Die tijden zijn voorbij, product van flink wat lobby voor coöpteren - de lichtingen als Bos et alii zijn (mede) daardoor gevormd geworden. Ook hier speelt de rol van stromingen als neoliberalisme een flinke rol. En ja, Elite Capture is een zeer serieus onderwerp bij die ontwikkelingen geweest, en nog.
GroenLinks is een activistische groepering, over het algemeen hoog opgeleid, verdienen goed en met scherpe idealen. Zij prediken een bepaalde visie alsof die de enige weg is - ik weet het beter voor jou. De "elitaire backfiets uit de Randstad" of "academische oplossing van achter het bureau" zijn beeldvormingen die aan deze partij kleven. En vanuit mijn N=3 ervaring ook nog overeenkomsten hebben ook.
De boeren uit Brabant, Noord- en Midden-Limburg die de Rabobank hebben weten te weerstaan en al lang geleden ingezet hebben op transitie weg van de valstrikken zijn nou niet echt figuren uit de Randstand of academia
Ja, er zijn concentraties, en er is een beeld, maar het is meer divers dan we vaak denken.
De idealen hebben deze twee partijen bij elkaar gebracht maar de arbeider is verstoten. Deze combi is vlees nog vis geworden en ik snap de move van Timmermans daarom wel.
Timmermans ontbreekt het aan alle vereiste instrumentatie en platform, om zijn move te verkopen. Dat is geen nieuw probleem. Onder de streep zit en blijft men in die valstrik - men beheerst het verhaal en het debat niet.
Een SP was onder Jan Marijnissen een sterke partij, een strakke visie maar ook altijd met een opening, er was te praten en de partij groeide. Lilian besloot in vijver van GroenLinks gaan vissen en werd activistischer; met lede ogen heb ik, als centrum-rechts op financiën en recht maar centrum-links op sociaal/sport, gezien hoe de sociale linker flank daar ten onder ging aan gebrek aan realisme. Om van A naar Z te komen kun je ook via B en C gaan.
Dat was voorspelbaar. Ze zat met een activistische kring wiens energie ze af moest leiden, en ze moest eigen identiteit vormen.
De linker kant van het spectrum is versnipperd, de rechterkant vindt elkaar nu op asiel, recht en "bestaanszekerheid". Ik vind van alles van hoe (slecht/amateuristisch/populistisch/Trumps) ze dit aanpakken maar ik zie geen alternatief op links. Is dit afgeven op met name GL/PvdA of toont dit een fundamenteel probleem wat benoemd moet worden?
De crux hier is dat het "links" en progressief" eigenlijk de aan & voor het bestel conforme politieke organisaties en bewegingen zijn, waar rechts / conservatief het ingebakken hebben om dat bestel terug te laten gaan in de tijd, telkens weer.
Het is en blijft gevoelig, maar de fundamenten van geloofsartikelen van rechts / conservatief zijn verweven met intrinsieke stimuli en concepten waardoor het elke keer weer, zonder uitzondering, op exact dezelfde predisposities gaat navigeren en bankieren. Waarna de transities van PR politiek en sadopopulisme op uiterst voorspelbare wijze volgen.
En dan gaat altijd de deur open voor meer / radicaal / extreem.
Nee, we willen dit niet horen. Maar het historische patroon is consistent. Dat is allemaal verklaarbaar, daar is ook ruim voldoende onderzoek naar voorbij gekomen. Maar ja, we willen het als samenleving niet horen - want we zijn langzaam maar zeker vast komen te zitten in patronen van rigiditeit.
Dat loopt zelden goed af, maar, het komt ook voor dat de trend breekt. Recent gaf de conservatieve kiezer in het VK nog een behoorlijk atypisch signaal. Met als resultaat dat de bodem onder de aanwezige trenddynamiek uit viel. In hoeverre ze de trends om kunnen buigen, dat wordt nog een klus - maar de trend kan gebroken worden.
Echter enkel door de kiezer. Maar niet de links / progressieve/ conforme kiezer.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.