Wobblier schreef op donderdag 18 december 2014 @ 23:18:
[...]
Oef .. dat is nog al een stelling zeg. Zeker omdat de economie zo'n beetje de basis van elke cultuur die is ontstaan en vergaan heeft gestaan. Het dat we van jagen en verzamelen naar agricultuur overstapten en zo ruimte ontstond om andere zaken te ontwikkelen. Luxe / handel / oorlog.
Kijk.. ik denk dat ik snap wat je bedoelt. Economie is geen beta. Maar het is een hele belangrijke wetenschap waar nog veel in te behalen valt. Economie is te meten. Het valt te toetsen, we kunnen hypothesen stellen en deze onjuist bewijzen.
Maar fast forward naar nu. Er zijn veel abstracten als indicator gedefinieerd. We praten over werkloosheidscijfers, BNP's, export/importbalans, LTI's, inflatie etc. We bedenken er risico's bij. We passen het toe op onze persoonlijke situatie. We vergelijken onze indicatoren zelfs met anderen landen. We vormen als leek meningen houden discussie en zijn het oneens. Dit is allemaal gevolg van studie. Zacht? Wellicht. Belangrijk.. zeker!!
Belangrijk.. ik twijfel. Gebakken lucht voornamelijk, zo zie ik dat.
Heb je deze gelezen?
http://www.ftm.nl/column/economie-geen-exacte-wetenschap-maar-vooral-een-politiek-bedrijf/
Een stukje daaruit:
Wetmatigheden
Natuurlijk, er zijn economische wetmatigheden die onder vrijwel alle omstandigheden dezelfde en tevens meetbare en controleerbare uitkomsten opleveren. Er zijn vergelijkingen die de complexe economische werkelijkheid adequaat vereenvoudigen. Maar zelfs bij dergelijke vergelijkingen spelen interpretatie en politieke voorkeur een rol.
Zelfs de simpele Keynesiaanse algebraïsche vergelijking Y = C + I + G + (X – M) leidt niet zelden tot heftige meningsverschillen onder economen. Simpel gezegd is Y het Nationaal Inkomen (BBP), C de (binnenlandse) consumptie, I de (binnenlandse) investeringen van de private sector, G de publieke (overheids) investeringen, X de export naar het buitenland en M de import uit het buitenland. Zie hier een eenvoudige onderbouwing van de simpele multiplier van Keynes.
De discussies tussen Keynesianen en bijvoorbeeld Hayekianen gaan dan bijvoorbeeld over de waarden ‘C’ en ‘I’, waarbij economen van de Hayek school stellen dat C en I niet homogeen zijn en dat uitgestelde consumptie (lees: sparen) vooral tot doel heeft om straks méér te consumeren. Het is maar een voorbeeld. Gelukkig zijn de meeste economen er intussen wel van overtuigd dat de huidige crisis vooral een crisis is aan de vraagzijde. En wel tweezijdig, zoals ik hier heb betoogd.
Tja. Vandaar geen wetenschap. Blijkbaar is de "richting" die men aanhangt ook bepalend voor het standpunt. Religie daarom m.i. Ervan uitgaande dat er slechts 1 waarheid bestaat. Meningen, en als die elkaar voldoende tegenspreken krijgt er altijd wel iemand gelijk, achteraf.
Je kunt heel interessant doen over alle indicatoren (en dat zijn er veel...) maar men zou eens toe moeten geven dat de variabelen te talrijk zijn en de interactie daartussen veel te complex en onvoorspelbaar om voor een mens te begrijpen en te duiden. Een beetje nederigheid zou hier passen.
Maar je bent natuurlijk geen betrouwbare "wetenschapper" als je zoiets zou toegeven.
Mijn theorie, als hobby-econoom is dat de oorzaak van de crisis, en niet alleen van de crisis maar de trend van de economie, sinds de val van het Rijnlands model*, is dat het een bepaalde elite gelukt is om kapitaal opwaarts te laten stromen (richting hunzelf), het verdeel en heers principe toe te passen, zodat groepen die zich benadeeld voelen andere groepen de schuld geven. De trend is b.v. te zien aan de verhoudingen tussen het salaris van de grootverdieners binnen bedrijven afgezet tegen het salaris op de werkvloer.
Dit is gestegen van een modeste 6:1 verhouding (in NL, bij de top honderd bedrijven) naar 120:1...
In de USA is 4 cijfers voor de dubbele punt gebruikelijk.
Het is heel knap, hoe dit onopgemerkt via een glijdende schaal is gegaan en dat we hier niet eens verontwaardigd over zijn...
* M.i. is de overgang van het Rijnlands- naar het Angelsaksisch model het verschil tussen "profit" voor de klant (en dat zijn we allemaal) naar hetzelfde voor "de aandeelhouder", en dat zijn we lang niet allemaal.
Dat maakt dat (ons) kapitaal, verkregen door arbeid door een grote groep, zich voornamelijk verplaats naar een veel kleinere groep van aandeelhouders en overige belanghebbenden.
En daar gaat het mis. Op alle gebieden. Ook op het gebied van wat er hier voornamelijk besproken wordt.
[
Voor 20% gewijzigd door
Bart2005 op 19-12-2014 00:25
]