Zeker, dat is hier ook vaak voorbij gekomen. Maar toch lijken we dat probleem maar niet op te kunnen lossen. Ook dit jaar waren er weer problemen met overlast op kermissen. Ook recent waren er weer rellen in Scheveningen.
De diepere inzichten zijn er misschien wel, maar waarom kan dat niet worden omgezet in effectief beleid. Het antwoord daarop hier zal natuurlijk zijn dat de huidige politieke partijen het niet
willen oplossen en misschien is dat ook wel zo. Maar daarom ben ik wel benieuwd of het dan de linkse partijen wél zou lukken dit probleem volledig te adresseren. Ik heb daar nog steeds weinig vertrouwen in, omdat bij mij het gevoel leeft dat linkse partijen het niet als probleem zien (en dus ook vinden dat het niet opgelost hoeft te worden).
ja, je bent bevooroordeeld en het is een n=1 casus. Ik ervaar dat namelijk niet. Ik ervaar overlast van kinderen uit rijkere gezinnen die evenveel overlast veroorzaken met hun fatbikes.
Precies, maar ik veroordeel jou niet omdat jij die specifieke overlast ervaart. Als het overigens een n=1 casus was, dan was mijn beeld hier denk ik heel anders over geweest. Helaas is het dat niet.
de zorg is valide, wederom is gekend dat socio-economische omstandigheden een grote rol spelen. Het is niet bepaald handig om mensen opgesloten te houden in een uitzichtsloze situatie. Vandaar oa. de spreidingswet.
Een grote rol, maar hoe groot is die precies? Dat weten we wetenschappelijk ook niet helemaal volgens mij. Ik heb wat problemen met de uitzichtloze situatie, want dat doet mij denken aan jeugd die klaagt over buurthuizen die gesloten zijn en dat als oorzaak noemt van het feit dat ze overlast veroorzaken. Ja, misschien is het beter als buurthuizen open zijn, maar ik ben niet per se fan van de gedachte dat wij als maatschappij vermaak moeten bieden omdat jij en/of je ouders niet jezelf/jou kunnen vermaken.
Ik mis ook wel een beetje de link met landen met een ruimhartig beleid. Duitsland, waar onder Merkel en ook onder Duitsers heel ruimhartig met vluchtelingen werd omgegaan. Maar zeker ook Zweden. Waarom is het daar dan zo mislukt?
Je zorg kan dus terecht zijn, de manier hoe je er verder invulling aan geeft hoeft dat absoluut niet zo te zijn.
Maar toch ervaar ik niet dat mijn zorg terecht is

. Zou een verhaal van links waarin deze zorgen (expliciet) worden erkend en waarin een goed gemotiveerde oplossing (als in beleid) de kiezer misschien kunnen overtuigen? En dan heb ik het niet over de asielaanvragen, want daar heb je net al iets over gezegd en daar is de spreidingswet waarschijnlijk de oplossing, maar de overlast in de publieke ruimte door jongeren.