanrader. Laatste stuk was koud en begon mistig te worden. Het originele plan was afdalen aan de andere kant en via de Col du Tre weer de Cormet de Roselend te bedwingen. Ik vond het dal er aan de andere zijde te onheilspellend uitzien en besloot de afdaling terug naar Bourg St. Maurice te maken. De rest van de groep was minder bezorgd en daalde toch af naar Ugine. Die zijn behoorlijk nat geregend en besloten via Albertville het dal terug naar Macot te volgen. Ik daalde ondertussen af naar het zonovergoten Bourg St. Maurice en om mijn goede benen niet te verspillen heb ik mezelf nogmaals La Plagne opgestuurd. Met succes, want ik reed goed 10 minuten van mijn tijd van maandag af.
Donderdag voorspelde beter weer en dus op naar Col de Petit St. Bernard. Het was fris en daarom werden de meegebrachte beenstukken en regenjasjes tevoorschijn getoverd. Geen overbodige luxe. Vanaf Rosière was het nattigheid en mist troef. Op de top meldde de Garmin 5 graden en er lagen nog diverse sneeuwplaten. De klim is relatief eenvoudig: 27km met gemiddeld 5%. Vanaf Rosière wordt het steiler en fiets je door een echt Alpenlandschap. Inclusief bergbeekjes, groene weides en marmotten. Jammer dat het weer niet meewerkte. Op de top kan je even snel de grens met Italië oversteken. Na een warm drankje gauw naar beneden, want vrijdag zou de Koninginnerit op het programma staan.
Vrijdag zou de Koninginnerit worden. Col de la Madeleine. Omdat het nog een fikse 30km over een drukke weg was naar de voet van de klim hebben wij de auto gepakt naar Notre-Dame-de-Briancon. Bijna 1500 hoogtemeters in bijna 25km (gemiddeld 6%). Een schitterende klim. Niet te zwaar en door een prachtige omgeving. Na het laatste dorpje is er een pittig stuk van meer dan 10%, maar voor de rest is de klim goed te doen. Op de top was het wederom koud en dus snel afdalen naar La Chambre. Daar bleek werkelijk alles dicht te zijn. Voor een bordje pasta moesten wij nog een stukje verder fietsen. Het plan was om door te fietsen naar de Col de Chaussy en vervolgens een kilometer of 4 op de klim van de Col de la Madeleine uit te komen. Door verschillende oorzaken was het al redelijk laat geworden en besloot ik om een korte variant van de route te doen: direct terug en de Col de la Madeleine weer op te gaan. De overigen reden wel via de Col de Chaussy. Ik ben de langzaamste klimmer en dus leek dit ons een werkbare oplossing. De Col de la Madeleine vanuit La Chambre is even andere koek dan de klim vanuit Notre-Dame-de-Briancon: 19km met gemiddeld 9%. Geen vlakke stukken, dus constant tussen de 8% en 11% in. Pittig. Het is een bekende en dus drukke klim, dus je komt geregeld andere fietsers tegen en het streelt de ego als je er dan een paar kan inhalen. Al met al was ik slechts 30 minuten eerder terug bij de auto dan de andere jongens. Goede inschatting dus.
Zaterdag stond in het teken van uitfietsen. Samen met een van de jongens heb ik de klim naar Les Arcs 1800 nog ondernomen. 14km met gemiddeld 6%. Goed te doen en met een voldaan gevoel kon de tas worden ingepakt.
De locatie zelf was uitstekend. Hoewel ik niet erg te spreken ben over de kwaliteit van de wegen. Op de Col de la Madeleine viel het gelukkig mee, maar vooral Les Arcs en Col St. Petit Bernard blonken uit in slechte wegdekkwaliteit. Volgens mij is de Tour de France hier ook al een tijdje niet meer geweest. Dat is doorgaans een reden voor de lokale overheden om het wegdek onder handen te nemen. Vanuit Macôt, Aimes of Bourg St. Maurice zijn de meeste klimmen prima te bereiken, maar als je naar Moutiers wilt moet je wel langs een redelijk drukke weg fietsen.