Onzin natuurlijk. God is de kern van het geloof. Als er geen god zou zijn zou er geen geloof zijn (in het geval van het christendom). Leuk dat jij dit wellicht zo ziet maar dat is absoluut geen rode draad.
Maar, door deze argumentatie gaat al heel snel de essentie van het Christendom (of welke andere religie dan ook) al snel ten onder. Je zou het kunnen onderverdelen in twee dingen.
De essentie is voor een ieder anders. Zo ongeveer het belangrijkste (en de essentie) is de Vader, de Zoon en de Heilige geest. Dat is toch wel het middelpunt waar het allemaal om draait. Haal je dat weg dan hou je niets meer over.
Religie en geloof. Binnen het Christendom wordt er geloofd dat er een God is. De algemeen bekende 10 geboden zijn een voorbeeld van religie, hoe men hoort te leven.
Ook dat is onderhevig aan interpretatie. Er zijn namelijk genoeg mensen die niet geloven maar weten dat hun god bestaat. (Dat dit onzin is snappen we allemaal wel natuurlijk maar om even aan te stippen dat niet iedereen "geloofd".
De meeste discussies op fora als deze gaan over religie over regeltjes en 'ouderwetse' denkwijze. Maar uiteindelijk is dit totaal niet de essentie van (in ieder geval) het christendom. Het geloof is uiteindelijk de reden dat men een religie aanhangt, en niet andersom.
Wat wil je hiermee bereiken? Je mag prima de discussie over het geloof starten hoor. Ik zou zeggen wat let je? Waarom geloven mensen? Voornamelijk door indoctrinatie, groepsdruk, cultuur etc. Het probleem is ook niet dát mensen geloven maar wel wát mensen geloven. En dit verschilt nogal en kan redelijk smerige vormen aannemen (discriminatie, homofobie, haat, verminkingen, onderdrukking etc)
Om de Christelijke leer kort samen te vatten; De mens is 'goed' gemaakt door God, maar door eigen toedoen gevallen tot een 'slecht' schepsel. God heeft zijn Zoon gestuurd om de mens van deze staat te redden.
Wat wil je hiermee? De meeste (of iedereen eigenlijk) in dit topic weten prima waar het Christendom generiek voor staat.
En omdat andere het beter verwoorden dan ik zelf zou kunnen: The Christians' objection to this argument involves freewill. They say that a being must have freewill to be happy. The omnibenevolent God did not wish to create robots, so he gave humans freewill to enable them to experience love and happiness. But the humans used this freewill to choose evil, and introduced imperfection into God's originally perfect universe. God had no control over this decision, so the blame for our imperfect universe is on the humans, not God.
Here is why the argument is weak. First, if God is omnipotent, then the assumption that freewill is necessary for happiness is false. If God could make it a rule that only beings with freewill may experience happiness, then he could just as easily have made it a rule that only robots may experience happiness. The latter option is clearly superior, since perfect robots will never make decisions which could render them or their creator unhappy, whereas beings with freewill could. A perfect and omnipotent God who creates beings capable of ruining their own happiness is impossible.
Second, even if we were to allow the necessity of freewill for happiness, God could have created humans with freewill who did not have the ability to choose evil, but to choose between several good options.
Third, God supposedly has freewill, and yet he does not make imperfect decisions. If humans are miniature images of God, our decisions should likewise be perfect. Also, the occupants of heaven, who presumably must have freewill to be happy, will never use that freewill to make imperfect decisions. Why would the originally perfect humans do differently?
The point remains: the presence of imperfections in the universe disproves the supposed perfection of its creator.
En
God is omniscient. When he created the universe, he saw the sufferings which humans would endure as a result of the sin of those original humans. He heard the screams of the damned. Surely he would have known that it would have been better for those humans to never have been born (in fact, the Bible says this very thing), and surely this all-compassionate deity would have foregone the creation of a universe destined to imperfection in which many of the humans were doomed to eternal suffering. A perfectly compassionate being who creates beings which he knows are doomed to suffer is impossible.
en
God is perfectly just, and yet he sentences the imperfect humans he created to infinite suffering in hell for finite sins. Clearly, a limited offense does not warrant unlimited punishment. God's sentencing of the imperfect humans to an eternity in hell for a mere mortal lifetime of sin is infinitely more unjust than this punishment. The absurd injustice of this infinite punishment is even greater when we consider that the ultimate source of human imperfection is the God who created them. A perfectly just God who sentences his imperfect creation to infinite punishment for finite sins is impossible.
Waarom hangt men dit geloof aan? allereerst omdat het al eeuwen oud is, hoelang is ter discussie te stellen maar in eerste instantie niet relevant. Het is overgegaan van ouders op kinderen van kerk op kerk enz. enz.
Eens. Zonder indoctrinatie houd zoiets onlogisch als het geloof inderdaad niet lang stand.
