Spheroid schreef op dinsdag 20 maart 2018 @ 16:07:
[...]
Daar ga je veel te kort door de bocht. De overtuiging van de auteurs kan heel nobel zijn, maar doet er, cru gesteld, niet toe.
Analogie: Halbe Zijlstra in de Russische Datsja. Halbe was niet in de Datsja. Maar het was zijn oprechte overtuiging dat zijn verzinsel belangrijke informatie bevatte over de motieven van Putin. Zijn
bron stelde later dat, noch het verhaal klopte,
noch de strekking ervan. Het verhaal is dus verzonnen. De Putin uit het verhaal ook. Dat er een echte Putin bestaat doet niet terzake voor de betrouwbaarheid van het verhaal.
Het minste wat je kunt doen met een boek van een paar duizend jaar oud is het op zijn meritis beoordelen en niet onze 21e eeuwse normen voor geschiedschrijving er aan opleggen. Onze nadruk op ‘feiten’ was toen niet de norm. En dan heb ik het niet enkel over de bijbel maar ook over andere documenten. Als je jouw normen langs de bijbel legt komt het voor mij niet als een verrassing dat je weer bij je eigen conclusies uitkomt.
Wat we in ieder geval weten is dat wat beschreven werd verzonnen is.
Alles? Er zit geen kern van geschiedenis in? En als we naar de poëzie of de wijsheidsliteratuur in de bijbel kijken, is dat dan ook ‘niet waar’?
Als dat oprecht betekenisvol was voor de auteur is dat niet meer dan aardig voor haar. Wat we weten is dat het geen betrekking heeft op zaken out there. En dus ook niet op God.
Je kunt wel zeggen dat we dat weten, maar dat maakt het niet waar. Of het betrekking heeft op iets ‘out there’ is niet te bewijzen. Nog in positieve zin, nog in negatieve zin.
Is dat een (1) algemeen geaccepteerde categorie: 'fictie / bovennatuurlijk', waarbinnen je zaken kunt vergelijken? Of verzin je het ter plekke? Of zijn het 2 categorieën? En wat is dan de basis van een vergelijking van de 2? Het lijken mij eerlijk gezegd nogal verschillende categorieën. Ben je een beetje aan het schuiven met de doelpalen?
Eigenlijk vraag ik je om het verschil tussen religie en de smurfen waarom jij ze niet in 1 schuitje wil hebben. Voor mijn part mag je ook aantonen dat de bijbel niet verzonnen is, maar ik vermoed dat je daarmee in de knoei gaat komen. Dus ja ik geef je de makkelijke route en vraag je om bewijs dat Peyo de smurfen verzonnen heeft.
[...]
En om die zogenaamde argumenten vraag ik al de hele tijd, kunnen die ook nog boven tafel komen of mag er niet over gepraat worden?
Ah, nu ben ik degene die iets aan moet tonen? Als jij nou eerst eens met een onderbouwing komt van het standpunt waar ik je op aanspreek nl dat geloven in God net zo onredelijk is als het geloven in b.v. Grote Smurf?
Wil jij het in een ander schuitje plaatsen in een gemeenschappelijke discussie dan mag je eerst gaan onderbouwen dat het echt is.
Jij poneert in een gemeenschappelijke discussie dat fictie en God 1 pot nat zijn. Aan jou de eer om dat te onderbouwen.
Want ik heb zo een kind gevonden wat beweerd dat sinterklaas / de smurfen echt zijn hoor, oftewel het enkel maar beweren is nietszeggend.
Vind maar eens een volwassene die dat oprecht gelooft.
Wat mij betreft is dat niet de discussie. Waar het om gaat is de bewering dat het geloven in het bestaan van God
net zo onredelijk is als het geloven in het bestaan van Grote Smurf. Met de nadruk op dat ‘net zo’ dus. Er wordt niet alleen gesteld dat beide onredelijk zouden zijn (daar zou ik nog wel enigszins in kunnen komen), maar het is allebei
even onredelijk. Dat kan natuurlijk iemands persoonlijke mening zijn, maar als het als argument wordt ingebracht in een discussie over het al dan niet bestaan van (een) god dan lijkt het me terecht de vraag te stellen of dat een houdbaar argument is.
Ik zie twee opties waarbij de uitspraak waar zou zijn. Allereerst zou de uitspraak correct zijn als vast staat dat beide fictieve figuren zijn. Stellen dat het geloven in het bestaan van Grote Smurf net zo onredelijk is als geloven in het bestaan van Lucky Luke lijkt me een uitspraak die best hout snijdt. T.a.v. God ligt dat wat anders. Probleem is nl dat de discussie nou net draait om de vraag of God al dan niet bestaat. Wordt er in die discussie een argument ingebracht dat er a priori vanuit gaat dat God een fictief figuur is, dan is dat geen argument, maar een cirkelredenatie. De 1e optie valt daarmee af.
De 2e optie die ik zie is dat aannemelijk is dat de argumenten voor en tegen het bestaan van Grote Smurf
gelijkwaardig zijn aan de argumenten voor en tegen het bestaan van God. Ook dan kun je spreken van ‘net zo’. Probleem daarmee is dat dat behoorlijk appels met peren vergelijken is. Argumenten voor en tegen het bestaan van Grote Smurf zijn (bij mijn weten) niet wijdverbreid. Over het algemeen vinden we dat soort argumenten t.a.v. een fictieve figuur niet erg zinvol. T.a.v. God ligt dat wel anders. Los van je eigen inhoudelijke oordeel over de argumenten is het moeilijk te ontkennen dat er veel argumenten voor en tegen het bestaan van God bekend zijn. Ook is niet te ontkennen dat die argumenten door verschillende mensen verschillend gewogen worden. Ik zie niet in hoe je dan op een zinnige manier kunt zeggen dat de argumenten inzake Grote Smurf gelijkwaardig zijn aan de argumenten inzake God.
Hij wil.