Het probleem is ook hier dat het narratief niet doorbroken wordt door serieuze onafhankelijke journalistiek.
Want het argument is vaak als volgt:
Stelling: De PVV is nationalistisch. En nationalisten zijn altijd isolationistisch.
Gevolg: Ze zijn daarom tegen iedere buitenlandse steun, dus ook tegen Oekraïne.
Conclusie: De PVV is niet pro-Poetin en/of anti-Oekraine, immers, ze zijn isolationistisch.
Alleen gaat bovenstaande redenering direct al mis als het gaat om de steun aan Israel en ook de oorlog en andere interventies in het midden-oosten zoals de oorlog in Irak in het verleden. Een appel op isolationisme als argument zou dus direct van tafel moeten worden geveegd. En het valt verder in duigen als je kijkt naar expliciete toenadering tot Rusland van Wilders in het verleden.
Bovenstaande is misschien nog wel wat aan de orde komt, maar dieper dan dat durft men eigenlijk niet te gaan. Want dan kom je op het terrein dat conclusies onwelgevallig kunnen zijn. Je zag bijvoorbeeld dat ook na de verkiezingen dat alleen oud-politici van rechtse partijen hier expliciet hun zorgen over durfden te uiten. Maar dat is net zoiets als oud CDA bestuurders zoals van Agt die achteraf spijt kregen, maar alleen toen ze geen macht meer hadden. De echte beslissingen worden gemaakt in het centrum van de macht en daar zit Yeşilgöz.
Wat dat betreft, hopelijk kijken andere NAVO-landen goed naar dit soort gedrag, want met Rutte aan het roer van de NAVO i.c.m. zijn geschiedenis aangaande voorgaande herinneringen kan je dit ook van hem verwachten.

Dit verbaast me ook al, hier wordt het argument aangedragen dat Rutte geen partijleider meer is dus in principe niet verantwoordelijk is. Maar als nog steeds de grootste VVD prominent op dit moment en nog steeds zittend premier is het zeer tekenend dat hij zijn invloed hier niet heeft doen laten gelden. Europese veiligheid overstijgt immers alle belangen. Dat impliceert dat hij nationale belangen prioriteert boven de belangen van de EU/NAVO.
Het fundamentele probleem zit hem eigenlijk in 2 manieren van politiek bedrijven qua ideologie op rechts.
- Liberaal democratisch: het algemene belang gaat boven het selectieve belang en een democratisch bestuur behoort te werken aan brede vertegenwoordiging, ook buiten de eigen partij/doelgroep.
- Conservatisme/populisme: het selectieve belang gaat boven het algemene belang, politiek is een afspiegeling van de natuurlijke hiërarchie in de samenleving, zoals die ook behoort te zijn.
Conservatisme/populisme heeft in principe geen moeite met het loslaten van de liberale algemene belangenbehartiging en hoeft zich maar te richten op alleen de (in)groep die het wil bedienen. Het beleid is er dan ook vaak opgericht om die een soort directe cliëntelistische relatie te zoeken met de potentiële achterban, maar ook andere zaken niet te steunen die niet in het belang worden geacht van de achterban. Dat zal andere partijen voor het blok zetten.
Het standpunt van het verlagen van de AOW naar 65 jaar van de PVV is hierin een goed voorbeeld, in principe kan dit gewoon als de begroting op de schop neemt en het geld ergens anders weggehaald of de staatsschuld laat oplopen. Maar het allerbelangrijkste wat dit doet is het associëren van de PVV met het terugdraaien van onpopulair beleid bij de achterban door liberaal democratische partijen op rechts.
Als de AOW op 65 populair genoeg blijkt, zitten de liberaal democratisch partijen in hun maag met een financieringsprobleem waardoor ze het algemene belang steeds moeilijker kunnen behartigen. De weg terug naar het algemene belang wordt zo steeds moeilijker. Hetzelfde zie je ook al met de BBB dat ook opgericht is voor selectieve belangenbehartiging.
Een samenleving die fragmenteert in politieke partijen die alleen het eigenbelang nastreven en waarin de beste groepen qua marketing/beleid winnen zal uiteindelijk problemen krijgen doordat het algemene belang niet meer behartigd wordt. Aangezien veel macht bij de politiek ligt, zullen partijen die buiten de boot vallen proberen op allerlei manieren toch hun belangen in te brengen. Op zo'n manier ontstaat dan ook vaak corruptie. In zo'n klimaat kan ook de volgende stap gezet worden in het afbreken van instituties.
Je zag o.a. in het verleden VVD politici minachtend kijken naar bijvoorbeeld Italië als het gaat om corruptie, begrotingsbeleid qua staatsschuld en nepotism en populisme (ook qua AOW leeftijd daar), maar Nederland beweegt op veel vlakken daar naar toe.
Als er al een kabinet komt, wordt dit imho het belangrijkste punt om in de gaten te houden qua beleid, in hoeverre kan de PVV beleid zo sturen dat er een cliëntelistische relatie ontstaat met de achterban. Je zag dit ook met breuk van het eerste gedoogkabinet vanwege de bezuinigingen.
"When I am weaker than you I ask you for freedom because that is according to your principles; when I am stronger than you I take away your freedom because that is according to my principles"- Frank Herbert