Die video zegt niet dat lange duurritten overbodig zijn, hooguit dat het niet erg is als je ze na de winter doet i.p.v. in de winter. Uit het Amerikaanse kamp hoor je regelmatig geluiden dat duurtraining overrated is, bijv. in het boek "The time crunched cyclist" staat dat. Lees
dit topic eens door, staat veel info in.
Moraal van het verhaal: voor lange inspanningen zijn lange trainingen wel degelijk noodzakelijk. Dat wil niet zeggen dat korte ritjes meteen nutteloos zijn, want ook van die inspanningen word je sterker. Afwisseling is juist belangrijk. En juist in die afwisseling zie je verschillen tussen renners. Sprinters en tijdrijders kiezen voor veel korte, intensieve ritjes en slechts weinig duurtraining. Cyclorijders kiezen voor relatief meer lange duurritten en wat minder korte, intensieve ritjes. Maar voor beide typen renners is afwisseling belangrijk.
Eenzijdig trainen is nooit slim, welke variant je ook kiest. Als je uitsluitend kort en intensief fietst
- dan boek je snel progressie
- kom je met een lekker voldaan gevoel thuis (want: afgezien)
Echter
- je bereikt al heel snel je plafond
- je vorm is niet duurzaam (1-2 weken niet fietsen leidt meteen tot een forse afname van je conditie)
- je bent eerder in het seizoen vermoeid
- je hersteltijd na een training is lang
- bij lange inspanningen ga je nat
Andersom zie je ook wel: renners die alleen extensief trainen.
- Je duurvermogen zal op peil zijn, dus lange inspanningen zijn geen probleem.
- Hersteltijd is kort, dus meerdere dagen op rij fietsen is geen punt
- Je vorm is duurzaam, dus 1-2 weken niet fietsen leidt niet direct to een afname van je conditie
- Je zult gedurende het seizoen niet snel vermoeid raken
Echter
- je mist vermogen > training slow will make you slow
Extensieve duurritten en korte intensieve trainingen moet je zien als twee verschillende vaardigheden. Zie het als piano spelen en gitaar spelen. Doe je meer van de één, word je daar beter in maar wordt de andere vaardigheid minder. Het gaat dus, nogmaals om de afwisseling. Zoals eerder gezegd hangt de invulling af van je doel (tijdrijder v.s. cyclorijder). Maar ook de diverse trainingsfilosofieën zijn het niet geheel eens over precieze invulling.
1. Klassiek: in de winter vooral extensieve trainingen, in het voorjaar en zomer meer intensieve trainingen. Duurtraining blijft echter belangrijk (bijv. 1x pw).
2. Omgekeerd klassiek. Zoals in het GCN filmpje is besproken. In de winter vooral korte trainingen, zodra het daglicht/weer het toelaat extensieve duurtrainingen. Dit vooral uit praktische overwegingen.
3. Threshold. Dit is de aanpak van het Amerikaanse kamp. Wordt vooral aangeraden voor renners die niet superveel trainen (tot 8 uur pw). Veel trainingen rond het omslagpunt en weinig tot geen duurtraining.
4. Polarisatie. Het principe hierachter is simpel. Duurtraining is belangrijk, want daarmee leg je de basis. Zeer intensieve (HIT) trainingen zijn ook belangrijk, want hierdoor ga je harder fietsen. Alles daartussenin is waardeloos. Deze filosofie gaat dan ook uit van 80% extensief duurwerk en 20% HIT.
[
Voor 150% gewijzigd door
havana op 09-02-2016 17:45
]