ZieMaar! schreef op donderdag 4 juli 2024 @ 18:42:
Wat een schertsvertoning zo. Schoof wist waar hij aan begon, maar dit zal hij toch niet verwacht hebben? Het is kwaadaardig, het is een spel, maar om welke knikkers? Ik denk dat zelf een groot deel van de PVV aanhangers wel ziet dat dit niet aan de oppositie ligt. Ik had niet verwacht dat het zo snel mis zou gaan.
Schoof heeft in het sleepwetverleden vergelijkbare spelletjes gespeeld, enfin, laten spelen. Het is niet relevant of hij er van wist, het verwachtte of zelfs maar dat iets gepland of gepusht werd. Dit soort tactieken zijn gemeengoed in de hoeken van populistische pretentie in het spel om macht onder de deken van orde en slachtofferrol.
Misschien ietwat bot opgemerkt, maar wie ook enige ervaring heeft met Brits-conservatieve, Amerikaans-conservatieve of Hongaars-conservatieve politieke netwerken zal het herkennen. De trigger, de aanval naar voren voor perceptie van slachtoffer, het afdekken van de handeling met positie nemen voor de kansel van norm en waarde. Gevolgd door rigide focus op repetitie van narratief. Met bijzondere aandacht om journalistieke kaders zich zelf tegen rol en functie in te laten misbruiken (both-sidism, oneliner, et alii).
Zeker, er zullen genoeg PVV aanhangers zijn die nu zien dat het niet aan de oppositie ligt. Maar geef het wat herhaling, geef het wat emotie, en de geïnternaliseerde reflexen van rangen sluiten en bankieren op emotionele associatie doen de rest. Oppositie, het woord gaat nog zijn eigen reflex ontwikkelen. De tegenstander.
Ik ben lang afwezig geweest hier, maar ik moet het toch opmerken, het is precies alsof ik naar de oude opnames kijk van die infameuze transitieregering in Hongarije voorafgaand aan de overname door Orban. Dat gezegd, het is ook echt niet veel anders dan de Tories in het VK, of de Republikeinen in Amerikaanse staten.
Onderschat een ding nooit. Rechts zit er niet om te regeren.
Special Interests, zoals dat heet, duwen vaak naar rechts (met name de vertakkingen van extreem-ideologisch als hefboom wanneer men tegen grenzen geschapen door consequenties van eigen handelen aanloopt, maar ook varianten van conservatisme om in te haken op bredere sectorale gemeenschappen / belangenconcentraties) om
vrij te zijn van regels die volgen uit regeren - het omgaan met en anticiperen op consequenties van handelen.
Zit het bruin echter eenmaal bij macht, dan verliezen dat soort machtsdynamica al snel de regie. Historische wet van meden en perzen, voornamelijk omdat de politieke arena gereduceerd wordt tot een theater van perceptie waarbij het spreekwoordelijke circus en riool gebruikt wordt om die arena te fixeren op detailniveaus. Ondertussen wordt gepositioneerd, worden benoemingen geregeld, wordt netwerk uitgebreid, en dan volgt wat altijd volgt.
Never waste a crisis. If there is one, make it worse. If there isn't one, make one.
Het is irrelevant wat voor crisis. Schaal, type, of het theater is, bestuurlijk, beleid, financieel of zelfs maar gewoon triggeren.
Wat we nu zien "regeren" zit in termen van politieke dynamiek in een overlap van conservatisme, autoritarisme en populisme. Achter het masker van norm, waarde en bestuur met brandstof van emotie (!) zit een gedeelde en basale vereiste van continuïteit.
Stabiliteit is de grote vijand van alle drie.
Conform historisch draaiboek verwacht ik meer van hetzelfde. Niet in overdaad, maar genoeg om dat trigger effect te continueren. Voldoende om de arena naar de hand te zetten, en het gedrag te bepalen van de dynamiek als geheel. En dat, is wat altijd nodig is, om een perceptie te scheppen van "het goede wat wil" maar "wat niet 'mag' besturen". En dan komen uiteindelijk oude concepten weer op tafel. De grote leugen. De grote vijand. En ja, als collectieve perceptie genoeg besmet is, dan is er voedingsbodem voor law and order en grote maatregelen. Met grote leider. En dan liefst nog met wat saus van dualiteit: hier de boeman, hier de bestuurder!
Nogmaals, dit is geen schertsvertoning. Gepland of organisch, dat is niet relevant. Dat het circus is, dat is ook niet relevant. De focus ligt op gedrag - van tegenstander en medestander. De kapitale fout die men in het VK en de VS in dit opzicht gemaakt heeft is juist dat: het wegzetten van dit soort draaiboeken en interne gedragskaders als schertsvertoning. En ja, dat is ook gericht op traditioneel-rechts, een VVD, en flinke stukken CDA. Zie ze struikelen, straks staan wij als reddende engel! Nee. Zodra je de controle verliest over het populisme en het vermogen tot beïnvloeden van perceptie ben je weg.
Onderschat het niet. Kijk goed naar het VK, de VS en Hongarije. Daar zien we de resultaten (niet louter consequenties, maar resultaten) van ... schertsvertoningen .. die allemaal hun bijdrage leverden aan wat uiteindelijk een bittere synergie bleek te zijn.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.