Dat betekend niet dat men als een kuddedier achter pa en moe aanloopt omdat wat zij zeggen wel aardig goed zal zijn, uiteraard telt opvoeding wel mee. Zo wordt een christen vaak afgeschilderd, oogkleppen op en lekker naar de kerk gaan. Maar dat is niet zo, of, in ieder geval geld dat lang niet voor iedereen. Men denkt na over de zin en onzin van de religie, waarom men gelooft en naar de kerk gaat. Men denk na of het allemaal waar is, en we hebben allemaal wel eens gehoord van Koolstofdatering. Punt is, dat men ondanks al deze 'bewijzen' toch blijft geloven! We hebben het prima hier, dus we bidden niet tot God omdat we hem zo hard nodig hebben (wees eerlijk, we rooien het prima zonder Hem, toch?)
Het zou mooi zijn als men er over ging nadenken. Het jammere is dat dit vaak niet gebeurd of dat men begint bij de conclusie en vandaaruit terug gaat werken (dus bijv god bestaat, en nu ga ik bewijs zoeken dat dit onderbouwd. Ipv andersom).
Koolstofdatering is trouwens een slecht argument. Laat wel zien wat voor "kennis" men denkt te hebben. Er zijn namelijk hele andere dateringsmethodes die gebruikt worden om te bepalen hoe oud bijv de aarde is (want daar doel je op neem ik aan). Koolstofdatering gaat immers tot ongeveer 60000 jaar. Hier bijv wat meer info
Wikipedia: Datering en
Wikipedia: Ouderdom van de AardeJe zou de titel van dit topic kunnen wijzigen in; 'de zin en onzin van dit leven' wat is de zin van dit hele leven? Waarom zou deze aarde bestaan, waarom bestaan wij mensen als superieure wezens t.o.v. de rest van de (dieren)wereld. Omdat er toevallig e.e.a. is ontstaan? is de zin van dit leven, de onzin? want bijvoorbeeld Darwin beantwoord niet de vraag wat wij hier doen. Het recht van de sterkste zou iets kunnen zijn, maar dat stadium zijn we al lang en breed gepasseerd. Kijk maar naar oma in het bejaardentehuis.
De titel van het topic is prima. Er is namelijk geen absolute zin of onzin van het leven. We zijn er en dat is het. Dat we niet iets moois kunnen verzinnen waarom wij er zijn of wat voor doel we hebben doet hier niets aan af. Dat we nogal insignificant zijn in het universum doet er niet toe. Het is een onzinnige vraag. Net zoals als bijv de vraag waarom is de kleur van jaloezie rood. Dat religieuze stroming graag denken dat wij speciaal zijn en wij hier met een doel zijn etc is leuk maar irrelevant.
Waarom je Darwin hierbij haalt is mij trouwens een raadsel. Evolutie/Survival of the fittest heeft helemaal niets met het doel/zin van het leven te maken.
Voor mij persoonlijk is God een doel, een levenswijze, het christendom geeft dit leven zin.
Dat is mooi voor jou. Blijkbaar heb jij een god nodig om het leven zin te laten hebben. Andere mensen hebben daar bijv het geluk van andere voor nodig. Ieder zijn ding. Het lastige wordt als jij gaat proberen jou levenwijze aan andere op te leggen. Dat is waar voor een hoop mensen (ook in dit topic) de schoen wringt. Zie de discussies hierboven over euthenasie en abortus bijv.
Ik kan mij onmogelijk voorstellen dat wij zomaar per ongeluk hier terecht zijn gekomen. Het is natuurlijk niet alleen het vinden van iets wat het leven zin geeft en een doel voor ogen heeft. Het is uiteindelijk een volledige overtuiging van het bestaan van God en daar naar willen leven.
We zijn hier ook niet per ongeluk gekomen. Hier een mooie uitleg waarom dit een vaak gebruikt argument is voor theisten
http://www.patheos.com/bl...essays/a-cosmic-accident/
Verder, dat jij iets niet weet of het je niet kan voorstellen, is geen goede reden om daar dan maar een god (jou god) neer te zetten.
De laatste zin doet trouwens nogal afbraak aan je hele stuk waar je mee begon. Je stelt eerst dat het christendom geen god nodig heeft en nu stel je dat je volledig overtuigd bent van een god en daar naar wil leven. Dit is ook het hele heikele punt van religie in het algemeen. Wellicht niet voor jou maar wel voor een hoop andere betekend die volledige overtuiging en het leven naar god wel dat ze hun levenswijze op andere willen/moeten projecteren en dat ze wel volgens het oude testament leven en die regels die daarbij komen.
Dat is de essentie van het Christendom, en alles wat daar verder bij komt kijken, zoals standpunten rond euthenasie, homosexualiteit en wat er meer is, is uiteindelijk bijzaak.
Nee, dat is jou essentie. En als je punten als euthanasie, homoseksualiteit, onderdrukking/rechten van vrouwen etc bijzaak noemt dan denk ik dat je eens goed te raden mag gaan bij jezelf en bij je religie hoe "goed" je dan eigenlijk bezig bent.