Tonen: ja. Inleveren: nee. Je mag bijvoorbeeld je paspoort niet afgeven. Het is eigendom van de Staat der Nederlanden.
en waar van toepassing kan het ook een afschrift zijn gewaarmerkt door een notaris; Maar bv ook dat ze kunnen eisen dat je een handtekening gaat zetten op het servicekantoor van de bank, of ook hier, als dat niet mogelijk is een handtekening gewaarmerkt door een notaris. Voor een buitenlandse, online, bank, met 1 vestiging in Nederland (neem ik even aan) bouwen ze wat dit betreft dus wel heel sterk op dat ze "offline" zaken (originele documenten, handtekening moeten zetten op kantoor, dan de fysieke identificatie, wat wel op eigen locatie kan dan).
Dat doen Duitsers vaak. Daar zullen ze die procedures wel van hebben afgekeken, denk ik.
De opties zijn:
1. Bij je bank langsgaan en vragen om zo'n verklaring. Het is natuurlijk een rare vertoning dat je bij je eigen bank langsgaat omdat je elders wil gaan sparen.
2. Tekenen en afstempelen door je belastingadviseur (een Duitse methode).
3. Legaliseren van de handtekening bij een gemeente (met stempel). Dat mag de gemeente zijn waar je woont of een gemeente die deze dienst ook voor niet-inwoners aanbiedt. De kosten varieren vanaf circa 5 euro tot 25 euro.
4. De notaris. De kosten zijn meestal hoog, tenminste 50 euro voor alleen de handtekening en mogelijk ook nog kosten voor extra's zoals verifiëren van je adres.
Er is nog een optie om bij de Belastingdienst gratis documenten aan te vragen waarop je adres staat, een woonplaatsverklaring. Maar dat wordt mogelijk niet geaccepteerd.
Het probleem voor die buitenlandse banken is vaak dat op Nederlandse identiteitsbewijzen geen adres staat. Dat vinden wij normaal, maar zij zien daar een probleem in.
Er is overigens niets mis met identificatie in persoon. Dat is hoe het hoort. Alleen digitaal is geen doel maar een methode. Ik voorspel voor de toekomst de neergang van filmen als identificatiemethode zodra je met AI een persoon kan simuleren, inclusief opdracht om iets te doen.
Een goed alternatief is een digitale of nationale of EU identificatie. Banken bieden zo'n dienst al aan met iDIN. Zie ook
ID wallets binnen de Europese eIDAS regelgeving.
Daarbij moet wel worden zorg gedragen dat precies voldoende informatie wordt verstrekt voor het doel. Denk aan een roepnaam in plaats van de officiele naam, of een geboortedatum en -plaats. Je loopt al snel het risico op dataverzamelen en ongeoorloofd combineren en verkopen van (afgeleide) data. Ik vind dat zo'n dienst voldoende duur zou moeten zijn om misbruik te 100% voorkomen en dat partijen aan strenge eisen moeten voldoen en dat het geen recht is, maar een gunst. Misbruik voor bijvoorbeeld leeftijdsverificatie ligt op de loer.