Dat er iemand redelijk zijn best heeft gedaan om beesten te omschrijven waarvan het vlees te snel bederft, en met handige uiterlijke kenmerken een redelijk goede schifiting aan kon brengen is heel mooi.
Maar er zijn buiten wat fundamentalisten weinig mensen die geloven dat de schifting op uiterlijke kenmerken
eerst kwam, en het gezondheidsaspect daarna.
Mocht het varken bijv. door genetische manipulatie wél gaan herkauwen, mogen Joden deze gewoon eten.
Het zou pragmatischer zijn om te besluiten dat als je het vlees meteen gekeoeld en veilig kunt bewaren, je het wel mag eten - maar goed, ieder zijn meug

Overigens OT: ik ben het eens dat er zeker geen nieuwe weigerambtenaren moeten komen. de bestaande gevallen is lastig omdat ze aangenomen werden in een tijd dat ze wel mochten weigeren, maar het zou mooi zijn als ze nu weggepromoveerd kunnen worden en nieuwe ambtenaren moeten gewoon iedereen trouwen.
Mooi zo

Wat ik me wel afvraag aan de 'verlichte atheïsten' is het volgende: vinden jullie dat de christenen, joden of moslims het recht hebben om homoseksuelen of welke stellen dan ook te weigeren in het religieus huwelijk? Zo ja waarom en zo nee waarom niet?
Wat mij betreft mag in principe ieder clubje bepalen wie er lid mogen worden en wie aan hun feestjes mag deelnemen. Dus wat dat betreft mag iedere religie en kerk zelf weten of ze homo's, negers, vrouwen, of andersgelovenden toelaten als lid, accepteren in hun rituelenm, etc - inclusief het huwelijk.
Daar zit echter een hele grote
maar aan: In een hoop gemeenschappen heeft een (of meerdere) religie een dusdanig grote invloed op het dagelijks (seculaire) leven gekregen, dat het uitsluiten van mensen uit de religie of religieuze ritualen een directe, zeer negatieve impact heeft op iemands seculaire leven.
Zo mag een Griek ervoor kiezen zijn kind een niet-religieuze naam te geven en om het kind niet te dopen, maar het kind zal daardoor meteen buiten de inmiddels geseculariseerde traditie van de naamdagen vallen - de ouders ontnemen het kind daarmee als het ware een verjaardag.
Dat illustreert ook meteen het gevaar van dergelijke religieuze inmenging in het seculaire leven: er wordt sociale druk uitgeoefend om toch maar vooral bij de kerk te blijven, waardoor er geen sprake meer is van vrije keus van religie.
Het siert sommige religieuze stromingen dan wel weer dat ze ook mensen die op enige manier buiten de regeltjes vallen
wel accepteren bij (sommige) van hun rituelen, door ze bijvoorbeeld wel te trouwen voor de kerk.
Zo was het voor mijn schoonfamilie bijvoorbeeld gelukkig een
overkomelijk probleem dat hun dochter niet voro de kerk zou trouwen, maar als dat ze een sociaal stigma had opgeleverd dan had ik voor de keus gestaan om mijn schoonfamilie (en dus mijn vrouw) met dat stigma op te zadelen,
of in uiterste hypocrisie me te laten dopen als Grieks-Orthodox.